มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนานทราย คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า ทรายจะแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา คนจะกล้าก็เพราะผ่านความอดทน ถ้าเราแบมือวางอยู่อย่างนี้ โลกจะมืดมิดในทุกที่และทุกหน แต่ถ้าเรากำหมัดในบันดล โลกจะเริ่มต้นหมุนตามมือเรา
14 ตุลาคม 2546 17:57 น. - comment id 174255
ถึงเม็ดทรายมีมากมายนับไม่ถ้วน จิตรันจวนถึงใครที่ไหนหนา มีอยู่มากในบางวันเวลา สวัสดีเอ๋ จำสายรุ้งได้หรือเปล่า หายไปไหนนานเลย ส่งเมล์มาคุยกันบ้างนะ
15 ตุลาคม 2546 10:10 น. - comment id 174371
เมื่อเม็ดทรายนั้นแข็งแกรงขึ้นมาได้ แล้วอย่างไรพวกเราจะถอยห่าง เมื่อได้มาถึงพลังอันลํ้าค่า ย่อมได้มาถึงพลังความแข็งแรง ชอบกลอนของคุนนะคะ เอาใจช่วยก๊ะ
15 ตุลาคม 2546 11:47 น. - comment id 174394
ขอบคุณค่ะ
27 มีนาคม 2547 13:40 น. - comment id 237718
บทนี้เขียนได้เยี่ยมจริงๆ กลอนสั้นแต่ให้พลังใจ และความฮึกเหิมพิลึก... ด้วยใจ.....