บอกเล่า.. ว่าความเหงายังคงมีอยู่เรื่อยเรื่อย ความคิดถึงก็ยังมีอยู่เนือยเนือย หลังจากทำมาจนเหนื่อยจนทดท้อ ความรักก็เบาเบา เหมือนนิทานเรื่องเก่ามาสานต่อ แค่ได้เห็นได้ยินเสียงก็เพียงพอ ได้แค่รักแค่รอเหมือนผ่านมา เหมือนดึกรอยามเช้า เหมือนหนังสือเล่มเก่ารอคนมาค้นหา ชีวิตก็เหมือนเข็มนาฬิกา ที่วนซ้ำรอยเวลาอยู่ทุกที แค่บอกเล่า.. ในบางวันที่ความเหงามันล้นปรี่ ในค่ำคืนที่มีเพียงความคิดถึง เป็นเพื่อนที่แสนดี และตัวฉันก็เป็นอยู่อย่างนี้...ทุกทุกวัน
12 สิงหาคม 2546 22:07 น. - comment id 159658
คำลำนำพร่ำบอกเล่าความใน เสียงหัวใจฝากจันทร์อย่าจางฝัน คืนค่ำร่ำกลอนกลั่นความผูกพัน รอนานวันแล้วหวั่นเธอนั้นแปร อิอิเขียนตามรมย์เลยนะ คิดถึงนิ
13 สิงหาคม 2546 10:52 น. - comment id 159740
มารับฟัง
13 สิงหาคม 2546 18:59 น. - comment id 159788
เ ห ง า เ ห ร อ ค่ ะ . . . ก ล อ น เ ห ง า จั ง พี่ ห ม อ ก สู้ ๆ ๆ ! ! อิ อิ =^_______^=
14 สิงหาคม 2546 08:13 น. - comment id 159993
-คิดถึงเหมือนกันครับน้ำ..ไม่เจอตั้งนานแน่ะ.. -ละอองน้ำ........ :) - แม่มดน้อย- อืมม..มีเชียร์ลีดเดอร์ด้วยแฮะ.. :)