อย่าเสียน้ำตาเลยเพื่อน อย่าเอาใจไปติดเตือน...กับวันเก่า ศักดิ์ศรี...มันยังเป็นของเรา อย่าไปขลาดเขลา...ว่าเป็นของใคร สำหรับฉัน...เธอไม่เคยด้อยค่า ไม่ว่าจะถูกใครทำร้ายมา...ขนาดไหน ฉันรักเธอที่เธอทำ...และที่ใจ ไม่ใช่ตัวที่ผ่องใส...แต่ข้างใน...แสนทราม ใครหยามใครหมิ่นเธอมา ให้มันพ้นไปกับเวลา...ฉันจะไม่ถาม จะไม่ย้ำ ให้ช้ำ ให้จำความ ใครจะมองอย่างไรก็ตาม...ไม่ต้องใส่ใจ แม้โลกไม่มีที่อยู่ให้คนดี ฉันก็จะอยู่ข้างเธอไม่หนี...ไปไหน สิ่งที่เธอไม่ใช่คนผิด...เธอไม่ควรคิดเสียใจ คนตื้นเขินจะตัดสินเช่นใด...อย่าไปใส่ใจ...ฟังความ ควรดีใจที่สิ่งร้ายผ่านพ้น ถ้าเธอจะเริ่มชีวิตใหม่อีกหน...ใครจะห้าม คนอื่นก็คือคนอื่น เขาไม่หยิบยื่น ดีแต่ซ้ำความ แค่บททดสอบของโลกที่มันพยาม...ให้เธอเข้าใจ ใครจะตีค่าเธอตื้น...แค่ผืนหนัง จะเหยียดเธอหรือชิงชัง...สักเพียงไหน ให้เธอตรองลองมองเขากลับไป คนพวกนี้ไม่มีค่าอะไร...ให้เธอจำ
29 สิงหาคม 2546 10:00 น. - comment id 163926
ขวัญเอ๋ยขวัญมาหาสู่ อย่ารู้หงอยเหงาคราวหมอง น้ำตาล้นปรี่เปียกนอง แค่ละอองผงมันเข้าตา
29 สิงหาคม 2546 13:05 น. - comment id 163989
มาเป็นเพื่อนอีกคน
29 สิงหาคม 2546 22:43 น. - comment id 164203
อย่าเสียน้ำตาเลยคนดี ความผิดเกิดได้เสมอในชีวีรู้ไหม แต่ถ้าผิดแล้วแก้ไขก็ไม่เป็นไร แต่อย่าจมกับความผิดนั้นเรื่อยไปก็แล้วกัน ***กลอนบทนี้ดีจริง ๆ เลยค่ะ ไพเราะและงดงามมาก ๆๆๆๆๆ เลย ชอบค่ะชอบ***
31 สิงหาคม 2546 18:19 น. - comment id 164573
ผู้หญิงไร้เงาก็ต่อได้ดีเหมือนกัน : )
2 กันยายน 2546 08:18 น. - comment id 164752
มายิ้มทัก... :)
2 กันยายน 2546 13:13 น. - comment id 164806
: )
2 กันยายน 2546 22:54 น. - comment id 164966
:p
4 กันยายน 2546 21:53 น. - comment id 165450
: P~~ มีปัญหาเรอะ