หน้าส่วนตัว
จบกันแล้ว ขอให้ จบกันไป
อย่ามาทำ มีเยื่อใย ให้กับฉัน
จบไปแล้ว อย่าเลย ต่อสัมพันธ์
จบไปแล้ว แล้วนั่น จบกันไป
อย่าได้มา คิดต่อ ขอรอสิทธิ์
อย่าได้มา ใกล้ชิด เพื่อชิดใกล้
อย่าได้มา สานต่อ ขอฝากใจ
อย่าได้มา ห่วงใย ให้เจือจุน
เพราะตอนนั้น ตอนที่ เธอคิดจาก
เพราะตอนนั้น ฉันลำบาก จนเคยคุ้น
กับการอยู่ อย่างไร้ ไม่มีคุณ
ไม่มีความ อบอุ่น จนคุ้นใจ
ฉะนั้น ต่อแต่นี้ ไม่ต้องการ
ที่จะสาน หัวใจ ให้หวั่นไหว
เพราะอดีต แสนช้ำ ระกำใจ
ที่คุณฝาก ฉันไว้ ให้จดจำ
ผู้หญิงไร้เงา 11 ต.ค. 2546 03:45 น. - ID 40059 
823
18
0
11 ตุลาคม 2546 05:51 น. - comment id 173689
@@จะให้จบให้จากลำบากนัก ใจคอยทักคอยท้วงคอยห่วงหา จมอยู่กับความช้ำน้ำท่วมตา มีใบหน้าเธอนั้นฝันทุกคืน @@อะไรเกิดให้เกิดประเสริฐนัก ด้วยความรักใจนี้ที่สุดฝืน รู้ทั้งรู้อย่างไรไม่ยั่งยื่น ลืมตาตื่นหมื่นแสนครั้งยังรักเธอ@@..??เห่อๆๆ
11 ตุลาคม 2546 06:03 น. - comment id 173691
..อย่าเศร้าดิคะ...
เรน..ปลอบไม่เป็น..ด้วยดิ...
ยิ้ม..กับเรน..
...อีกครั้ง...นะคะ...
ผู้หญิง..น่ารัก..ของนู๋เรน...
11 ตุลาคม 2546 06:08 น. - comment id 173693
ถึง คุณดิน
ลืมตาตื่นหมื่นแสนยังแสนรัก
แต่เธอทำอกฉันหักจักทนฝืน
จึงไม่ขอต่ออีกแล้วกับวันคืน
ที่ไม่มีวันจะยั่งยืนให้ชื่นใจ
***สวัสดีตอนเช้าค่ะ แหมนานนานจะได้ออนแอร์เวลาเดี๋ยวกันเสียที กลอนคุณไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ สบายดีไหมค่ะ อ่านกลอนของคุณหน้าของคนอื่นมาหลายบทไพเราะทุกบทเลยค่ะ แล้วเมื่อไหร่จะแต่งขึ้นในผลงานตัวเองเสียทีหละค่ะ รอชมผลงานคุณอยู่นะ***
11 ตุลาคม 2546 06:11 น. - comment id 173694
ถึง คุณเรน
ไม่เศร้าหรอกคนดี
ยิ้มที่มียังคงอยู่
เพียงกลอนเท่านั้นที่รับรู้
ที่เศร้าอยู่นะคนดี
***สวัสดีตอนเช้านะค่ะ คนเก่งของพี่ พึ่งตื่นหละซิ แต่ตัวพี่จะไปนอนแล้วนะ คิดถึงจ๊ะพี่ไม่เศร้าหรอกค่ะ แต่อยากแต่กลอนเศร้าบ้าง หวานมาหลายบทแล้ว เดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อนะจ๊ะ***
11 ตุลาคม 2546 07:32 น. - comment id 173705
มายามเช้าเมียงมองเจ้า...ด้วยคิดถึง สวาทซึ้งแรมร้า่งห่างไปไหน วันสองวันไม่ได้คุยกับชื่นใจ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป...ใจชื่นบาน
11 ตุลาคม 2546 08:00 น. - comment id 173709
... ฉันทำอะไรผิด
ตัดสิทธิ์กันอย่างนี้
ลืมแล้วหรือไมตรี
เราเคยมีต่อกัน ...
ขออนุญาต แจมด้วยค่ะ
11 ตุลาคม 2546 09:16 น. - comment id 173718
ฮือๆๆๆ เศร้าจังเลยค่ะ อิอิ ^o^
11 ตุลาคม 2546 11:30 น. - comment id 173728
อ่านกลอนเศร้าทีไรใจไหวหวิว แทบจะปลิวลอยไปไกลสุดหล้า อยากดึงใจสะอื้น..กลับคืนมา เช็ดน้ำตาหมองหม่น..นะคนดี
11 ตุลาคม 2546 11:33 น. - comment id 173729
เขียนได้แทนใจอัลมิตราเลยค่ะ ขอบคุณ
11 ตุลาคม 2546 11:38 น. - comment id 173731
ไม่มีครั้งสุดท้ายให้เธอแก้ตัว อย่ามัวมาต่อรองดีกว่า. .. . . เด็ดเดี่ยวมากๆค่ะ
11 ตุลาคม 2546 15:12 น. - comment id 173748
: ) มาอยู่เป็นเพื่อน
11 ตุลาคม 2546 15:23 น. - comment id 173751
ยิ้มคือสื่อสร้างมิตรดังคิดฝัน ยิ้มแบ่งปันน้ำใจมอบให้เพื่อน ยิ้มต้อนรับขับสู้ผู้มาเยือน ยิ้มเอ่ยเอื้อนความสุขสิ้นทุกข์ภัย ยิ้มให้เธอเสมอ
11 ตุลาคม 2546 17:05 น. - comment id 173762
เช็ดน้ำตา เติมน้ำตาล ให้หวานแหวว รินใส่แก้ว ใสใส ให้เธอดื่ม หวังน้ำตาล จะทำให้ ใจเธอลืม คนเคยปลื้ม ที่ชอบทำ เธอช้ำใจ
11 ตุลาคม 2546 17:15 น. - comment id 173764
อู ย ! ! เ ด็ ด ข า ด จ า ง เ ล ย ย . . .
จ บ แ ล้ ว ว . . . ต่ อ ภ า ค 2 ไ ด้ น๊ า า า า า ^___^
* *. . .คิ ด ถึ ง ค่ ะ . . .* *
=^__________^=
11 ตุลาคม 2546 18:57 น. - comment id 173766
รักใครที่รักเรามันช่างสุขใจแน่แท้
11 ตุลาคม 2546 19:11 น. - comment id 173768
ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์ทุกข์จริงหรือ ความรักก็เหมือนกับการอมฮอลบ้างครั้งก็ หวานบางครั้งก็ขม ชีวิตเรามีอะไรดี ๆ อีกมากเลยที่จะต้องค้นคว้า ขอให้มีความสุขกับการแต่งกลอนต่อไปนะ
11 ตุลาคม 2546 21:41 น. - comment id 173786
ถึง คุณtiki
วันสองวันที่ฉันนั้นห่างหาย
เพียงเพราะไม่สบายแต่ใจยังห่วงหา
จึงได้แต่แต่งกลอนป้อนมิตรสนิทอุรา
ไม่นำพากลอนเองบรรเลงมี
***คิดถึงคุณทิกิเช่นกันค่ะ ช่วงนี้กินยาเข้าไปแล้วหลับค่ะ กะว่าจะมาต่อตอนตี 2 แต่หลับไปเลยถึง 6 โมงเช้า ในวันแรกที่ห่างไป พอวันที่สองตอบกลอนแล้วเน็ตมีปัญหาก็เลยไม่ได้ลงกลอนเองนะค่ะ แต่ก็ยังคิดถึงพี่ทิกิเสมอนะค่ะ และหวังว่าเราคงมีโอกาสได้คุยกันอีกครั้ง คิดถึงมากค่ะ***
ถึง คุณไข่เจียว
เธอทำผิดอะไรใยไม่รู้
หรือต้องบอกให้รับรู้ดูอีกหน
ว่าเธอจากพรากไปไกลกมล
เพื่อพบเขาอีกคนจนฉันช้ำใจ
แล้วมาวันนี้มาสอบถาม
หรือจะให้นิยามความรักใหม่
ว่าจริงจริงการทิ้งฉันแล้วจากไป
ไม่ใช่ความผิดใช่ไหมคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับกลอนที่นำมาแจมกัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับการแวะมาทักทายกันค่ะ***
ถึง คุณทะเลหวั่น
ดูท่าจะเสียใจอย่างหนัก
ถึงกับเศร้ายิ่งนักเลยใช่ไหม
แล้วนี่เธอเศร้ายังไง๊ยังไง
ถึงมีอิอิติดไว้เล่าคนดี
***แหมดูท่าจะเศร้ามากเลยนะค่ะ สำหรับงานนี้ถึงได้มี อิ อิ มาต่อท้าย งั้นขอร่วมวง อิอิอิ อิ ด้วยกันนะค่ะ***
ถึง คุณติตรากร
อ่านกลอนเศร้าที่ไรใจสุดฝืน
ให้คิดถึงวันคืนเคยชื่นช่ำ
แต่ตอนนี้ต้องเศร้าและระกำ
ด้วยเขาทำใจช้ำระกำใจ
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน แหมกลอนไพเราะจังเลยนะค่ะ***
ถึง คุณอัลมิตรา
ดีใจที่โดนใจความรู้สึก
แต่ถ้าลึกลึกไม่อยากให้บทนี้ใช่
อยากให้บทจริงจริงที่โดนใจ
คือกลอนรักใสใสให้ผูกพัน
***ผู้หญิงไร้เงาก็ขอบคุณเช่นกันค่ะ ที่คุณอัลมิตราแวะมาทักทายเป็นประจำ ขอบคุณค่ะ***
ถึง คุณแมวน้อย
ไม่มีครั้งสุดท้ายให้เธออีกแล้ว
หัวใจฉันแน่แน่วไม่หวั่นไหว
เพราะเจ็บและช้ำในหัวใจ
จึงไม่ยอมหวั่นไหวให้กับเธอ
***ประเภทเจ็บแล้วต้องจำมั้งค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
ถึง คุณละอองน้ำ
ดีใจจังเลยคนดี
ที่วันนี้ฉันได้พบเพื่อน
และยังมาอยู่เพื่อย้ำเตือน
ความเป็นเพื่อนของสองเรา
***ขอบคุณค่ะสำหรับรอยยิ้มและการมาอยู่เป็นเพื่อนกัน***
ถึง คุณแววดาว
รับรอยยิ้มพิมพ์ ใจในใบหน้า
รับคุณค่าความจริงที่ยิ่งใหญ่
รับความรู้สึกดีดีนี้เรื่อยไป
รับรอยยิ้มสดใสที่ให้มา
***ขอบคุณค่ะสำหรับรอยยิ้มที่มอบให้ เป็นรอยยิ้มที่ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นจังเลยค่ะ งั้นขอยิ้มตอบแล้วกันนะค่ะ***
ถึง คุณกวี ซีม่า
ดื่มน้ำตาลที่เธอเติมเพิ่มสดใส
ทำให้ใจสุขฤทัยเกินกล่าวขาน
ต่อไปนี้เลิกเสียทีช้ำดวงมาล์ย
เพราะฉันได้น้ำตาลหวานเสียที
***ขอบคุณค่ะแหมน้ำตาลแก้วนี้อร่อยจริง ๆ ดื่มหมดแล้วแล้วนะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณแม่มดน้อย
จริงจริงภาคนี้เป็นภาคสอง
ต่อจากวันก่อนที่เคยเห็น
จำได้ไหมเล่าเจ้าเนื้อเย็น
ภาคแรกมีให้เห็นแล้วเช่นกัน
***จริง ๆ กลอนบทนี้เป็นภาคสองนะค่ะ น้องแม่มดน้อย เพราะภาคแรกชื่อ ไม่มีวันมีใจให้เหมือนเดิมนะค่ะ จำได้หรือเปล่าเอย (คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยเช่นกันค่ะ)***
ถึง คุณjapan
รักใครก็ได้ที่เรารัก
แต่ก็ให้แน่นักรักของเขา
ก็ต้องมีตอบกลับให้ตัวเรา
ไม่ใช่รักเขาเพียงข้างเดียว
***รักที่จะเกิดความสุขคือได้รักและได้รับนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ***
ถึง คุณสายรุ้ง
ความรักไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์
แต่ความรักก็ใช่จะสุขมีทุกข์เหมือน
จึงเป็นสิ่งที่ต้องค้นหาทั้งปีเดือน
มารักนั้นจะเปรียบเหมือนอย่างเช่นไร
***ความรักไม่จำเป็นต้องทุกข์เสมอไป แต่ก็นั่นหละค่ะ ความรักก็ใช่ว่าจะมีแต่สุขเช่นกัน แต่ที่ผู้หญิงไร้เงารู้ ๆ คือ ความรักชอบแกล้ง เพราะ เวลาที่เราต้องการความรักความรักมักจะวิ่งหนีเราเสมอ และพอ ๆ กับเวลาที่เราไม่ต้องการความรัก ความรักมักจะวิ่งตามเรามาเสมอเช่นกัน คุณสายรุ้งเห็นด้วยกับผู้หญิงไร้เงาไหมค่ะ ส่วนเรื่องการแต่งกลอนผู้หญิงไร้เงาชอบเลยค่ะถึงแม้จะมีบางครั้งคิดกลอนไม่ออกก็ตามที แต่ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นจริงไหมค่ะ***
11 ตุลาคม 2546 23:20 น. - comment id 173818
เจ้าต้องการเช่นนั้นมั่นใจหรือ ใช่จะยื้อให้ใจเจ้าไหวหวั่น เพียงเหินห่างเจ้าก็อ้างร้างจากกัน เหตุใดใจไม่คงมั่นสัมพันธ์เรา หรือนี่เพียงเทียบเคียงเสียงประชด ที่เจ้าปดหัวใจพูดใส่เขา เพราะน้อยใจใช่ไหมแม่นงเยาว์ เป็นผู้หญิงไร้เงาอย่าเศร้าเลย สวัสดีครับ.....ระยะหลังไทยโพเอ็ม..เข้ายากมากครับ....จึงไม่ค่อยได้เข้ามา....แต่ก็คิดถึงผู้มีอารมณ์ฝันเช่นเดียวกันเสมอครับ
11 ตุลาคม 2546 23:41 น. - comment id 173823
ถึง คุณตะเกียงแก้ว
ใช่ว่าพี่นั้นห่างอย่างเดียวไม่
แต่กลับชิดใกล้มีคนใหม่มาแทนฉัน
แล้วพอพี่เลิกกับเขาที่เฝ้าผูกพัน
จะกลับมาหาฉันนั้นทำไม
เพราะก่อนไปตอนนั้นฉันก็ถาม
ที่ยังบอกพี่แน่ใจในเนื้อความที่ถามไถ่
ว่าตอนนั้นพี่มีเขาพี่จริงใจ
แล้วจะกลับมาหาฉันทำไมให้ผูกพัน
***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว ดีใจมากเลยค่ะ สำหรับการแวะมาทักทายในวันนี้ และกลอนยังไพเราะเหมือนเดิมนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงากำลังคิดถึงคุณอยู่พอดีเลยค่ะ เพราะหายไปหายวัน แต่ก็เข้าใจค่ะ ว่าคงติดภาระกิจ เอาเป็นว่าเราคงได้ร่วมแจมกลอนกันในโอกาสต่อไปนะค่ะ คิดถึงและห่วงใยเสมอค่ะ***
12 ตุลาคม 2546 02:38 น. - comment id 173860
...ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนได้บาดใจอีกแล้ว ...มาช่วยปลอบครับ
12 ตุลาคม 2546 17:00 น. - comment id 173937
แต่งกลอนได้เด็ดขาดมากจ๊ะ...ถามจริงๆ..ทำได้อย่างที่เขียนหรือเปล่าน๊อ!!!!...ชักสงสัยแล้วซิจ๊ะ..
13 ตุลาคม 2546 00:04 น. - comment id 174036
ถ้าทำได้ แบบนั้น ไม่หวั่นไหว ทำหัวใจ ชาชิน ไม่ยินร้าย เหมือนน้ำนิ่ง ไหลลึก ฝึกเอาไว้ แล้ววันนึง หัวใจ จะแข็งแรง
13 ตุลาคม 2546 11:25 น. - comment id 174082
เด็ดขาด..เข้มแข็งจางเลยคับ ดีแล้ว...^_^
14 ตุลาคม 2546 13:58 น. - comment id 174220
ยอมรับชะตากรรม เธอคงคิดทบทวนมาหลายครั้ง คงได้ตั้งปัญหามาหลายหน การจะเลิกรักใครสักหนึ่งคน ต้องอึดอัดเหลือทนจึงตัดใจ เป็นการดีที่บอกโดยซื่อตรง ได้รับรู้ก็คงทำใจได้ ตั้งตัวทันอาจจะไม่ถึงกับตาย เตรียมหัวใจเหนี่ยวรั้งตั้งตรงแนว ต้องยอมรับเมื่อตัดสายสัมพันธ์ เธอกับฉันไกลห่างคนละแถว แต่อย่าห้ามหัวใจให้เหลือแวว เพราะเมื่อรักมั่นแล้วไม่ลืมเลือน คุมสติตรองปรับความรู้สึก ในสำนึกเหมือนคมมีดมากรีดเฉือน คนเคยรักห่างหายใจกระเทือน ขอเป็นเพื่อนที่ดีจากนี้ไป......... ตัดบัวยังเหลือใย เธอตัดใจไม่เหลือเลย.....รึ
20 ตุลาคม 2546 08:18 น. - comment id 175151
จะกรวดน้ำ คว่ำขัน พลันตัดขาด ไม่นับญาติ เธอบอกกล่าว เศร้านักหนา รับวิบาก เบื้องกรรม เคยทำมา ฝืนพกพา ความช้ำ จำใจจร
24 ตุลาคม 2546 19:38 น. - comment id 175825
ถึง คุณหมึกมรกต
ดีใจที่คุณหมึกมรกตแวะมา
เพื่อช่วยปลอบอุรากับตัวฉัน
ถ้าอย่างไรช่วยปลอบตลอดไปแล้วกัน
อย่าได้ปลอบเพียงแค่วันนี้นั้น..ฉันยินดี
***ขอบคุณค่ะ สำหรับคำปลอบโยนแต่ขอให้ปลอบให้ตลอดนะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณราชิกา
ไม่อยากจะบอกว่าทำได้
เพราะดูเหมือนจะง่ายถ้าพูดคำนั้น
ฉะนั้นขอให้ดูต่อไปเองแล้วกัน
ว่าฉันจะทำได้ตามนั้นหรือไม่เลย
***อยากจะบอกว่าทำได้ ก็กลัวคุณราชิกาจะไม่เชื่อผู้หญิงไร้เงา ฉะนั้นโปรดติดตามดูตอนต่อไปดีกว่าไหมค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณรดา
ต้องฝึกใจไว้ให้มันเข้มแข็ง
อย่าได้อ่อนโรยแรงให้ใครเขา
เดี๋ยวจะโดนประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนดั่งเก่า
ฉะนั้นจึงฝึกเราให้เข้มแข็งแกร่งขึ้นมา
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน***
ถึง คุณรักคุณคับ
ที่ต้องเด็ดขาดขนาดนี้
เพราะเขาไม่ใยดีทิ้งเราให้
เจ็บช้ำเหลือเกินกว่าจะทำใจ
ฉะนั้นจะไม่หวั่นไหวให้เขาอีกต่อไปแล้วคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้***
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฉันได้คิด ทบทวน มาหลายครั้ง
ฉันได้ตั้ง ใจมั่น นั้นแน่วแน่
ตั้งแต่ตอน ความรัก นั้นผันแปร
ว่าจะไม่ แยแส แต่นี้ไป
ด้วยเพราะเจ็บ จึงจำ ย้ำนึกคิด
คอยเตือนจิต ใกล้ชิด อาจหวั่นไหว
จึงไม่ขอ ใกล้กัน นั้นเรื่อยไป
และขอไม่ เป็นเพื่อน ย้ำเตือนกัน
เพราะเป็นเพื่อน อาจเลื่อน ขึ้นมาใหม่
ทำให้ฉัน ตายใจ เหมือนก่อนนั้น
จึงไม่ขอ มีเธอ พบเจอกัน
จึงไม่ขอ ไหวหวั่น นั้นต่อไป
จึงขอจาก ขอจบ ไม่พบหน้า
จึงขอลา ขอหลบ หาพบไม่
จึงขอตัด สายสัมพันธ์ กั้นหัวใจ
จึงขอไม่ เป็นอะไร ให้ผูกพันธ์
***เมื่อตัดใจแล้วต้องตัดให้ขาดค่ะ อิ อิ กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ คุณฤกษ์ ผู้หญิงไร้เงาขอนำกลอนคุณลงกลอนคู่อีกสักครั้งนะค่ะ และขออนุญาตแก้คำบางคำของคุณให้ได้นำเสียงที่พร้องขึ้นสักสองคำนะค่ะ คือ บทที่ 1 วรรคที่ 4 ขอเปลี่ยนคำว่า จึง เป็นคำว่า จน และ บทที่ 4 วรรคที่ 3 จากกระเทือน เป็นคำว่า สะเทือน นะค่ะ เพราะคำจะอ่านแล้วไม่สะดุดนะค่ะ หวังว่าคงไม่ว่าอะไรนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ***
ถึง คุณชัยชนะ
ที่กรวดน้ำ คว่ำขัน ฉันและพี่
คงเพราะความ ที่เคยมี นั้นคงมั่น
จึงไม่ยอม ใจอ่อน ด้วยจาบัณ
ที่พี่เคย ทำฉัน นั้นช้ำใจ
***สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน***
ถึง มิ่งมิตรทุกท่าน
ผู้หญิงไร้เงาขออภัยที่ตอบกลอนช้ามิ่งมิตรทุกท่านช้ามากๆ เนื่องจากผู้หญิงไร้เงามีภารกิจด่วนเข้ามา เลยทำให้ขาดหายไป ต้องขออภัยทุกท่านมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ และขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ทุกคนมอบให้ผู้หญิงไร้เงาค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
