๏ ครั้นพลบค่ำยามคืนยืนจับกิ่ง หลบเร้นสิงแนบกายในไพรสัณฑ์ แซกซ่อนตนแอบอิงกิ่งไม้พลัน แลนวลจันทร์เคลิ้มสุขซุกปีกนอน ฟังเสียงลมชมไพรใจสุขแท้ ลืมอ่อนแอเหนื่อยล้าคราเก่าก่อน เปี่ยมความหวังตั้งใจไม่บั่นทอน ตะวันรอนรุ่งหล้าผละโบยบิน เมื่อรุ่งแจ้งแสงสีสุรีย์ฉาย กางปีกหมายเหินฟ้าจะโผผิน สู่โลกกว้างสุนทรีย์ที่สมจินต์ จนกว่าสิ้นแรงใจไร้กำลัง ครั้นเหนื่อยอ่อนร่อนถลาหากิ่งเกาะ ร่ายเสนาะกล่อมไพรดุจใจหวัง ขยับกายสยายขนจนน่าฟัง ตราบกระทั่งหายล้าจึงลาไป ปีกกระพือพลิกแพลงด้วยแรงฝัน ชมผาชันพฤกษาป่าเขาใหญ่ ล้อลมลิ่วลำพังอย่างสมใจ รื่นฤทัยเสรีภาพตราบวายปราณ สองปีกกล้าใจแกร่งกำแหงเหิน ยังเพลิดเพลินสวยสง่าอย่างกล้าหาญ จ้องระวีเลื่อมหล้าพาชื่นบาน เพรียกกังวานเริงร่าใต้ฟ้าคราม ๚ะ๛
อัลมิตรา 6 ธ.ค. 2546 00:25 น. - ID 42499 
1033
10
0
6 ธันวาคม 2546 00:52 น. - comment id 188152
...เป็นที่เป็นเป็นสุขมิทุกข์มาก จะลำบากถ้าเห็นเป็นเช่นเขา ถึงทุกข์บ้างบางทีที่เป็นเรา ดีกว่าเอาอย่างใครใช่ตัวเอง... ...................สวัสดีครับ...................
6 ธันวาคม 2546 01:38 น. - comment id 188170
นกร้องสามเวลาคราแม่ป้อน เสียงฉะอ้อนแจ้วแจ้วแจ้วริมหู สองหน้าต่างและระเบียงคอยเมียงดู สองครัวคู่รู้หน้าที่ดีเสียจริง
6 ธันวาคม 2546 03:02 น. - comment id 188204
แม้เหนื่อยเหน็ดเมื่อยล้ามาแต่ไหน แต่ก็สุขใจและสุขสันต์ เมื่อได้อ่านผลงานที่ร้อยพัน ที่เขียนสื่อสร้างสรรค์จนฉันติดใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง ภาพสวยมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
6 ธันวาคม 2546 06:11 น. - comment id 188225
อิอิ อ่านแล้วอยากเป็นนกแระค่ะ..
6 ธันวาคม 2546 08:37 น. - comment id 188231
เริงเมฆี ชีวิต ลิขิตไว้ ล่องลอยไป ในนภา ท้าแดดฝน หนทางไกล ไม่หวั่น ดั้นผจญ ทางที่ตน เลือกไว้ มั่นใจเดิน
6 ธันวาคม 2546 10:18 น. - comment id 188242
ยามฉันนั้นเหนื่อยล้า อยากจะบอกว่าเจ็บหนารู้ไหม อยากจะเหินฟ้าในนภาที่กว้างไกล ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องเดิมไซร้ให้ทรมาน ++แต่งได้สวยงามมากๆเลยล่ะค่ะ ขอชื่นชม++
6 ธันวาคม 2546 15:15 น. - comment id 188296
แสนสุขสมนั้งชมวิหค อยากเป็นนกเหลือเกิน นกหนอนกเจ้าหกเจ้าเหิน ทั้งวันนกเจ้าคงเพลินเหินลอยละลิ่วล่องลม......
6 ธันวาคม 2546 16:30 น. - comment id 188311
ถ้อยคำไพเราะ เหมาะกับอิสระที่รู้สึกได้จริง ๆ ครับ ถ้าชีวิตเราอิสระเหมือนนกก็คงดี... ไม่มีกฎเกณฑ์...ไม่มีพันธนาการใดใด
6 ธันวาคม 2546 18:43 น. - comment id 188325
ฉันเป็นนกในกรงคงไม่รู้ ได้เพียงดูผ่านกรงหลงฟ้าใหญ่ ฉันไม่เคยสัมผัสกับกิ่งไพร ทำแค่ได้ส่งใจไปกับเธอ ทุกทุกวันฉันคอยขยับปีก เกาะไม้ซีกอีกเกาะกรงคงแค่เพ้อ หากวันใดฉันได้เป็นอย่างเธอ ฉันคงเก้อเกาะเธอแต่ไม่บิน คำรำพันจากนกในกรงทอง.......ชุบ...ครับ
6 ธันวาคม 2546 21:18 น. - comment id 188354
ความเป็นนกคงอิสสระเสรี มิได้ร้อยรัดพันธการไว้ด้วยสิ่งใด (นอกจากนกน้อยในกรงทอง) อะไรจะสุขสมเท่าการได้โบยบินสู้ฟ้ากว้าง โต้ลมแรง ถลาหลบฝนโปรย .
6 ธันวาคม 2546 23:02 น. - comment id 188380
แต่งเพราะมากเลยครับผมก็อยากจะอิศระแบบ นกบ้างครับ จะได้ไปที่ที่เราชอบไง
7 ธันวาคม 2546 18:59 น. - comment id 188545
น่าสนุขนะครับถ้าบินได้อย่างนกนะครับ แวะมาสวัสดีท่านศิษย์พี่ครับ กว่าจะเดินทางจากบ้านมาถึงมหาลัยไกล๊ ไกล ครับ พึ่งมาถึงวันนี้เองน่ะครับ เลยแว่ะมาสวัสดีท่านพี่หน่อยน่ะครับ
7 ธันวาคม 2546 21:59 น. - comment id 188611
บทกลอนไพเราะอีกแล้วค่ะ พี่อัลมิตรา
8 ธันวาคม 2546 08:43 น. - comment id 188774
:) ขอบคุณค่ะ ทุกๆท่าน .. (ศิษย์น้อง.. ขยันเรียนนะจ๊ะ..)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
