ขอขอบคุณครั้งที่สี่นะคะกลอนตั้งยาวนะ

tiki

 ตะกายมาฟ้าหม่นคนอย่างฉัน
  รอฝ่าฟันเครื่องทะลวงควงมาได้
   ก่อนอื่นขอขอบใจเครื่องมากมาย 
ที่ช่วยให้ได้มาเขียนยังหน้านี้
       ประชดเครื่อง ด้วยเพราะเคือง เครื่องทั้งวัน
ช่างโหดร้าย	กระไรกัน..รู้ไหนนี่
ฉันน้อยใจ   ก็เป็น  มากด้วยซี
น้อยใจที่    เธอไม่เห็น   ว่าสำคัญ
       คิดถึงเพื่อน  มากมาย   ไทยโพเอ็ม
ผู้หญิงไร้เงา     คนเติมเต็ม    ช่องว่างนั้น
ในเวลา             ไม่มีใคร              คิดถึงกัน      
เธอฝ่าฟัน	ตอบทุกคน	อย่างสนใจ
	ในเวลา	ยามดึก	นึกไม่ถึง
เพื่อนคนหนึ่ง		พุดพัดชา	เร่มาใกล้
อาจเป็นพุด        พุดพัดชา		หรือว่าไพล
เป็นอะไร	ก็คนนั้น	ช่วยฝันดี
       ชัยชนะ		จะแวะมา	ถ้าได้เห็น
ตอบประเด็น		กลอนน่ารัก	มักใส่สี
ผีขี้เมา             ประเด็นใหม่	ได้แสนดี
ลูกเล่นมี	พราวแพรว	เหมือนแก้วใจ
      น้องเรนน้อย	แอบมาเขียน	แวะเวียนเสมอ
บ่อยครั้งเจอ	ยามรุ่งสาง	มาชิดใกล้
โกโรโกโส 	หากโผล่หน้า		มาคราใด
ตัวอักษร	มีแก่ใจ	ใสยินดี
NdEpEndEnT  		นั้นเฉียบขาด 	ถ้อยบาดจิต
คำให้คิด	ล้วนมุ่งมั่น	อย่าขวัญหนี
อัลมิตรา	ครูโคลงเรา	มากไมตรี
ฝากดอกไม้	ส่งยินดี	มากทุกครา
สดายุ		อุเอกกลั่น	ท่านโคลงปราชญ์
สืบเชื้อชาติ	โคลงกลอนครู		ผู้มีค่า
ลำน้ำน่าน	ส่งกลอนหวาน	อยู่ทุกครา
ถ้อยคำสว่า	วาทะรำพัน        วรรณคล้องจอง
นกตะวัน	ผู้สร้างสรรค์	ธรรม์กลอนกวี
เลื่องลือภพ	ธรรมชาตินี้	ไม่มีสอง
พี่ดอกแก้ว	แววสีใส	ใครครอบครอง???
ธรรมทั้งผอง	คือเจ้าของ	วิญญานเธอ
ใจปลายทาง	อาจอยู่ห่าง	หว่างความรัก
คำประจักษ์	น้อยใจบ่อย	ร้อยถ้อยเสมอ
ทะเลลม	ชมนานนาน	พานพบเจอ
ตะแหง่วเพ้อ	คำน่ารัก	ร้องทักมา
เมจิคเชี่ยน	ใครคนนี้	ไม่เคยขาด
เขียนเมื่อใด 	เธอจะปราด	ไม่พลาดท่า
คุณเจือจันทร์	นั้นบางครั้ง	พลั้งพรรณนา
สั้นทุกครา	ได้ใจความ	งามน้ำใจ
ส่วนคุณเวทย์		คอยสังเกตุ	อยู่ห่างห่าง
ไม่กระจ่าง	เธอก็มา	ช่วยคราไข
ฮาเลลูยาห์	นั้นสมค่า	ฮาเฮไป
คอยเอาใจ	ให้ปรบมือ	ถือยินดี
น้องวาพราว	เพิ่งเข้ามา	เป็นสมาชิก
แต่ยุกยิก	คอยเขียนอ่าน	หวานแหววสี
				อีกpook_pik ใจน้อย ขี้งอน งี่เง่า	บอกไว้อย่างนี ้
	มาแตงน้อย     น่ายินดี	พี่..เอาใจ
   น้องอีกคน    ชอบงอแง      แลตามเจ้า
น้องของเรา   กุหลาบไร้ใจ   เข้าดึกไฉน
ส่วน คุณ น้ำ   นานนานวัน     ก็หายไป
เห็นว่าใกล้     บรรลุธรรม      พร่ำริปู
ทั้งหมดหน้า	คราจดชื่อ	ถือไม่หมด
จะคอยจด	จำในใจ	ให้ควรคุ่
ฝากความรัก	ถึงทุกคน 	ให้เอ็นดู
ยามนี้อยู่...ที่ไหนกัน..ขอให้ฝันดี
ทิกิค่ะ
๒๑ กันยายน ๒๕๔๖  ตีห้ากับอีกยี่สิบแปดนาที เวลาจบกลอนค่ะ 
ฝากอีกกลอน   หากตกหล่น   ท่านคนไหน
โปรดอภัย    คนเขียนกลอน  ตอนตีสี่
ด๊อคเตอร์จิรา   ท่านมาติง    ทิ้งวจี
อ้อได้ค่ะ       เติมแล้วตรงนี้   ที่กานท์กลอน
ตอนนีก็ เจ็ดโมงเช้ากับ ห้าสิบเจ็ดนาทีค่ะ