หยดเหงื่อทุกหยาดหยด รินรดกายาใครหนอ ลำบากตรากตรำต่อ ชีวีล่อแหลมเภทภัย ถูกเรียกขานหญิงชั่ว ขายตัวมั่วกามค้าใคร่ สังคมเหยียดหยามใย หัวใจเจ้าอยู่ไหนกัน ดูหมิ่นประนามนัก ชิงรักหักสวาทเหล่าตัณห์ สนิมเกาะครามครัน ชนโจษจันทั่วเขตแดน กลิ่นคาวโลกีย์ฟุ้ง สาบคลุ้งคลุกคราบนับแสน อัปรีย์ชาติเมืองแมน ขาแขนล้าแรงลุกบิน ทรมานเยี่ยงสัตว์ รุมรัดฟัดฟาดหมดสิ้น ฉีกขาดชีพแหว่งวิ่น มลทินติดตัวจนตาย - - ................................... ...................................
9 ธันวาคม 2546 13:17 น. - comment id 189062
:) พวกเธออาจจะมีมลทินทางกาย แต่ใจ ใช่ว่าจะไม่บริสุทธิ์ .. ผู้ที่ยัดเยียดมลทินให้พวกเธอ .. สมควรเรียกว่าอะไรดีหนอ ..? ท่านน้องดินสอ
9 ธันวาคม 2546 19:18 น. - comment id 189160
ส่ำสัตว์ย่อมเซซังอยู่กลางถนน คนจะเดินผ่านไปยังแลหลัง ฝูงสุนัขอัครฃาติไม่ขาดยั้ง รุมประดังคลั่งนามา **หมาหมู่**รุม
10 ธันวาคม 2546 16:01 น. - comment id 189380
มิลทินที่เขาได้รับ เมื่อนับกับพวกคนให้ แล้วใครน่าเกียจกว่าใคร จริงไซร้ให้ลองคิดดู *-*กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ*-*