- - ฝนตก - -

|NdEpEndEnT


เริ่มเข้าบ่ายฝนตก
เม็ดฝนปกคลุมยอดหญ้า
เย็นย่ำอุ่นอุรา
มองปลายนาพาใจลอย
เหม่อเหม่อจิตวกวน
เริ่มสับสนบอกสักหน่อย
จุดหมายที่พร่ำร้อย
บัดนี้หายไปไหนกัน
ยิ่งโตเป็นผู้ใหญ่
เจริญวัยอยู่ทุกวัน
หนทางต้องบากบั่น
ฝ่าขวากหนามทางชีวิต
				
comments powered by Disqus
  • พี่ดอกแก้ว

    19 ตุลาคม 2546 22:43 น. - comment id 175113

    ใจลอยปล่อยตามฝน
    ที่ร่วงหล่นจนลับหาย
    เหลือเพียงความวุ่นวาย
    หาจุดหมายในฝนพรำ
    
    ดูเหมือนไร้แก่นสาร
    ยิ่งเนิ่นนานยิ่งชอกช้ำ
    ไร้คนคอยแนะนำ
    ความมืดดำเริ่มคลุมทาง
    
    พักนะพักสักนิด
    แล้วค่อยคิดอย่าขืนขวาง
    ชีวิตไม่จืดจาง
    บนเส้นทางต้องฝ่าฟัน
    
    รสชาติจะหอมหวาน
    เมื่อพ้นผ่านแต่ละขั้น
    ช้าๆอย่างเร่งวัน
    ก้าวสู่ฝันอย่างมั่นคง
    
    มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะน้องจ๋า
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน