ความเหงาที่อยู่ในใจฉัน มันไม่เคยจะเลือนหาย แม้ทุกวันได้พบคนมากมาย ข้างกายฉันแท้จริงมีแค่เงา มันเป็นเหมือนความหนาวเหน็บ เย็นยะเยือกเจ็บลึกในใจฉัน นั่งเหม่อมองคนรอบตัวอยู่ทุกวัน ยิ่งชอกช้ำเจ็บแปลบแสบหัวใจ ไม่มีใครเลยหรือช่วยเราได้ ให้ฉันคลายความเหงาเบาลงบ้าง ใจคอจะปล่อยให้คนอ้างว้าง ทรมาณเจียนขาดใจหรือไงกัน
13 พฤศจิกายน 2546 23:05 น. - comment id 181312
ฉันเหงาเหลือเกินคนดี ด้วยตอนนี้ยิ่งอ้างว้าง ไม่มีใครเดินร่วมทาง มีแต่ความอ้างว้างและเหงาใจ ทำไงดีหละทำไง ถึงจะได้มีใครใส่ใจชิดใกล้ ถึงจะได้หายเหงาเศร้าใจ ฉันต้องทำไงช่วยบอกฉันที ***กลอนน่ารักดีค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงานะค่ะ***
14 พฤศจิกายน 2546 00:59 น. - comment id 181334
ไปดื่มเหล้าแก้เหงากะพ๊มไหมขอรับ อิอิ