- - ฟ้ากลั่นแกล้ง - -

สับสนวกวนหนแห่งคิด
หม่นหมองจิตติดขัดชงักงัน
ทางออกจุดหมายหายพลัน
จะคาดคั้นอากาศหรืออย่างไร
ว่างเปล่าเงียบเชียบหวีดดัง
กู่ก้องกังวาลสำเนียงใส
โหยหวนควรญเพลงเศร้าเย้ายวนใจ
ดั่งฟอนไฟรุมเร้าอาบกายา
ฟ้ากลั่นแกล้งแฝงจิตคิดอาฆาษ
หมายฟันฟาดขาดจิตอุระบ้า
กล่อมประสาทหวาดหวั่นดิ้นชีวา
กระแทกท้าลงดินฝังให้จม

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

|NdEpEndEnT 12 ก.ย. 2546 17:32 น. - ID 38904

781

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/38904 ที่มา: - - , |NdEpEndEnT

comments powered by Disqus

tiki

12 กันยายน 2546 21:57 น. - comment id 167373

ah ha  ฟ้าหัวเราะเยาะข้าฯชะตาหรือ????
เสียงเพลงยื้อ เยาะฟ้า ข้าฯหวั่นไหว
น้องอินดี เป็นเศร้าเหงาอย่างไร
บอกนิดหน่อย พอให้ รู้ใจความ

ยังติดขัด สงสัย อยู่ในจิต
ตะหงิดหงิด  ชื่อคุณไม่เห็นข้าม
ไปตกหล่นตรงไหนหนอ ขอพยายาม
ใส่ข้อความให้ครบช่องนะน้องเอย

|NdEpEndEnT

12 กันยายน 2546 22:29 น. - comment id 167381

- - พี่ทิกิ
  หนูไม่ทราบเหมือนกันค่ะว่า ทำอะไรผิดขั้นตอนตรงไหน ดูตั้งหลานหนแล้ว ยังไม่ทราบสาเหตุเลยค่ะ  ช่วยด้วยค่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

13 กันยายน 2546 00:37 น. - comment id 167429

ฟ้ากลั่นแกล้งแฝงจิตคิดอาฆาษ
ทำให้ฉันต้องพลาดไปในทุกอย่าง
ฟ้ากลั่นแกล้งหรือไรในทุกยาม
ทำให้ฉันนั้นหมดสิ้นหนทางหรืออย่างไร

***น้องจ๋า  พี่ว่านะค่ะ  พิมพ์กลอนใช้รหัสเข้า  แต่เวลาตอบคอมเม้นท์ออกจากรหัสไปเลยดีไหมค่ะ  จะได้พิมพ์ชื่อเอง  ไม่ต้องมีปัญหาด้วย***