ความเป็นเราที่เคยมีมา ทำให้ฉันห่วงหามากรู้ไหม แต่คงไม่เหมือนเธอหรอกคนไกล ที่ไม่เคยจะห่วงอาลัยตัวฉันเลย หรือเป็นเพราะว่าคำว่าเรา มีแต่ฉันที่รับเอาไม่เมินเฉย คงมีเพียงเธอเท่านั้นที่ละเลย ทำให้เราเป็นแค่เคยที่ผ่านมา แล้วจะให้ฉันรู้สึกอย่างไร ในเมื่อใจฉันนั้นยังห่วงหา แต่ก็รู้ดีว่าที่เป็นอยู่ที่ผ่านมา คำว่าเรานั้นมีค่ากับฉันคนเดียว จึงทำให้ฉันนั้นต้องทำใจ และเก็บเราไว้ในเศษเสี้ยว ของความรู้สึกของตัวฉันเพียงคนเดียว ไม่มีเธอข้องเกี่ยวแม้เพียงเสี้ยวความผูกพัน
ผู้หญิงไร้เงา 23 พ.ย. 2546 23:15 น. - ID 41891 
1300
24
0
23 พฤศจิกายน 2546 23:34 น. - comment id 184514
เรา คงเป็นฉันคิดไปเองใช่ไหม เธอเองคงไม่เคยจะสนใจ ไม่มีอะไรมากไปกว่าความห่วงใย จากคนไกลอย่างฉันเพียงคนหนึ่ง
23 พฤศจิกายน 2546 23:37 น. - comment id 184515
เราเราเราฉันเป็นแค่เราเท่านั้น เราเราเรากั้นอยู่ ณ แห่งไหน ฉันจึงเป็นได้แค่คนไกล ช่างไร้หัวใจจริงเลยเรา ฉันเองต้องทนเจ็บปวด เจ็บร้าวรวดสุดหมองเศร้า เราเราเราขาดสะบั้นไฟผลาญเผา เราเราเราแหลกลาญแยกเป็นสอง หนึ่งคือฉันผู้เดียวดาย แสนมลายถูกจำจอง อีกหนึ่งคือเธอผู้หมายปอง แต่บัดนี้น้ำตานองเพราะเธอลา ต่อแต่นี้ฉันคงต้องโดดเดี่ยว หัวใจเปลี่ยวขาดเธอใจเพรียกหา เงียบเหงาจิตทุกวันเวลา เหงากายาเราห่างแยกร้างกัน
24 พฤศจิกายน 2546 00:00 น. - comment id 184516
....มีเธอ มีฉัน รวมเป็นเรา วันนี้..มีเธอมีเขา ไม่มีฉัน แต่ก้อยัง เรียกว่าเรา เหมือนๆกัน ต่างเพียง ไม่ใช่ฉัน เท่านั้นเอง จริงปะค๊ะ?
24 พฤศจิกายน 2546 00:42 น. - comment id 184521
ผมอ่านดูว่า รู้สึกไพเราะ,คล้องจ้องและสละสลวยดี แต่มองรูปฉันทลักษณ์ของกลอนไม่ออกครับ สอนผมแต่งบ้างซิครับกลอนแบบนี้ อย่าว่าผมโง่เลยนะครับ
24 พฤศจิกายน 2546 00:50 น. - comment id 184525
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณอินดิแพน (1)
คำว่าเราที่เป็นอยู่
มีฉันที่ไร้คู่อยู่มั่นหมาย
เพราะเธอมีเขาเคียงข้างกาย
ที่เราให้เดียวดายลำพัง
ถึง คุณอินดิแพน (2)
คำว่าเราที่เคยร่วมสร้าง
ต้องเคยฉันคำร่างความห่วงหา
เพราะเราปัจจุบันที่มีมา
เหลือเพียงฉันที่เห็นค่าลำพัง
ทั้งที่เป็นอยู่มาก่อนนั้น
เธอมีฉันและมีกันในพะวัง
แต่พอมาบัดนี้นั้น
เขาว่าเรามีฉันลำพังได้อย่างไร
*-*ขออภัยค่ะน้องจ๋า เน็ตตัดบ่อยมากจนต้องพักเครื่องค่ะ เลยมาอีกทีน้องคงออกเน็ตไปแล้ว โอกาสหน้านะค่ะ*-*
ถึง คุณรดา
มีเธอมีฉันร่วมกันเป็นเรา
แต่เมื่อมีเขาเราจึงมีปัญหา
เพราะเธอเลือกเขาแทนเราที่ผ่านมา
ส่วนฉันก็ห่วงหาเราหนาโปรดเข้าใจ
*-*เรื่องจริงในอดีตค่ะ แต่ปัจจุบันไม่มีใครแม้แต่คำว่าเราแล้วค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2546 00:54 น. - comment id 184526
ถึง คุณdoctorchira
การแต่งก็คล้ายก็แปด
แต่จุดแตกอยู่ที่ตัวอักษร
กลอนแปดมีเจ็ดแปดเก้าคำแน่นอน
แต่กลอนเปล่ายาวผันผ่อนได้เหมือนกัน
ซึ่งสัมผัสตัวอักษร
ก็ยังมีการผ่อนผัน
แค่ให้ลงสัมผัสในวรรคของมัน
ก็เพียงแค่นั้นหละคนดี
*-*กลอนที่ผู้หญิงไร้เงาแต่งบทนี้เป็นกลอนเปล่าค่ะ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่ากลอนอิสระ จะมีลักษณะการแต่งคล้ายกับกลอนแปดเพียงแต่กลอนแปดมีคำบังคับคือเจ็ดแปดเก้าพยางค์เท่านั้นในหนึ่งบรรทัด แต่กลอนเปล่าคำเท่าไหร่ก็ได้ในหนึ่งบรรทัด ก็โดยส่วนใหญ่ประมาณ9-11คำค่ะ และสัมผัสก็จะมีสัมผัสตัวที่ สาม ห้า เจ็ด เก้าแล้วแต่เราจะลงคำได้อย่างไรนะค่ะ ซึ่งเรื่องนี้คุณไม่โง่หรอกค่ะ เพียงแต่รู้หรือไม่รู้เท่านั้นเอง เพราะผู้หญิงไร้เงาก็ไม่รู้เรื่องกลอนหลายอย่างเหมือนกันค่ะ ฉะนั้นเราเหมือนกันอย่างหนึ่งนะค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2546 06:39 น. - comment id 184547
แม้จะเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยว ก็ยังเกี่ยวใจเธอไว้ไม่ให้หายไปไหน แม้เหลือแค่เศษเสี้ยวในใจ ก็จะไม่ไปจากใจเธอ
24 พฤศจิกายน 2546 07:01 น. - comment id 184552
ด้วยว่าเรา เนาอยู่ไกล ทำให้ห่าง เธอไม่ว่าง วอนวจี เจ้าเฉลย ไยหลีกหน้า ตาหลบ ไม่พบเลย เหมือนที่เคย ครั้งเวลา พบจากัน เธอเปลี่ยนใหม่ คุยชายเข้ม เอ็มเอสเอ็น กลับละเว้น เปลี่ยนชาย ใจเหหัน พี่ตรมตรอม หน้าคอมเศร้า เหงารำพัน ไยเปลี่ยนผัน อยากถามหญิง ใครทิ้งกัน
24 พฤศจิกายน 2546 09:55 น. - comment id 184561
เราคือเราไม่ไช่ใคร จงจำไว้อย่าได้เลือน ถึงมีคนนับร้อยคอยเป็นเพื่อน ก็จงเตือนตัวไว้ไม่ไช่เรา
24 พฤศจิกายน 2546 12:50 น. - comment id 184583
ช่างให้ความรู้สึกแสนเศร้าจังค่ะ ได้รูปพี่หญิงแล้วนะคะ น่ารักมากเลย ......
24 พฤศจิกายน 2546 13:41 น. - comment id 184598
เราคือเรา.... ผู้หญิงไร้เงาที่แสนดี ตอบนะตอบคนดี ทุกครั้งทุกที่...ที่มีเรา งานไพเราะครับ และมีความหมายมากมาย..
24 พฤศจิกายน 2546 14:34 น. - comment id 184603
คำว่าเราเก่าไปแล้วแป่วๆๆ เหมือนกินแห้วยังไม่ต้มขมยิ่งนัก คำว่าเราที่เขาชอบพูดกั๊กๆ ทำหน้ายักมักง่ายใจใบ้ความจริง.....
24 พฤศจิกายน 2546 15:10 น. - comment id 184612
คงเป็นเพราะเรามีกันและกัน เก็บไว้ฝันสุขสมเพียงลมแล้ง ตื่นจากฝันเหมือนละครเลิกแสดง ฟ้ากลั่นแกล้งให้มาพบไม่คบกัน... อะไรล่ะ ที่กั้นไว้...คอมพิวเตอรมั๊ง
24 พฤศจิกายน 2546 15:27 น. - comment id 184618
แต่งกลอนได้เพราะมากค่ะ ช่วยสอนน้องบ้างสิอยากแต่งได้เก่งๆเหมือนพี่จัง ^-^
24 พฤศจิกายน 2546 16:35 น. - comment id 184632
เพราะว่า...รัก....เปลี่ยนคำ..เธอและฉัน กลายเป็น...เรา...ที่เข้ากันนั้นใช่ไหม เพราะว่า...รัก....ตัวดี..ที่เชื่อมใจ เปลี่ยนสองคนเสียใหม่....ให้เป็น....เรา
24 พฤศจิกายน 2546 17:37 น. - comment id 184647
ของเรา ก็คือของเรา ของเขา ก็คือของเขา จะมีอะไรที่เป็นสองคน แล้วรวมมาเป็นสองเรา ???
24 พฤศจิกายน 2546 18:03 น. - comment id 184659
คงเป็นฉันที่คิดไปไกล ทั้งๆที่เธอไม่เคยคิดอะไรต่อกัน คงเป็นฉันที่แอบคิดว่าเธอผูกพัน ทั้งๆที่ความจิงนั้นไม่ใช่เลย *** กลอนเพราะเหมือนเดิมนะคะ ***
24 พฤศจิกายน 2546 21:51 น. - comment id 184704
-^^- เราจะไปปล้นธนาคารด้วยกัน อิอิ **** สวัสดียามค่ำขอรับเจ๊ -^^-
24 พฤศจิกายน 2546 22:11 น. - comment id 184718
คำว่าเรานั้นเศร้าแทบอุรา แทบเป็นบ้า...เพราะคำว่าเรา ดูงี้เง่ายังคิดถึงคนึงหา กายจากไปใจยังไม่ลา จึงได้เพ้อเรียกหา....คำว่าเรา ทักทาย T_T เพราะนะครับ
24 พฤศจิกายน 2546 23:11 น. - comment id 184737
ขอคารวะอีกซักหนึ่งจอกคับอาจารย์..อิอิ เพราะคับพี่ตูน..^_^
24 พฤศจิกายน 2546 23:18 น. - comment id 184739
ระหว่างเรา เรานั้นขาดสะบั้น ด้วยเธอปันเราให้ใครไม่รู้ คำว่าเราจึงเป็นอดีตไม่อ่าจกู้ คืนกลับสู่หอรักจากภวังค์
25 พฤศจิกายน 2546 12:27 น. - comment id 184791
เพราะมากเลยครับ แต่งกรเก่งน๊ะ เขามาทักทาย แล้วก็อ่านบทกลอนครับ
25 พฤศจิกายน 2546 13:24 น. - comment id 184806
น้องหญิงคะ.....พี่ดาหลาขอโทษที่มาช้าไปหน่อย....คงไม่ว่ากันนะคะ.....สบายดีไหมคะ...ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ...ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย.....พี่ดาหลาไม่ค่อยว่างยุ่งๆเรื่องแข่งกีฬาและจัดงานปีใหม่อยู่จ้า.....แต่ก้อคิดถึงน้องหญิงเสมอนะคะ.....รกและห่วงใยจ้า...
25 พฤศจิกายน 2546 14:28 น. - comment id 184825
ถึง คุณShibumic
แม้จะเป็นเศษเสี้ยวหรือเศษเสี้ยว
แต่ก็ยังเป็นสิ่งพิเศษสำหรับฉัน
เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ฉันฝันผูกพัน
และต้องการมานานวันจากตัวคุณ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้กัน*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ไม่เคยหลบหน้าพี่นี้สักหน
แต่เพราะเน็ตแสบจนทนไม่ไหว
เพราะพอต่อเข้าไปในกลอนไทย(โพเอ็ม)
ก็หลุดไปเสียทุกทีนี้เรื่อยมา
จึงต้องหาสาเหตุและเหตุผล
เพราะอะไรเน็ตถึงซนเฝ้าค้นหา
แล้วก็เจอสาเหตุที่เป็นมา
เป็นเพราะว่ามีปัญหาเรื่องโมเด็ม
*-*ขออภัยค่ะคุณชัยชนะ คือตอนนี้เครื่องที่บ้านของผู้หญิงไร้เงามีปัญหาเรื่องโมเด็ม ทำให้ไม่สามารถจะเล่นเน็ตได้ และที่ผ่านมาก็พยายามหาสาเหตุจนค้นเจอ ฉะนั้นขอเวลาอีกสักวันสองวัน เพราะปัจจุบันได้นำเครื่องส่งซ่อมอยู่ค่ะ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ แต่ถ้าได้เครื่องคอมฯ กลับมาเที่ยวนี้จะเป็นคนดี ไม่หนีหน้าใคร ๆ เลยค่ะ สัญญา แล้วยังไงอย่าเวลาหละค่ะ 21.00 น. ของทุกคืนเรามีนัดกันที่ไทยโพเอ็มนะค่ะ อิ อิ*-*
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
เราจะเป็นเราเรื่อยไป
เพราะในฤทัยฉันคงมั่น
จะไม่แปรเปลี่ยนเวียนผัน
เพราะเรามีแค่เธอกับฉันตลอดไป
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบมาให้เสมอ*-*
ถึง คุณตะแหง่ว
ไม่ต้องเศร้าหรือเหงาไป
เพราะพี่ไม่เป็นอะไรแล้วเวลานี้
เป็นแค่ผู้หญิงไร้เงาที่แสนดี
ขอน้องตะแหง่วเท่านี้ก็พอใจ
*-*ดีใจค่ะที่น้องได้รับแล้ว และหวังว่าพบหน้ากันที่น่าน น้องจะทักถูกคนนะค่ะ*-*
ถึง คุณติตรากร
เราคือเราได้เสมอ
เพราะเราเป็นเพื่อนเกลอเสมอก่อน
ไม่มีสิ่งใดให้ร้าวรอน
เพราะเรามีกันทุกตอนตอนสุขใจ
*-*ขอบคุณค่ะคุณติตรากรที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ขอบคุณไพเราะและมีความหมายทุกบทกลอนเช่นกันค่ะ*-*
ถึง คุณสนิมรัก
คำว่าเราเก่าหรือไม่ไม่สำคัญ
แค่เราเป็นปัจจุบันไม่ถูกทิ้ง
จะเก่าใหม่ก็ได้ให้เป็นจริง
ก็สำคัญอย่างยิ่งสำหรับหญิงไร้เงา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มา*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คงเป็นเพราะเรามีกันทุกฝันหา
คงเป็นเพราะเรามีอุราที่จริงมั่น
จึงทำให้เกิดเราขึ้นระหว่างความผูกพัน
และคงมั่นไม่ไหวสั่นหรือปันใคร
*-*เครื่องคอมเป็นสื่อเชื่อมมั้งค่ะ ไม่ใช่กั้น คิดผิดคิดใหม่ได้นะค่ะ อิ อ ิ*-*
ถึง คุณตา กลม
พี่ก็แต่งกลอนไม่เก่ง
แค่แต่งส่งแบบกันเองหละพอไหว
แต่ถ้าให้แต่งเก่งเหมือนใครใคร
คงแต่งสู้ไม่ไหวเหมือนกัน
*-*จริง ๆ ก็เป็นคนแต่งกลอนไม่เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ถ้าให้แนะนำในสิ่งที่พอรู้ก็ยิ่งดีค่ะ ส่งเมล์มาได้นะค่ะ ยินดีให้การช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ค่ะ สัญญา*-*
ถึง คุณburst
เพราะรักทำให้ใจเริ่มเปลี่ยน
จากคนเดียวที่แวะเวียนจึงเปลี่ยนผัน
ทำให้ฉันคิดถึงเธอเพ้อรำพัน
และต้องการคำว่าเรานั้นจากเธอ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้*-*
ถึง คุณtiki
ถ้าเขาเป็นคนของเรา
คงมีเงาความห่วงหา
แต่ถ้าเขาเป็นของคนอื่นตลอดเวลา
คงไม่มาหาเราแม้เฝ้าคอย
*-*จริงไหมค่ะพี่ทิกิ ถ้าเขาใช่คือใช่ ถ้าไม่ใช่คือต้องทำใจค่ะ*-*
ถึง คุณทะเลหวั่น
คงเป็นเพราะฉันคนเดียว
ที่ยึดเหนี่ยวและเกี่ยวมั่น
หวังให้เรานั้นมีกัน
และกล้ายเป็นความผูกพันระหว่างเรา
*-*ขอบคุณกลอนน้องก็ไพเราะนะค่ะ*-*
ถึง คุณเมจิคเซี่ยน
ถ้าเราต้องไปทำอย่างนั้น
ขอเปลี่ยนเธอกับฉันเหมือนเก่า
เพราะเวลาโดนจับทั้งสองเรา
แล้วใครเขาจะไปเอาอะไรให้ทาน
*-*ขอเอาของไปเยี่ยมแทนการปล้นแล้วกันจ๊ะ และสวัสดียามบ่าย ๆ นะค่ะ ทานข้าวหรือยัง ลูกชิ้นสักสามสี่ไม้ดีไหมจ๊ะ อิ อิ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
ถึงคำว่าเราจะเปลี่ยนไป
แต่หัวใจฉันนั้นยังใฝ่หา
อยากเธอกลับเหมือนเก่าเสียทุกครา
จะได้มีโอกาสนำพามาเป็นเรา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและการแวะมาทักทายกัน*-*
ถึง คุณรักคุณคับ
คารวะด้วยอะไร
น้ำชาหรือเหล้าไรหรือศิษย์จ๋า
ถ้างั้นอย่ารอช้าขอรีบยกมา
จะได้ดื่มเสียสักคราพาชื่นบาน
*-*เหล้าหรือน้ำชา หรืออะไรจ๊ะศิษย์น้องจะได้รีบดื่ม และขอบคุณมากสำหรับคำชมแต่จริง งานกลอนอาจารย์สู้ลูกศิษย์ไม่ค่อยได้เลย ทำไงดีหรือว่าต้องเปลี่ยนตำแหน่งกันจ๊ะ*-*
ถึง คุณindependent
ระหว่างเราวันก่อนที่นอนแน่
แต่กลับแก้เปลี่ยนใหม่ใจเหหัน
เธอให้เขาที่จริงใจในทุกวัน
และทิ้งฉันไว้กับฝันนั้นเรื่อยมา
*-*ขอบใจจ๊ะน้องจ๋า ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่ประจำเลย ตอนนี้เครื่องพี่เสียนะค่ะ อีกสักประมาณ 2 3 วันจึงจะใช้ได้ คงต้องขออภัยด้วย เอาเป็นว่าได้เครื่องมาแล้วจะส่งกลอนลงในตอนนั้นเลยนะค่ะ*-*
ถึง คุณเคนคุง
ขอบคุณนะคนดี
ที่ชมกลอนบทนี้ของฉัน
ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
กับสิ่งดีดีที่คุณนั้นมอบให้มา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและการแวะมาทักทาย รวมทั้งกำลังใจที่มอบให้ค่ะ*-*
ถึง คุณพี่ดาหลา
ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะพี่ดาหลา
แค่พี่แวะมาก็ดีแล้วเหมือน
ฉะนั้นถ้าในใจพี่ไม่ลืมเลือน
ก็ดีใจแล้วเหมือนที่ผ่านมา
*-*ขอบคุณค่ะพี่ดาหลาสำหรับความห่วงใยที่มอบให้น้องมาเสมอ ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายค่ะ เป็นหวัดนิดหน่อย แต่ก็ยังน้อยกว่าเครื่องคอมฯ ซึ่งต้องให้ช่างซ่อมเลยค่ะ เลยไม่ได้แต่งกลอนส่งเพราเกรงใจสมาชิก นี่ก็ยังไม่ได้ตอบกลอนให้ใครเลย กะว่าเดี๋ยวจะตอบให้จนหมดแล้วก็คงต้องรอเครื่องคอมฯ ถึงจะได้พบกับพี่และเพื่อน ๆ ค่ะ ยังไงก็ขอให้พี่พักผ่อนมากๆๆๆๆนะค่ะ อย่าโหมงานหนักเดี๋ยวจะไม่สบายไป รักและคิดถึงเสมอค่ะ*-*
25 พฤศจิกายน 2546 14:39 น. - comment id 184833
คำว่าเรามีค่ามีความหมาย รักสลายรักมลายก็ยังไม่อับเฉา สำหรับฉันมีค่าคำว่าเรา ไม่มีเขามีเราก็ยังดี ...เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
25 พฤศจิกายน 2546 15:26 น. - comment id 184866
ถึง คุณนาสาริน
ไม่มีเขาแต่มีเรายังคงมั่น
ไม่มีเขายังไม่หวั่นหรือผันหนี
เพราะมีเธอที่ฉันรู้สึกดี
มาแทนเราตรงนี้ที่ผูกพัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้*-*
30 พฤศจิกายน 2546 14:17 น. - comment id 186355
ขอให้มีเพียงเราเท่านั้นนะ คงไม่ละจากใครใจใฝ่ฝัน ต่อแต่นี้มีสองเราเข้าใจกัน ฝากรักมั่นสัญญาใจไม่เคยลืม.....ฯ มาทวงสัญญา..กับน้องตูนจ๊ะ...
30 พฤศจิกายน 2546 15:02 น. - comment id 186373
ฝากความรักความคิดถึงคนึงหา ให้คุณราชิกาไม่หวั่นไหว ไม่ต้องกลัวสัญญามั่นจะปันใคร ด้วยหัวใจมีรักและภักดี *-*มาให้สัญญาค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ*-*
30 พฤศจิกายน 2546 17:15 น. - comment id 186481
..ท่ามกลาง..ความเงียบเหงา คุณผู้หญิงไร้เงา.....มาเคียงข้าง... แวะฝากกลอน..ทักทาย..ทำให้อ้างว้าง.... ด้วยความรู้สึก...อย่าง........สุดบรรยาย..... ..ขอบคุณในการต้อนรับอันอุ่น.. ..ขอบคุณอย่างจริงใจ.....ใช่ไร้ความหมาย ..ขอบคุณเพื่อนๆ .....ที่แวะทักทาย ..ขอบคุณอย่างมากมาย.......จากใจจริง.....
30 พฤศจิกายน 2546 18:45 น. - comment id 186507
ถึง คุณซอมพลอ
ขอบคุณด้วยเช่นกัน
กับคำจำนรรที่สรรส่ง
ขอบคุณมิตรภาพที่ส่งตรง
และจะยืนยงคงคู่มิตรนิจนิรันดร์
*-*ขอบคุณเช่นกันค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
30 พฤศจิกายน 2546 19:39 น. - comment id 186538
..เรนมาสาย...อีกแล้วดิคะ...
..อย่าลืม..นู๋เรน...
ที่เป็น..แฟนคลับ..นะคะ..
..ก็.. เรน..อิจฉาเนี่ยค่ะ...
..ทุกคนมา.. เพราะรัก.. ผู้หญิงไร้เงา...
เราเป็นเรา..คือเงา..ในใจ..
..อยากมา..ทักทาย..
..ผู้หญิงไร้เงา.. ที่..น่ารัก..ของเรน..
..แบบ..เรนคิดถึง...
30 พฤศจิกายน 2546 20:25 น. - comment id 186566
ถึง คุณเรน
คิดถึงน้องเรนเช่นกัน
และคิดถึงทุกวันเลยรู้ไหม
ถึงไม่มาหาแต่อย่าพึ่งน้อยใจ
เพราะความคิดถึงยังมีให้เหมือนเดิม
*-*คิดถึงน้องเรนเสมอนะค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
