เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า มองจากรอยปากกาที่เขียนไว้ มีเรื่องราวของเธออยู่ทุกหน้าไป อ่านครั้งใด ใจหาย เสียดายเวลา ทอดสายตาอ่านอักษรทุกบรรทัด คล้ายถูกจัดฉากให้เป็นเช่นภาพฝัน ตลอดทุกนาทีจะมีเธออยู่เคียงข้างกัน โลกสดสวยสว่างพลัน เมื่อได้เจอ ปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า เข้าใจว่าทุกอย่างต้องมีวาระเสมอ ไม่ผิดใช่ไหมที่หัวใจยังรักเธอ เปิดสมุดความทรงจำแล้วเผลอ.. ..หวังพบเจอ อยู่ไม่คลาย..
1 ตุลาคม 2546 23:47 น. - comment id 171381
เปิดสมุดบันทึกความทรงจำ ที่มีเธอเป็นคนนำซึ่งคุณค่า เขียนไว้มากเรื่องเราเศร้าอุรา เพราะเธอมาห่างหน้าไม่กลับคืน ***กลอนไพเราะจังเลยค่ะ***
2 ตุลาคม 2546 04:44 น. - comment id 171461
เปิดสมุดอย่างช้า.....................ช้า อ่านทุกหน้า................ที่เคยใกล้ ฝากคำรัก...............ไว้ข้างใน ฝากหัวใจ...........ใต้ปกงาม
2 ตุลาคม 2546 21:50 น. - comment id 171667
ขอบคุณพี่ tiki มากที่มาให้กำลังใจ- ดีใจมากค่ะ ทอดสายตาอ่านอักษรในบรรทัด ยิ้มได้กับบางเรื่องที่ถูกจัดให้เป็นภาพฝัน ยังสวยสว่าง งดงาม ข้ามคืนวัน รักทุกบทตอนในนั้น รักทุกวันที่มีเธอ -ขอบคุณพี่ตูนที่มาให้กำลังใจ กลอนไพเราะ จะพยายามเขียนคะ- เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า-ช้า อ่านแล้วรู้ดีว่าทุกอย่างมีวาระเสมอ ถึงวันนี้เธอหายไปไม่พบเจอ แต่ยังเปิดลิ้นชักความทรงจำเพื่อได้เจอ.. ..อยู่ไม่คลาย..