นอนในเต็นท์...แสนเป็นสุข

นกตะวัน


เต็นท์ผ้าใบได้กางวางบนพื้น			
รายรอบดื่นดาษดาดงหญ้าเขียว
ท่ามกลางป่าพนาไพรใช่ดายเดียว		
แม้โดดเดี่ยวเหลียวไปใครไม่มี
เพราะมากันฉันท์พี่น้องเหล่าผองเพื่อน		
มิลืมเลือนเคยเยือนกันนั้นที่นี่
แสนสนุกสุขท้นล้นชีวี			
ยามราตรีมีแต่กรุ่นอบอุ่นกาย
ครั้นเช้าตรู่หมู่ดาวยังพราวฟ้า		
ลุกขึ้นมาตาจ้องมองไม่หน่าย
เมื่อคืนนี้นอนสนุกสุขสบาย			
ช่วยผ่อนคลายหายเมื่อยเหนื่อยไม่นาน
นอนในเต็นท์เย็นใจปลอดภัยแน่		
สุขที่แท้แน่ใจในทุกสถาน
มีทุ่งหญ้าท้องฟ้าเห็นเป็นพยาน		
แสนสำราญสราญใจไปทั้งคืน				
comments powered by Disqus
  • doctorchira

    2 ธันวาคม 2546 20:18 น. - comment id 187028

       จะไปไหนกรุณามาบอกด้วย
    จะลงห้วยหรือขึ้นเขาเอาทั้งสิ้น
    ชอบอยู่แล้วไอ้เรื่องนอนอยู่กลางดิน
    พร้อมยำถิ่นแดนพนาเพราะน่าชม
    
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 ธันวาคม 2546 01:46 น. - comment id 187154

    ประสบการณ์ไม่ดีนักกับเรื่องเต้นท์
    ด้วยว่าเคยเข้าค่ายแล้วเป็นด้วยเรื่องใหญ่
    มีตะขาบตัวหนึ่งมุดเข้าไป
    ทำให้ฉันตกใจในชีวี
    
    *-*เป็นเหตุการณ์ที่กลัวมากเลยค่ะ  เคยไปเป็นพี่เลี้ยงลูกเสือแล้วต้องโดนตะขาบกัดเพราะนอนเต้นท์นี่หละค่ะ จึงจำไปจนตายเลย  กลัวขึ้นสมองเลยค่ะ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ)*-*
  • นกตะวัน

    3 ธันวาคม 2546 07:42 น. - comment id 187173

    คุณผู้หญิงไร้เงาอาจเคยนอนเต็นท์แบบเก่าของลูกเสือหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นเต็นท์แบบใหม่ที่เขาเอาไปกางนอนกัน รับรองว่าปิดมิดชิดปลอดภัย สัตว์ร้ายต่างๆเข้าไปไม่ได้แน่นอน แม้แต่ยุง เหลือบ ริ้น ไร คุ้น ยังเข้าไปไม่ได้ แล้วตะขาบจะเข้าไปได้อย่างไร
  • tiki

    3 ธันวาคม 2546 19:04 น. - comment id 187324

    งานคุณนกตะวันเพราะเช่นเคย อิสระ บริสุทธิ์น่าติดตามอ่านเสมอ //ผู้หญิง น่าเห็นใจมากค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 ธันวาคม 2546 22:10 น. - comment id 187714

    ถึง     คุณนกตะวัน
    
              เป็นเต้นท์ลูกเสือค่ะ  ขนาดใหญ่  นอนประมาณสัก 10 กว่าค่ะ  ซึ่งจริง ๆ สาเหตุที่โดนกัด  คงเป็นเพราะเอาขนมเข้าไปทานกันในเต้นท์ด้วยนะค่ะ  พอตะขาบได้กลิ่นขนมก็เลยตามเข้ามา  จำได้ว่าเจ็บมากจนไม่รู้จะบรรยายอย่างไร  ส่วนเต้นท์ที่คุณนกตะวันใช้คงจะเป็นเต้นท์ที่มาตรฐาน  คงไม่เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นหรอกค่ะ  แต่สำหรับผู้หญิงไร้เงาแล้ว  บอกตรง ๆ ค่ะว่ากลัวมาก  ถ้ามีอะไรที่ต้องนอนเต้นท์อีก  คงไม่ขอสู้แล้วค่ะ  และฝากขอบคุณคุณพี่ทิกิด้วยนะค่ะ  ขอบคุณค่ะที่เห็นใจ  เป็นเหตุการณ์นานมากแล้วค่ะ  ตั้งแต่ ปวช. 2 นะค่ะ  แต่เป็นเหตุการณ์ฝั่งใจครั้งหนึ่งในชีวิตเลยค่ะ*-*
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน