หน้าส่วนตัว
ทั้งเหนื่อยทั้งอ่อนล้า
กับสิ่งต่างๆที่ก้าวเข้ามาในชีวิต
ทุกอย่าง...เหมือนถูกฟ้าลิขิต
ทำให้ชีวิต...วุ่นวายน่าหนักใจ
ยิ่งเรียนก้อยิ่งเหนื่อย
ชอบคิดเรื่อยเปื่อย..ยิ่งเรียนสับสน..เข้าใจใช่ไหม
ทำไมเป็นอย่างนี้นะ..ไม่ตั้งใจเรียนบ่อยเกินไป
ผิดเองใช่ไหม..แล้วมานั่งกลุ้มใจทำไมล่ะเรา
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
ทั้งเกลียดทั้งกลัว..กลัวกับความเหงา
ถ้าเพื่อนสอบติดแล้วเหลือ..แต่ตัวเรา
ถึงวันนั้น..ความเศร้าคงก้าวเขามา
จะอ่านหนังสือ..ก็ไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหน
สั่งงานน้อยกว่านี้ได้ไหม ... คุณครูขา ...
มีงานเยอะ..เรียนไม่เข้าใจ..หนูก็เลยหมดปัญญา
นั่งคิดจนแทบบ้า..แต่ทว่า..ก้อยังไม่อ่านหนังสืออยู่ดี ... (((มันน่าตีมั๊ยล่ะ?!?)))
**พาฝัน** 6 พ.ย. 2546 20:03 น. - ID 41059 
1086
2
0
6 พฤศจิกายน 2546 21:17 น. - comment id 179162
มีสิ่งหนึ่งรบกวนอยู่หนูรู้ไหม คือหัวใจของหนูดูไม่เห็น คือคนหนึ่งคอยรังควานทั้งเช้าเย็น ให้หนูเห็นเป็นเขาไม่เหงาใจ ส่วนหนังสือหนังหาตำราผ่าน ไม่ยอมอ่านหลอกหนาวิชาไหน แต่ถ้าอ่านวิชานี้เห็นทีต้องติดใจ คือวิชารักใสใสไงคนดี ***กลอนน่ารักมากเลยค่ะ สวัสดีตอนค่ำนะค่ะ***
9 พฤศจิกายน 2546 13:33 น. - comment id 179842
อิอิ..คิดได้ไง ความรู้สึกเดียวกันเลย อย่างงี๊เฮียก็เปนบ่อยคับ..ขี้เกียจเหมือนกานเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
