โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด @ มีบางวัน คุณแม่ฉัน ท่านมาหา รู้ไหมว่า ฉันขี้หวง ห่วงตามต้อย คอยขว้างค้อน ใส่หนุ่มหนุ่ม ที่แอบคอย มองแม่ฉัน ตาละห้อย อยากด่ามัน......(๑๘๒ ) @ รักคุณแม่ หวงคุณแม่ มาแต่น้อย แม้นคุณแม่ หยิกเป็นรอย ยังเพ้อฝัน ว่าแม่รัก รักเรา สุดจำนรรจ์ ถ้าแม่บ่น ว่านั้น ก็ซ่อนตัว.........( ๑๘๓) @ มีวันหนึ่ง ซึ่งทุกคน ท่านลืมรับ หกโมงเย็น ฉันขยับ เลิกเล่นหัวว ไปยืนคอย ท่ารถเมล์ แสนน่ากลัว มีพระองค์ หนึ่งฉุดตัว ขึ้นแท็กซี่ .... .......( ๑๘๕) @ท่านห่วงใย ถามทาง จนถึงบ้าน ทุกคนกราบ พากย์วิจารณ์ กันเต็มที่ พระภิกษุ รูปนั้น ท่านแสนดี ส่งฉันแล้ว ก็จรลี เร่งจากไป............( ๑๘๖) @ ส่วนพวกฉัน คงวิ่งเล่น รอบโรงเรียน คอยป้วนเปี้ยน ไปทุกตึก ทุกซอกได้ พอยามเย็น วิ่งริมบึง วิทยาลัย ถอดถุงเท้า จับปูใส่ สนุกพลัน...............( ๑๘๗) @ ระหว่างนั้น คุณปู่ย่า คราใกล้จาก บ้านที่ท่าน จองไว้หาก สร้างเสร็จนั่น ท่านเตรียมเก็บ ข้าวของ ลงกล่องกัน ส่วนตัวฉัน วิ่งวนถาม ข้ามไปมา..........( ๑๘๘) @ ไม่มีใคร รักฉัน นั้นแน่แท้ มาเย้าแหย่ พอวิ่งเล่น แล้วหนีหน้า แต่ผู้ใหญ่ ท่านอึดอัด เอือมระอา ลูกสะไภ้ แม่ภัสดา ล้วนเรื่องราว..........(๑๘๙ ) ชีวิตสอนชีวิต โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด ตอน สิบสี่(๑๔) วัยเด็ก แสนสนุก (ต่อ) @ ฉันนั่งดู ทุกท่าน เขาเก็บของ ดูวิธี จัดลงกล่อง แม้แสนเศร้า ต่อไปนี้ ไม่มีปู่ ย่าของเรา ใครจะเข้า ดูแลฉัน มันเหมือนพัง..........( ๑๙๐) @.พวกเราเล่น อยู่ในบ้าน หลังใหญ่นั้น ผู้ใหญ่ผัน ย้ายออกไป ไม่เหลียวหลัง บ้านดูเรียบ เงียบเกินไป ไม่เสียงดัง ตรงข้ามฝั่ง ก็ย้ายไป ญาติไม่มี...........(๑๙๑ ) @ แม่จัดจ้าง ญาติมาคน คอยรับใช้ ชื่อแม่แจ๋ว เธอจ้านใจ จนเหลือที่ ยามแม่อยู่ เธอเรียบร้อย มองดูดี พอแม่ไป ทำงานนี้ เธอหายไป.................(๑๙๒ ) @ ก็เธอมี แฟนหนุ่ม กระเป๋ารถ พาฉันขึ้น จรบท เที่ยวไปได้ จับขึ้นนั่ง เที่ยวรถเมล์ ไปตั้งไกล สายสิบสี่ สิบหกไซร้ ช่างเชียวชาญ.........( ๑๙๓) @ ไปทุกวัน เที่ยวทุกวัน กระแป้นแหล่น แต่นแตนแต๊น นั่งรถเมล์ ไปรอบบ้าน จากศรีย่าน ถึงสุริวงศ์ คงชำนาญ วิ่งอยู่นาน แม่ไม่รู้ ดูจำเป็น........( ๑๙๔) @ ชีวิตช่าง สนุกสนาน ไปอีกอย่าง นังแจ๋วนั้น สร้างโลกกว้าง ให้พบเห็น แม้นคุณพ่อ ฟังคลาสสิค ทุกทุกเย็น แต่นางแจ๋ว หน้าทะเล้น ลูกทุ่งลาว..................( ๑๙๕) @ แล้วยังแถม ลิเก เหล่ฟังแหล่ อีกลำตัด เขาเกี้ยวแก้ หนุ่มเกี้ยวสาว ไหนจะฟัง ละครรัก ผูกเรื่องราว นี่คือมนต์ นางสาว บ้านนอกเธอ................(๑๙๖ ) @ ระหว่างนั้น คุณปู่ย่า คราใกล้จาก บ้านที่ท่าน จองไว้หาก สร้างเสร็จนั่น ท่านเตรียมเก็บ ข้าวของ ลงกล่องกัน ส่วนตัวฉัน วิ่งวนถาม ข้ามไปมา..........( ๑๘๘) @ ไม่มีใคร รักฉัน นั้นแน่แท้ มาเย้าแหย่ พอวิ่งเล่น แล้วหนีหน้า แต่ผู้ใหญ่ ท่านอึดอัด เอือมระอา ลูกสะไภ้ แม่ภัสดา ล้วนเรื่องราว..........(๑๘๙ )
28 พฤศจิกายน 2546 22:56 น. - comment id 185756
มา หาย อะไรก็ไม่ทราบค่ะ
28 พฤศจิกายน 2546 22:58 น. - comment id 185758
อ่าว อะไรก้นเนี่ย
28 พฤศจิกายน 2546 23:11 น. - comment id 185761
5555555 พิมพ์ซ้ำกันไหมเนี่ย? ดีนะ เอาเรื่องราวเก่ามาเขียน เพราะมันเป็นข้อมูลทีจริงระดับหนึงแน่นอน
28 พฤศจิกายน 2546 23:32 น. - comment id 185764
มันงงคะแก้ตอนซ้ำไปแล้วในหน้ารวมกลอนทั้งหมดค่ะ แต่เปิดหน้าส่วนตัว กลอนเดียวก้นแต่คนละอัน
29 พฤศจิกายน 2546 17:23 น. - comment id 185948
อะนะ
29 พฤศจิกายน 2546 17:24 น. - comment id 185949
ดีเหมือนกัน
29 พฤศจิกายน 2546 19:05 น. - comment id 186021
ขออภัยในความวุ่นวาย เนื่องด้วยแก้ไขในหน้าส่วนตัวไม่ได้ เพราะบทนี้ไม่อยู่ในหน้าส่วนตัว ค่ะ ???
30 พฤศจิกายน 2546 14:11 น. - comment id 186350
อ่านก็รอบก็อ่านได้ค่ะ ตามมาชมประวัติ แต่รู้สึกคนรับใช้จะแสบไปหน่อยนะค่ะ อิ อิ