- - ชีพปลุก - -

|NdEpEndEnT


ครึ้มครึ้มมัวฟ้าพร่า
นภาเหงาโศกร่ำไห้
กู่ก้องขจรไกล
โหยหาใครอาทร
สายลมแผ่วสัมผัส
กายาสงัดสิ้นสูญ
มองหาสิ่งเกื้อกูล
หากไร้คู่เคียงเชยชม
ใบไม้ร่วงลงดิน
ถูกดูหมิ่นจิตขื่นขม
ไร้รสน่าภิรมยม์
จ่อมจมเร้ารุกโรมรัน
เสน่ห์มายาจับ
ประดับ ณ โลกความฝัน
สายใยสายสัมพันธ์
ผูกมัดติดกันตลอดไป
จึงเสือกหาผู้แก้
ปมแน่นแท้ชีวาลัย
จักติดตัวเหตุนัย
พิษภัยล้อมตัวชั่วคืน
ปัจจุบันล่อลวง
สมองกร่อนกลวงหลับตื่น
ทัดทานจักต้องทนฝืน
กล้ำกลืนน้ำตาร่วงริน
เฉกฝนร่วงจากฟ้า
ถึงเวลาชะทรัพย์สิน
ฤฝนชโลมยลยิน
ปลุกชีพหากินนิรันดร์
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 กันยายน 2546 23:30 น. - comment id 170498

    เฉกฝนร่วงลงฟ้า
    เหมือนธาราไม่สูญสิ้น
    เหมือนลมพัดให้ยลยิน
    ไม่มีสิ้นฤดูกาล
    
    ***ขอให้สอบได้คะแนนเยอะ ๆ นะค่ะ  น้องจ๋า  คิดถึงมากมายเลยค่ะ***
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 กันยายน 2546 23:49 น. - comment id 170502

    ใบไม้ร่วงลงดิน
    สุดถวิลจิตหมองเศร้า
    เหมือนดั่งเช่นตัวเรา
    ที่ต้องเศร้าเขาจากไกล
    
    ***ขอให้ทำข้อสอบให้ได้คะแนนดี ๆ นะค่ะ  คิดถึงเสมอค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2546 11:14 น. - comment id 170748

    ใบไม้ร่วงลงดิน
    คือความสิ้นจากใจเหงา
    แต่นี้อย่าซึมเซา
    ส่งความคิดถึงมาให้เจ้าแล้วเอย
    
    ..สวัสดีค่ะน้องจ๋า...
    มีความสุขมากๆนะคะ ..
  • tiki

    30 กันยายน 2546 05:52 น. - comment id 170907

    ]mtg[upoลงทะเบียนอ่านแล้วค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน