........

ท่ามกลาง....สายหมอก..
ความช้ำชอกมิจางหรือห่างหาย..
ความเงียบเหงา.เสมือนเป็นเพื่อนตาย..
เราเดียวดาย..บนโลกกว้าง..อย่างลำพัง

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ซอมพลอ 29 พ.ย. 2546 12:36 น. - ID 42129

956

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/42129 ที่มา: - , ซอมพลอ

comments powered by Disqus

doctorchira

30 พฤศจิกายน 2546 00:49 น. - comment id 186162

    ต้นไม้ใหญ่ดอกแดงฉานบานสะพรั่ง
กางใบบังป้องแดดกล้าจากฟ้าใส
ข้าขอเข้ามาพำนักเพื่อพักใจ
โปรดช่วยไล่ความระทมให้ข้าที

        ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่ไทยโพเอ้ม

ผู้หญิงไร้เงา

30 พฤศจิกายน 2546 15:33 น. - comment id 186393

ท่ามกลางความเงียบเหงา
ยังมีหญิงไร้เงาอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
ไม่ต้องกลัวไม่มีใครให้เจอะเจอ
ฉันยินดีเป็นเสมอเพื่อนเธอตลอดไป

*-*มาอยู่เป็นเพื่อนนะค่ะ*-*

^สีไม้ระบายฝัน^

30 พฤศจิกายน 2546 18:01 น. - comment id 186494

.. ทีม มา อยู่ เป็น เพื่อน ด้วย คน จิคะ ..
 ..  เหงาๆ จัง เรย นะคะ ..
  .. มา ทักทาย ค่ะ ..
 .. อิอิ ...

ซอมพลอ

30 พฤศจิกายน 2546 18:05 น. - comment id 186497


.....ขอบคุณในการต้อนรับอันอุ่น..
..ขอบคุณอย่างจริงใจ.....ใช่ไร้ความหมาย
..ขอบคุณเพื่อนๆ .....ที่แวะทักทาย
..ขอบคุณอย่างมากมาย.......จากใจจริง.....

.....แก้วประเสริฐ..........รหัส....6104

3 ธันวาคม 2546 12:32 น. - comment id 187233

.............ซอมพลอนกยูงน้อยเจ้าหางสดสวย
อ่อนระทวยหลายหลากมากดอกสี
เหลืองชมภูอีกมากมายคล้ายนารี
ที่โลกนี้มีประดับไว้ให้เชยชม
..............ซอมพลอเอ๋ยเหตุใดเล่าจึงเหงาจิต
เจ้าลิขิตบทกลอนไว้คล้ายไม่สม
อารมณ์เจ้าจึงผันแปรจนตรอมตรม
ด้วยคนชมอ่านกลอนเจ้าพลอยเศร้าใจ.

.....แก้วประเสริฐ..........รหัส....6104

3 ธันวาคม 2546 12:33 น. - comment id 187234

.............ซอมพลอนกยูงน้อยเจ้าหางสดสวย
อ่อนระทวยหลายหลากมากดอกสี
เหลืองชมภูอีกมากมายคล้ายนารี
ที่โลกนี้มีประดับไว้ให้เชยชม
..............ซอมพลอเอ๋ยเหตุใดเล่าจึงเหงาจิต
เจ้าลิขิตบทกลอนไว้คล้ายไม่สม
อารมณ์เจ้าจึงผันแปรจนตรอมตรม
ด้วยคนชมอ่านกลอนเจ้าพลอยเศร้าใจ.

+ comment แสดงความคิดเห็น