ไม่คิดเลยว่าต่อไปนี้จะเหลือฉันคนเดียว กับคืนวันอันเปล่าเปลี่ยว ที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน ไม่มีไออุ่นที่เคยสัมผัส ไม่มีรอยยิ้มที่เคยยิ้มให้กัน น้ำตาที่ถูกปิดกลั้น เริ่มไหลเอ่อเมื่อวันที่เธอจากไป ไม่มีอีกแล้วภาพเก่าๆ ที่สองเราเดินกุมมือ จะเหลือเพียงแค่ตัวหนังสือ ที่เธอมอบไว้ให้ ยอมรับว่าทั้งเสียใจ~ดีใจ ที่เธอจากไปไกล สิ่งสุดท้ายที่มีให้...ขออวยพรให้โชคดี เจ้าหญิงของฉัน ขอให้ทำฝันเป็นจริง หากมีบางสิ่งทำให้ท้อใจ ขอให้มองแผ่นฟ้าผืนนี้ กว้างแค่ไหน~ใหญ่แค่ไหน~นั่นแหละเท่ากับความห่วงใยที่ฉันมี จะอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกนาที ทุกลมเข้าออกที่มีของลมหายใจ... ****************เห้อออ พึ่งได้รับข่าวมาว่า น้องสาวที่ผมรู้จักน่ะ เค้ากำลังจะไปอยู่ ต่างประเทศแหละ ... อืมม ประเทศนิวซีแลนด์ ... คงไม่กลับมา เมืองไทยแล้วละมั้งครับ ... พอได้ยินแล้ว อกอีแป้นจะแตก 555 ใจมันหวิวๆพิกลไงไม่รู้ คนเคยพบเห็นกันบ่อยๆ ... แล้วต่อไปนี้ใครจะเลี้ยงข้าวผมเนี่ย แย่ๆๆๆ .... แฮะ แต่ทำไงได้อ่ะเนอะ เพื่ออนาคตเค้า อิอิ .......................... สิ่งสุดท้ายที่พี่ชายคนนี้อยากจะบอกก็คือ หาสาวที่นั่นให้พี่คนนะ เอ้ย ไม่ใช่ แหมะ จ้องจะนอกเรื่องเลยตู 555 ... ไงก็ขอให้อยู่ดีมีสุข ทำสิ่งที่ฝันเป็นจริงนะครับ ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ ... ....จาก ... พี่ชายที่แสนดีเป็นช่วงๆ ก๊ากกก
เมจิคเชี่ยน 27 ส.ค. 2546 15:57 น. - ID 38326 
671
8
0
27 สิงหาคม 2546 15:59 น. - comment id 163388
ล๊า ลา ลา ลา หล่า ~ ขอเพียงเธอได้จดจำไว้ แม้ได้ยินเมื่อไร รู้ไว้ว่าเป็นเพลงของเธอ ... อิอิ
27 สิงหาคม 2546 16:14 น. - comment id 163396
แม้วันนี้จะเหลือเธอคนเดียว อยู่เปล่าเปลี่ยวอ้างว้างกว่าวันใหน แต่พรุ่งนี้ มะรืนนี้ หรือวันต่อๆไป เจ้าหญิงที่อยู่ในใจเธอ(อาจจะ)กลับมา
27 สิงหาคม 2546 16:31 น. - comment id 163401
เดี๋ยวทนคิดถึงไม่ไหวก็กลับมาเองแหละ จริงป่ะ
27 สิงหาคม 2546 18:02 น. - comment id 163415
ว้า...พักนี้เจอแต่เรื่องเศร้าแฮะ.. ต่อสู้กับความเหงานะคะ อย่าให้มันชนะพี่ล่ะ :)
27 สิงหาคม 2546 21:30 น. - comment id 163460
เค้าเรียก tragidy นะ สหายเมจิคเชี่ยนเอ๋ย แม้นจะห่วงใยใครเขานักนึกว่าหวานสักแค่ไหน มาทำหัวใจใครคนนั้นเขาเสียเลยเพียงเอ่ยออกไป ไม่มีความใน ไม่โรแมนติคจริงนี่นา...อ่านะ
27 สิงหาคม 2546 22:17 น. - comment id 163503
แม้วันนี้เธอต้องอยู่เพียงลำพัง แต่อีกไม่กี่วันเจ้าหญิงนั้นจะกลับมาหา พร้อมด้วยสิ่งที่น้องถือติดมือมา คือใบปริญญาที่มีค่าน่าจดจำ ***ไม่มีใครเลี้ยงข้าว ไม่เป็นไรค่ะ มาแถวปักษ์ใต้วันใดผู้หญิงไร้เงายินดีเป็นเจ้าภาพให้มื้อหนึ่งดีไหมค่ะ***
27 สิงหาคม 2546 22:37 น. - comment id 163515
อกอีแป้นแล่นเปรี้ยงเสียงแตกโพล๊ะ เหมือนถูกโละสัมพันธ์เคยมั่นหมาย ต่างมีฝันพลันแยกแตกสไตล์ เหลือเพียงสายความหวังให้รั้งรอ ..แวะมาดูคารมสักหน่อยจ้า
28 สิงหาคม 2546 09:37 น. - comment id 163670
หน้าส่วนตัว
อยากไปจังนิวซีแลนด์เนี่ย
ไม่มีกะตังค์ กะ เขานิ
28 สิงหาคม 2546 11:52 น. - comment id 163694
อ่า...อืม...เอ่อ พอดีอ่า..เข้ามาอ่าน
28 สิงหาคม 2546 15:13 น. - comment id 163739
น่าจากลับมาอีกน๊า
เพราะเพื่อนนกไปเรียนเมื่อปีที่แล้ว
. . .หุหุ แล้วไงล่ะ ปีนี้กลับมาเรียนที่ปีนัง บอกว่า
ที่นิวซีแลนด์อ่ะ. . .เหงา เมืองเค้าเงียบ. . .อยู่คนเดียวก็คิดถึงบ้าน
. . .เลยกลับมาเรียนใกล้ๆ บ้านหน่อยดีกว่า. .
แต่ที่ยังไม่เข้าใจอยู่ทุกวันนี้. . .ทำไมไม่เรียนในไทยซะให้หมดเรื่องน๊า ไอ้เพื่อนคนเนี๊ย!!
=^_____________^=
28 สิงหาคม 2546 18:16 น. - comment id 163775
น้องสาวคนดีบินไปไกลถึงขอบฟ้า บนสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องย่อมห่วงหา แต่มิใช่ลาจากชั่วนิรันดรกาลนา วันไดอยากกลับมา พี่ชายคนนี้ จะรอเขกบาลน้องเอยยยยยยยยยยย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
