หมกตัวในห้องกว้าง... นั่งอยู่กับความอ้างว้างเงียบเหงา สายลมโชยแผ่วพัดบางเบา... ชวนพร่ำเพ้อถึงความรักเรา...ครั้งก่อนเก่ามา เอื้อมมือเปิดเพลงเบา...เบา ซ่อนแววตาสร้อยเศร้าแหงนมองฟ้า แล้วปาดนำใส...ใสที่รินไหลจากตา กระซิบบอกหัวใจตัวเองว่า...ไม่เป็นไร แต่แล้วความเหว่ว้า... ทำให้น้ำใส...ใสรินจากตาครั้งใหม่ เมื่อคิดได้ว่าไม่มีค่าพอสำหรับใคร...ใคร ความบอบช้ำจึงยิ่งใหญ่...เกินกว่าใครจะทัดทาน...
พู่กันของหูกวาง 3 ธ.ค. 2546 14:59 น. - ID 42354 
747
4
0
3 ธันวาคม 2546 16:16 น. - comment id 187269
หน้าส่วนตัว
ความเหงาที่ผ่านมา
ไม่นานจะผ่านหาย
ยังต้องเจอเรื่องราวอีกมากมาย
ทำใจให้สบายแล้วจะรู้สึกดี
วันนี้ยังไม่ลืมรักเก่า
ขอให้เก็บเรื่องราวเป็นคำสอน
แล้วปิดประตูหัวใจใส่กลอน
ไว้เปิดรับตอนเจอใครที่รักจริง
ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งนะคะ
4 ธันวาคม 2546 01:42 น. - comment id 187444
ทำไมนายแต่งเศร้าจังเราว่านายอาจจะเหงาหรือเครียดจากการเรียนก็ได้นะแต่ถ้านายคิดว่าตนเองโดดเดี่ยวนายก็ลองนึกดูนะว่านายยังมีครอบครัวของนาย นายยังมีเพื่อนๆที่โรงเรียนอีกนะหรือว่าถ้านายทำงานแล้วนายก็น่าจะมีเพื่อนที่ทำงานนิแต่ถ้านายคิดว่ายังโดดเดี่ยวอยู่ก็ให้คิดถึงพ่อกับแม่นายเอาไว้นี่อีก 2 วันก็ จะถึงวันพ่อแล้วนะสุขสันต์วันพ่อครับนายหูกวาง
4 ธันวาคม 2546 23:37 น. - comment id 187781
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรูไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันเดียวดายลำพัง *-*ความอ้างว้างชอบอยู่กับเราเสมอค่ะ*-*
5 ธันวาคม 2546 16:58 น. - comment id 188019
จงเข้มแข็งต่อสู้กับอุปสรรคชีวิตต่อไปค่ะ แล้ววันหนึ่ง คุณจะได้พบสายรุ้งที่สวยงาม
5 ธันวาคม 2546 19:06 น. - comment id 188037
ขอบคุณทุกความอบอุ่นที่มีให้นะครับ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
