ถามดาว เคยเหนื่อยเคยร้าวเหมือนฉันไหม กลางคืนต้องตื่นมาถอนใจ ทอดถอนหวั่นไหวกับน้ำตา ถามดาว ว่ามีไหมใครเล่าที่เหงากว่า รู้ทั้งรู้มีรักไว้เพื่อลา ก็ยอมช้ำเป็นราคาเพื่อแลกรัก ยามเมฆพาดผ่านฟ้า ก็ไหวก็หวั่นว่าจะอกหัก หวั่นไม่มีดาวดวงใดมาทายทัก หวั่นจะร้างคนเคยรักเคยทักทาย ถามดาว ว่าเคยรู้บ้างหรือเปล่าในความหมาย ของความรักแห่งเปลือกหอยกับเม็ดทราย ที่ท่วมท้นมากมาย กว่าผืนทะเล
10 ตุลาคม 2546 18:04 น. - comment id 173574
เฮ้อ ได้รับเมลรึยัง
10 ตุลาคม 2546 20:29 น. - comment id 173601
@@อยากเป็นดาวดวงน้อยที่ลอยฟ้า แม้นอยู่ไกลลิบตาพาสดใส ท้องฟ้ากลาดเกลื่อนดาวพราววิไล ยังมีใครมากมายทักทายดาว @@แต่เราแค่สะเก็ดดาวราวเศษผง ตกต่ำลงทุกคราพาปวดร้าว ไหม้สลายหายลับไม่วับวาว ทุกทุกคราวดาวตก..แสนอกตรม@@..??เห่อๆๆ
10 ตุลาคม 2546 21:01 น. - comment id 173606
..ไพเราะ..จัง... เรน แวะมา ..ทักทายพี่หมอก..นะคะ..
11 ตุลาคม 2546 00:58 น. - comment id 173633
...ถามดาว ...ใยเจ้าพราวสกาวแสง ...ระยิบระยับประดับแต่ง ...ร้อนเรืองแสงแห่งดวงดาว แวะมาทายทัก และแวะมาให้กำลังใจครับ
11 ตุลาคม 2546 04:01 น. - comment id 173651
ถามดาว เจ้าเคยร้าวรักเหมือนฉันไหม ที่รักเขาเฝ้ารักและจริงใจ แต่เขาไม่รักเราจึงเศร้าตรม ***มาถามด้วยคนแล้วกันค่ะ กลอนเศร้ามากเลยนะค่ะ แต่ก็ไพเราะเหมือนเดิม***
11 ตุลาคม 2546 17:04 น. - comment id 173761
. . .ถ า ม ด า ว. . . . . .ด า ว จ ะ ต อ บ ไ ห ม. . . . . .ค ว า ม เ ห ง า ค ว า ม เ ศ ร้ า ที่ เ ก า ะ ใ จ. . . . . .ด า ว จ ะ รู้ บ้ า ง ไ ห ม. . . . . .ถ า ม ด า ว. . . กลอนเหงา. . .มั่กๆๆๆ. . . อ่านแล้วอารมณ์คล้ายผู้หญิงยืนเกาะระเบียงมองดาวเลยค่ะ หรือไม่ก็ ผู้ชายนั่งมองดาวบนหลังคาบ้าน อิอิ (ระวังตกลงมาน๊า) อารมณ์เหงา. . .แสดงว่าาาา. . .ต้องมีต้นเหตุ ใครน๊า เป็นต้นเหตุ หุหุ. . .ถามดาว :) =^___________^=
11 ตุลาคม 2546 21:43 น. - comment id 173787
ดาวถาม ใยเจ้าจึงชอกช้ำและเหว่ว้า ทุกคืนค่ำต้องตื่นกลืนน้ำตา เศร้าอุรากับสิ่งใดอะไรกัน ดาวกล่าว ถึงแม้เจ้าต้องทนเหงาในเงาฝัน ไร้คนเคียงข้างใจให้ผูกพัน ใช่ยึดมั่นยอมช้ำเพราะคำ รัก ดาวสอน ผ่านทุกข์ร้อนต้องเรียนเขียน อกหัก สะกดเป็นอ่านได้เพราะทายทัก แล้วเวลาจักบอกเจ้าให้เข้าใจ ดาวส่อง จะคอยมองตัวเธอไม่เพ้อไหว จะพร่างพราวส่งแสงเป็นแรงใจ สู้ต่อไปเข้มแข็งนะ.. แล้วจะดี -- แวะมาตอบแทนดาวแล้วกัน ไม่ทราบว่าจะได้ไหมคะ :)
13 ตุลาคม 2546 08:26 น. - comment id 174066
ขอบคุณมากๆครับ.. ..กะลังใจล้นหลาม รู้สึกดีจัง.... ละอองน้ำ- ได้แล้วหละ แม่มดน้อย-รู้ได้ไงว่านั่งอยู่บนหลังคาน่ะ :)
16 ตุลาคม 2546 09:19 น. - comment id 174562
มาด้วยประทับใจค่ะ และกลับตามไปอ่านทุกบทค่ะ
21 ตุลาคม 2546 01:33 น. - comment id 175208
เพราะดีครับ