ความรัก... ฉันบอกได้ว่าไม่อาจใช้รักษา บาดแผลเก่าเก่า...ที่ใครเขาทำมา ไม่เคยคิดจะเยียวยา...จิตใจที่ด้านชาของใคร หรือ เธอ บอกรัก... ฉันตระหนัก...จะไม่ใช่เพราะผลั้งเผลอ ใช่ว่า...ไม่มีใคร...จึงเอารักมาให้เพียงรั้งเธอ เพียงเพื่อฝันและรอเก้อ อย่างเธอเคยเจอ ฉันไม่ทำ คนรัก... เพียงความหมายที่แน่นหนัก ไม่ต้องเอ่ยซ้ำ ไม่เกี่ยวกับใคร สำคัญขนาดไหน เขาต้องมาจดจำ ในความสุขและการเจ็บช้ำ...เป็นเรื่องที่จดจำ ...กันแค่สองเรา... ใคร... เพียงหมายเป็นแค่อุ่นไอ...ในวันเหงาเหงา เอาหัวใจมาทิ้งเรียงราย...ปล่อยใจปล่อยกายให้ซึมเซา รึเพราะใจตนไม่รู้ทันเท่า จึงปล่อยให้เหตุผลเก่าเก่า... ...ซ้ำเข้า..ทางเดิม...
ละอองน้ำ 15 ก.ย. 2546 12:33 น. - ID 39012 
750
6
0
15 กันยายน 2546 13:17 น. - comment id 167978
ในความเงียบเหงาตามสายธารอ่อนไหว ไหลเรื่อยไปตามธรรมชาติเสกสรรค์ สองข้างข้างตลิ่งนั้น ยังมีผกาพันธุ์หลายหลากมากสี สุดสายบรรจบของห้วงพื้นปฐพี ที่ที่นั้นเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ตราบโลกยังเลื่องลือ จะมีคนลุกฮือ..พร้อมตบมือให้อย่างสร้างสรรค์...
15 กันยายน 2546 19:25 น. - comment id 168065
รอยแผลเป็นที่เห็นไว้เน้นช้ำ อย่ามาย่ำเหยียดกันให้ฉันหมอง ไม่มียารักษาอย่าทดลอง คิดหมายปองสักน้อยจงถอยไป
15 กันยายน 2546 22:59 น. - comment id 168120
ความรักเป็นสิ่งมีคุณค่า ไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนผัน รักก็คือสิ่งดี ๆ ที่ควรจดจำ และมากค่าทุกวันและเวลา ***กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากเลยด้วยค่ะ***
16 กันยายน 2546 08:09 น. - comment id 168220
ก็ท่าทางจะทำอะไรไม่ค่อยเหมือนคนอื่นสักเท่าไหร่นี่.. :)
16 กันยายน 2546 11:16 น. - comment id 168263
ความรักบอกออกไปก็ยังเป็นความรัก แต่ความลับถ้าบอกออกไป......ก็ไม่เป็นความลับสิ...
17 กันยายน 2546 14:30 น. - comment id 168618
ห้าคน comment 5 แนวเลยนะ เอ่อ...หมอก วันนี้ก็ยังนึกอยู่เลยว่าทำไมเราใส่เสื้อแดงกางร่มเขียว ขาดสีเหลืองสีเดียวก็จะเป็น traffic ligh
17 กันยายน 2546 15:31 น. - comment id 168652
เห็นรถมาก็รีบหุบร่มเสียนะ.. :)
19 กันยายน 2546 10:41 น. - comment id 169039
: D แฮะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
