ยามตะวันลับขอบฟ้าจันทร์หงอยเหงา จันทราเศร้าเฝ้าถามดารานภากว้าง ฤดูใดตะวันพักร้อนมาเคียงข้าง จันทร์อ้างว้างโหยหารักนิรันดร์ เมื่อฟ้าปิดไร้จันทร์ดาวประดับ ไร้เพลงขับขานยามหลับฝัน อรุณเยือนยิ้มรับกับตะวัน ฉันตื่นพลันยันกายจากเตียงนอน - - ยังสลึมสลือตาพร่าฟาง ฟ้าเพิ่งสางมือยังก่ายกอดหมอน เช้าวันนี้หัวใจยังอาวรณ์ ห่วงหาอาทรถึงจันทร์หรือดาวดี - -