มนต์กวี ทวิดาว

ทะเลดาว

.....ใครกันหนอ ต่อร้อยกานท์ สานความรัก
.......ด้วยความภักดิ์ ตั้งแต่ต้น จนบัดนี้
.........ความอบอุ่น กรุ่นมิจาง แม้นาที
...........มธุรส บทกวี หวานร้อยริน 
.....ด้วยปีกแห่ง แรงศัทธา จึงถ่ายถอด
.......เป็นวาทะ ในอ้อมกอด วรรณศิลป์
.........หยดน้ำหมึก ปากกาใจ แต่งแต้มจินต์
...........จารจด ไว้ในชีวิน เนิ่นนานมา 
.....อยากให้ใจ ของคนดี มีปีกนัก
.......ฉันจะคอย เธอที่รัก ปลายฟากฟ้า
.........รอก้อยเกี่ยว เที่ยวแดนดิน ถิ่นสัญญา
...........ลอยล่องผ่าน ม่านเมฆา ยามราตรี 
.....ห้วงนภา ดาราจักร โอบรักเรา
.......สัญญลักษณ์ แห่งดวงดาว หนึ่งดวงนี้
.........คือตัวแทน แสนสุดรัก นะคนดี
...........ให้ชื่อว่า ดาวกวี ติตรากร 
.....จะถนอม สุดถนอม อ้อมกอดนี้
.......ช่างออดอ้อน นักคนดี ใครน๊าาาสอน
.........แต่ละถ้อย ดั่งร้อยมนต์ ล้นกานท์กลอน
...........หวานน้ำคำ ดาวแสนงอน อ้อนฝากดาว 
.....รักเหลือเกิน ดวงกมล คนร่วมฝัน
.......ปีกแห่งรัก สองชีวัน มิเคยเหงา
.........แสนอบอุ่น ในอ้อมกอด แห่งรักเรา
...........โอบตระกอง สองดวงดาว เนาว์นิรันดร์				
comments powered by Disqus
  • เรนจัง..

    6 ธันวาคม 2546 15:13 น. - comment id 188295

    ไพเราะ..มากเลยนะคะ..
           เรนเป็น..กำลังใจ...
      ..รักที่บริสุทธิ์..ของ..ดาวกวี..นะคะ..
           แว๊ปป..
        แบบ เรน..แอบมา..นะคะ..
  • ......

    6 ธันวาคม 2546 20:51 น. - comment id 188346

    นี่ก็เขียนถึงดาวเหมือนกัน
    ........................................
    
    ม่านราตรีโรยตัวคลุมทั่วฟ้า
    โพ้นเบื้องหน้าดาวเหนือยังเรื่อแสง
    จึงท่ามกลางทางเปลี่ยวไร้เรี่ยวแรง
    หัวใจแกร่งยังกล้าจะฝ่าฟัน
    
    แม้เดินหลงระหว่างทางมืดมิด
    ดาวบอกทิศที่หมายปลายทางฝัน
    คนอ่อนล้าตั้งหลักพักสักวัน
    ก่อนเดิมพันพรุ่งนี้ชี้ชะตา
    
    หลังก้าวพลาดที่ผ่านการสูญเสีย
    แค่หลบเลียบาดแผลแก้ปัญหา
    เมื่อมิอาจอุทธรณ์ย้อนเวลา
    ถือเพียงว่าทุกอย่างช่างปะไร
    
    อย่ามัวหลบฟุบร่างกลางทุกข์โศก
    มัวคอยโชควาสนามาจากไหน
    บนสังเวียนชีวิตต้องคิดไกล
    ด้วยปัจจัยเท่าที่เรามีมัน
    
    ตราบเรายังก้าวย่างไปข้างหน้า
    เชื่อเถิดว่าไม่ไกลเกินใจฝัน
    ตราบมีลมหายใจไว้เดิมพัน
    ต้องมีวันที่เห็นฝันเป็นจริง
    
    ในคืนมืดที่ก้าวตามดาวเหนือ
    ขอเพียงเหลือศรัทธาสูงค่ายิ่ง
    พรุ่งนี้ในโลกแห่งการแย่งชิง
    อาจสร้างสิ่งสุดสวยด้วยมือเรา
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 ธันวาคม 2546 19:27 น. - comment id 188559

    ผู้หญิงไร้เงามาชมบทกลอน  แต่ไม่พบเจอ  เลยไม่สามารถจะคอมเม้นเป็นภาษากลอนได้นะค่ะ แต่ความคิดถึงส่งให้เสมอค่ะ
  • ติตรากร

    15 ธันวาคม 2546 12:51 น. - comment id 191385

    
    ทะเลดาว...
    
    เพราะเธอคือคนแสนดีในชีวิต
    คอยดูแลและใกล้ชิดจิตรักใคร่
    อบอุ่นนักเมื่อที่รักไม่จากไกล
    จะขอรักตลอดไป..ไม่ขอคืน........ 
     
    มอบให้มาทั้งดวงใจแสนใกล้ชิด
    คอยตามติดจะดูแลแม้ยามตื่น
    รักหมดใจให้ไว้ไม่ขอคืน
    จะขอยื่นฝากใจ...ให้ที่รัก.....
    
    ทะเลดาว...
    
  • ดาวกวี

    12 มีนาคม 2547 16:52 น. - comment id 229751

    เพราะเธอคือคนแสนดีในชีวิต
    คอยดูแลและใกล้ชิดจิตรักใคร่
    อบอุ่นนักเมื่อที่รักไม่จากไกล
    จะขอรักตลอดไป..ไม่ขอคืน........ 
    
    มอบให้มาทั้งดวงใจแสนใกล้ชิด
    คอยตามติดจะดูแลแม้ยามตื่น
    รักหมดใจให้ไว้ไม่ขอคืน
    จะขอยื่นฝากใจ...ให้ที่รัก.....
    
    ภาษาใจใครกันหวานเหลือเอ่ย
    ชื่นหทัยจังเลยไพเราะนัก
    รักหมดใจไม่ขอคืนความภักดิ์
    ให้คนดีที่รัก...หมดทั้งใจ.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน