Sweet and low, sweet and low, Wind of the western sea, Low, low, breathe and blow, Wind of the western sea! Over the rolling waters go, Come from the dying moon, and blow, Blow him again to me; While my little one, while my pretty one, sleeps. Sleep and rest, sleep and rest, Father will come to thee soon; Rest, rest, on mothers breast, Father will come to thee soon; Father will come to his babe in the nest, Silver sails all out of the west Under the silver moon: Sleep, my little one, sleep, my pretty one, sleep หวานลุมุนกรุ่นกลิ่นผะแผ่วเบา วาโยเย้ายวนทะเลประจิมทิศ สายลมคระเคลื่อนคล้อยได้อุ่นจิต เคยใกล้ชิดชิดใกล้เมื่อวันวาน ลมกระซิบผ่านทะเลตะวันตก ที่เคยปกแผ่คลุม ณ ห้วงหาญ ระลอกคลื่นพลิ้วไหวแลสคราญ ผสมผสานแกว่งไกวตามสายลม โอบสายลมจากห้วงนภาฟ้า แขไขจะไคลคลาน่าปองสม ขอได้ไหมพาเขามาชื่นชม ถวิลรมณ์อิ่มเอมในหัวใจ ขณะที่ลูกน้อยสุดที่รัก กำลังพักสู่ห้วงฝันอันหลับใหล พ่อของเจ้าจะมาสู่ยวงใย ลูกหลับใหลในอุ่นอกของแม่ตน วันคืนผ่านในไม่ช้าพ่อจะมา ได้พบพาลูกน้อย ณ แห่งหน สู่รวงรังร้างลาชื่นกมล ได้ยินยลลูกน้อยอีกไม่นาน กลางทะเลมีเรือใบสีเงินยวง ในห้วงหวงทิศประจิมละมุนหวาน ใต้เงาจันทร์สาดแสงสุภากาญจน์ นภาพ่านเล่นลมอาบแสงจันทร์ สู่ลูกน้อยที่น่ารักจงหลับเถิด จงเป็นเลิศเพริศแพร้วงามเสกสรร หลับเถิดลูกแม่รักปานชีวีวัน อยู่พร้อมกันเบิกบานช่างอิ่มเอม
22 สิงหาคม 2546 23:50 น. - comment id 162110
แปลได้ไพเราะมากอีกตามเคยเลยจ๊ะ
23 สิงหาคม 2546 08:48 น. - comment id 162215
จันทร์วันนี้เป็นสีเงินดูกระจ่าง พ่อเดินทางกลับมาแล้วมากล่อมขวัญ มาโอมอุ้มออยออดจันทร์ทอดนวล พ่อชี้ชวนชมศศิธรตื่นก่อนเอย (เคยพบกันที่ประจวบ วันนี้หยุดจึงมีโอกาสเแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนถึงที่บ้านครับ)
23 สิงหาคม 2546 11:12 น. - comment id 162237
อ่านแล้วขอตอบนิด..นะคะ ว่าแปลเก่ง และเขียนเก่ง เพราะมาก
23 สิงหาคม 2546 12:02 น. - comment id 162255
รอแล้วใยเล่าพ่อไม่มา เคยห่วงหาอาทรกันบ้างไหม พ่อจ๋าพ่อจะรู้บ้างมั้ย รู้รักไซร้พ่อฅนเดียวของลูกยา มีความเหงาว้าเหว่อยู่เคียงข้าง ใจอ้างว้างเหน็บหนาวลูกผวา พ่อจ๋าพ่อแรมร้างห่างชีวา ฤ พ่อพาความรักลูกทิ้งไป |NdEpEndEnT พอดีต้องแต่งส่งอาจารย์ดูไม่ค่อยจะสวยเท่าไหร่ในความคิด แต่ขอบคุณทุกผู้ฅนที่ชื่นชม ขอน้อมรับด้วยดุษณี ชอบแต่งกลอนกาพย์ ของความเศร้า เพราะอ้างว้างเหว่ว้า . . .