ตลาดแม้วแนวถนนรถยนต์ผ่าน คนเดินพ่านย่านนี้เข้าทีหนอ ช่วยส่งเสริมเติมรายได้ให้เพียงพอ เขาไม่ท้อต่อชีวิตพิชิตจน ทุกวันนี้วิถีเก่าชาวเขานั้น สูญสิ้นพลันหันหาใหม่ให้อีกหน ปลูกพืชพันธุ์กันไว้ไปทุกคน สุขเหลือล้นผจญใส่ได้เงินทอง เขาช่วยกันสรรหาเอามาขาย เรากระจายรายได้ไปซื้อของ อุดหนุนเขาเอาใจให้เงินทอง เมื่อเขาร้องเรียกเอาเข้าของไป ตลาดนี้ดีเด่นแลเห็นชัด เครื่องเงินขัดจัดวางข้างเครื่องใส่ ทั้งพืชผักเครื่องจักสานของหวานใด เลือกซื้อได้ในราคาน่าลองดู
6 พฤศจิกายน 2546 07:57 น. - comment id 179004
..เรนชอบอ่าน..ที่คุณแต่งจังค่ะ..
6 พฤศจิกายน 2546 08:15 น. - comment id 179005
ขอบคุณมากครับที่ชอบ เพราะผมอยากจะเขียนถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ประทับใจในระหว่างทางที่ผมพบเห็น จากดอยอ่างขาง เมื่อวันที่ 17 ตุลาคม จนถึงดอยอินทนนท์ เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม จนกว่าจะกลับถึงกรุงเทพฯ ในวันที่ 23 ตุลาคม หวังว่าคงไม่เบื่อไปเสียก่อนนะครับ เขียนจบเรื่องเมื่อไหร่ แล้วจะ email ไปให้มิตรรักแฟนเพลงอีกทีครับ
6 พฤศจิกายน 2546 17:37 น. - comment id 179102
แต่งกลอนจังเลยค่ะ ชื่นชมนะค่ะ และหวังว่าคงจะสนุกกับการเดินทางนะค่ะ