แสงจันทร์สาดฟ้านวลสรรพ์ เงาแสงแห่งฝัน ไปถึงซึ่งเจ้าไหมหนอ ฝั่งข้าฯงดงามท่วงทอ ฝั่งเจ้าเย้าต่อ- ดวงตา อาวรณ์-บ้าง-ใด จันทร์จ้าข้าฯจึงเติมใจ ฝากแสงนวลไป สาดทอต่อเจ้าเย้างาม กระทั่งลมหนาวไถ่ถาม- ฝากใดถ้อยความ ไปสู่อีกฟากฝั่งจันทร์ ค่ำนี้คืนหนาวจำนรรย์ ภายใต้แสงจันทร์ อุ่นไฟไอฟืนในเตา ในแสงสาดทาพร่างเงา ดั่งดวงหน้าเจ้า ปรายยิ้มปริ่มฟ้านวลใย ฟ้าเอย-ฝากแสงจันทร์ไป ความรักจากใจ สู่เจ้า-ด้วยความชื่นบาน
13 พฤศจิกายน 2546 21:42 น. - comment id 181281
แสงจันทร์ฝากรักมาพักจิต ทำให้ทั้งชีวิตไม่หมองเศร้า แสงจันทร์มาเหมือนเป็นเพื่อนเรา ทำให้ชีวิตเราไม่เหงาใจ ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
16 พฤศจิกายน 2546 11:40 น. - comment id 182089
ใต้เงาแสงจันทร์มีรอยยิ้ม... ยิ้ม ยิ้ม กว้าง กว้าง ^___________________^
30 ธันวาคม 2546 09:22 น. - comment id 196040
แม้เป็นกลอนที่แต่งเพื่อสาธารณะชน แต่ก็ช่วยทำให้หายโกรธใครบางคนได้นะ คงจำเราได้นะ