รอยยิ้มสดใสกับหัวใจดวงเล็ก หนูเป็นเพียงเด็ก ไร้เดียงสา เกิดมีคำถามมากมาย นานา เป็นปัญหาที่ยังไม่ค่อยเข้าใจ เวลากลางคืนมีดาวและจันทร์เจ้า แล้วดวงดาวจะคล้ายดวงตาคู่ไหน จริงหรือบนพระจันทร์ทอแสงรำไร มีตายายช่วยกันตำข้าว กลุ่มเมฆบาง บางเบาราวปุยนุ่น จะอบอุ่นไหมเมื่อถึงฤดูหนาว ฟ้ากว้างเพียงไรจึงรายล้อมด้วยดาว ระยิบวาววามยามดึกเพราะเหตุใด มีมนุษย์ สัตว์ป่า ธรรมชาติ ใครผู้สร้าง ถือกำเนิด เกิดอาศัย หมั่นเรียนรู้วิถีทางความเป็นไป ดำรงไว้ตราบนานเท่านาน เขาบอกว่าโลกนี้สวยงามนัก จงอนุรักษ์ อย่าทำลาย ล้างผลาญ โลกจึงเคียงคู่สันติตลอดกาล แม้วันผ่านแปรเปลี่ยนเวียนวาย วันนี้ เห็นภาพข่าวโทรทัศน์ ลูกปืนกี่นัดต่อกี่นัดกราดใส่ เลือด เนื้อ เชื้อชาติ ชนหมู่ใด ล้ม ทับ จับ ตาย เซ่นศึกสงคราม ชีวิต - ของเล่นใครในเกมนี้ งัดวิธี กลยุทธ์ รุกเหยียบหยาม โลกที่วาดหวังฝันไว้อย่างงดงาม เป็นเพียงนามธรรมหรืออย่างไร รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ สองมือเล็ก เล็ก เป็นเพียงเด็ก - หนูขอถามได้ไหม สันติภาพ ความสงบ เป็นยังไง โลกใบน้อยของหนู คือสิ่งใดหนอ...?
26 สิงหาคม 2546 10:20 น. - comment id 163004
สันติภาพ ความสงบ คือความคิด อย่าคิดมากสิคะ ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามที่มันจะเกิด ในเมื่อเราพยายามทุกทางแล้ว
26 สิงหาคม 2546 10:21 น. - comment id 163005
สันติภาพ ความสงบ คือความคิด อย่าคิดมากสิคะ ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามที่มันจะเกิด ในเมื่อเราพยายามทุกทางแล้ว
26 สิงหาคม 2546 10:21 น. - comment id 163006
สันติภาพ ความสงบ คือความคิด อย่าคิดมากสิคะ ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามที่มันจะเกิด ในเมื่อเราพยายามทุกทางแล้ว
26 สิงหาคม 2546 10:37 น. - comment id 163009
เตรียมใจมาอ่านลีลาหวาน ของวาพราวผู้เล่าขานได้ลื่นไหล วันนี้ถามโลกใบน้อยนั้นเปื้อนอะไร ลูกปืนระเบิดเครื่องบินไปเล่นสงคราม เวลานี้....วาพราวรู้บ้างไหม โลกเสื่อมไป ทุกวัน...ล้วนเหยียดหยาม ต่างเหยียดผิว เหยียดชนชั้น....ต่างลุกลาม เกิดสงคราม ล้างเผ่ากอ เชิดทรชน เด็กก็เกิด มารับรู้ คู่สงคราม เพราะโลกเรา นี้ยังทราม อยู่ทุกหน จึงต้องมี จริยะ เสรีชน ผู้กอบเกื้อ ใจคน....ล้นด้วยธรรม
26 สิงหาคม 2546 12:08 น. - comment id 163030
สันติภาพความสงบนั้นมีจริง แต่เป็นสิ่งที่ต้องจะค้นหา เป็นเพียงบางส่วนในโลกมายา ซึ่งต้องคนจะต้องค้นหาเอาเอง ***สันติสุขและความสงบสุขคงมีอยู่บ้างนะโลกใหญ่ใบนี้นะค่ะ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งใบเฉพาะคงจะต้องค้นหาเอาแหละค่ะ กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
26 สิงหาคม 2546 13:20 น. - comment id 163058
+ สวัสดีค่ะคุณตะแหง่ว ได้เห็นภาพข่าว โทรทัศน์ค่ะ เด็กคนหนึ่งเนื้อตัวมอมแมม เต็มไปด้วยบาดแผล เธอกำลังร้องไห้ ท่าม กลางสมรภูมิรบเป็นภาพที่สะเทือนใจ น่า สงสารมากค่ะ เป็นเพียงบางมุมมองที่ถ่ายทอดออกมา โลกใบน้อยๆ ของเด็กๆ วาพราวคิดว่าอยาก ให้งดงามตามแต่จินตนาการที่เขาวาดไว้และ อยากให้จะเป็นค่ะ + ขอบคุณ ทิกิและผู้หญิงไร้เงานะคะ ที่ติดตามและเป็นกำลังใจให้วาพราวขอมอบ รอยยิ้ม ให้เป็นกำลังใจสู้ต่อไปบนโลกใบนี้ นะคะ^______^
26 สิงหาคม 2546 17:00 น. - comment id 163129
ส วั ส ดี จ๊ ะ . . . ส า ว น้ อ ย ผู้ ที่ อ ย า ก ใ ห้ โ ล ก ใ บ นี้ ส ว ย ง า ม สิ่ ง ที่ อ ยู่ ใ น ใ จ ข อ ง นิ น่ า รั ก จ๊ ะ . . . =^__________^=
27 สิงหาคม 2546 21:10 น. - comment id 163452
+ โ ล ก ส ว ย ง า ม เ พ ร า ะ มี พี่ น ก ค่ ะ + ^____________________________^ ไม่ได้ลงทะเบียนนะคะ
31 สิงหาคม 2546 08:31 น. - comment id 164544
..อยากสร้าง..โลก..ในฝัน.. ..มีสวนดอกไม้...มากมาย... หลากหลาย..สีสรร... ..มีท้องฟ้า...สดใส..สีฟ้า... มี..รอยยิ้ม... ทั่วนภา.... ..ปั้นเมฆ..เป็นปากกา... เรน..จะได้..เขียนว่า.... ...สีฟ้า..ที่อ่อนโยน... ..... ...เรน..แวะมา..ชื่นชม..นะคะ..