เมื่อความหมองหม่นมันมากับคืนฝนโปรย หัวใจฉันถูกเฆี่ยนโบย...ด้วยสายลมแห่งเหงา รู้หรือเปล่าคนดี...สิ่งที่เหลือที่มีระหว่างเรา มันทำให้ฉันต้องช้ำเศร้า...ต้องรานร้าวเท่าใด เพียงหนึ่งนาทีที่คิดถึงคุณ - - - รู้บ้างไหมว่าใจมันแสบล้าและทารุณเพียงไหน หนึ่งครั้งที่เอ่ยลา...รู้หรือเปล่าว่าคุณได้ฆ่าชีวิตใคร - - - แต่คุณคงไม่รู้ คุณจึงไป - - - และทิ้งให้ฉันเหลือเพียงหัวใจที่หยุดร้องไห้ไม่เป็น พักนี้ไม่ค่อยว่างแต่งเลย พึ่งสอบเสร็จค่า ได้ทำมากกว่าทำได้อ่ะ เหอๆๆๆ
ผู้หญิงเดียวดาย 2 ส.ค. 2546 16:46 น. - ID 37379 
729
5
0
2 สิงหาคม 2546 17:28 น. - comment id 158224
หน้าส่วนตัว
อิจฉาคนสอบเสร็จจัง. . .
แม่มดเหลือสอบนอกตารางอีกตัวนึง เสาร์หน้าค๊าา
ยังไงก็ขอให้คะแนนผู้หญิงเดียวดายออกมาเยอะๆ ผ่านๆ เพี๊ยง!!!
=^________^=
4 สิงหาคม 2546 11:45 น. - comment id 158329
เศร้าจังเล้ยยย
4 สิงหาคม 2546 18:12 น. - comment id 158407
5 5 5 แม่มดน้อยก้อด้วยนะคะ คุณ ทะเลรัก ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจจ้า
4 สิงหาคม 2546 21:03 น. - comment id 158428
@@ปล่อยน้ำตาโปรยปรายกับสายฝน ฟ้ามืดมนหม่นเศร้าเหงาเพียงไหน ด้วยถ้อยคำเอ่ยลาพาบาดใจ สะอื้นไห้เดียวดายกลางสายลม @@แม้เพียงหนึ่งนาทีที่คิดถึง ก็สุดซึ้งแสนเศร้าเฝ้าขื่นขม เธอฆ่าใคนคนหนึ่งซึ่งตรอมตรม ให้จอมจม..ชอกช้ำ..ธารน้ำตา@@..??
5 สิงหาคม 2546 00:38 น. - comment id 158514
ผลที่คุณบอกลา รู้ไหมว่าฉันเป็นอย่างไร มีแต่ความช้ำชอกเสียใจ กับการลาไกลไม่กลับมา ***กลอนบทนี้โดนความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงาอย่างจังเลยค่ะ แล้วยังไงก็ขอให้สอบได้คะแนนดี ๆ ในทุกวิชานะค่ะ***
5 สิงหาคม 2546 09:40 น. - comment id 158561
เศร้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
