เบียร์สีทองฟองเด่นสวยเย็นใส น้ำแข็งใส่ให้เห็นเน้นหนาก้อน แก้วเบาบางวางไว้ใต้นีออน แสงไฟชอนย้อนสบกระทบตา หยิบขึ้นซดสดใหม่ชื่นใจนัก ดื่มสักพักชักอร่อยคอยมองหา เติมอีกแก้วแจ๋วนักชักมึนชา ไฟส่องจ้าพาใจให้เคลิ้มคลอ กลางป่าเขาลำเนาไพรในคืนนี้ สุขเต็มที่มีฉลองเพื่อนพ้องหนอ ต่างดื่มด่ำฉ่ำใจใครจะพอ สนุกต่อขอใหม่ให้ครื้นเครง เบียร์สีใสในแก้ววาวแวววับ แสงไฟจับระยับจังนั่งจ้องเคร่ง สวยยั่วตาคว้าจดซดบรรเลง กล่อมด้วยเพลงเพลินฟังนั่งใจลอย
15 พฤศจิกายน 2546 12:29 น. - comment id 181828
จิบเบียร์เย็นเป็นเพื่อนยามเดือนคล้อย นั่งใจลอยเหม่อฝันถึงวันเก่า ในยามนี้มีเพียงแสงจันทร์เงา ไร้น้องเจ้าคู่เคียงส่งเสียงคลอ
15 พฤศจิกายน 2546 14:42 น. - comment id 181884
มาอ่านเป็นปกติ..แต่ไม่ดื่มเบียร์นะอิอิ
15 พฤศจิกายน 2546 14:45 น. - comment id 181886
อยากจะไปเที่ยวป่าน่าภิรมณ์ ได้ชื่นชมพันธ์ไม้ใต้แสงสี ไฟนีออนน้ำแข็งแสงสวยดี ดื่มเบียร์ฟรีคงสวยไปด้วยคน.. อิอิ คงได้เมาเละ
15 พฤศจิกายน 2546 18:05 น. - comment id 181930
อย่าจิบมากนักเดี๋ยวเมียที่บ้านด่าเอา...
16 พฤศจิกายน 2546 00:23 น. - comment id 182010
เบียร์เย็นเย็นตอนเห็นก็ชักสน แต่พอดื่มจึงต้องทนให้หมดแก้ว ต่อจากนั้นไม่เอาเลยอีกแล้ว พอเบียร์เพียงแก้วก็เมาแล้วคนดี ***ปกติเคยทานเบียร์เหมือนกันค่ะ แต่รู้สึกมันจะขมนะค่ะ ไม่เหมือนบทกลอนบทนี้ที่ไพเราะและนุ่มละมุ่นจริง ๆ เลยค่ะ***