๏ สายหยุดไยสิ้นกลิ่น................กลายหอม สายจึ่งหยุดดมดอม...................ดอกเจ้า กี่ยามกี่ย่ำถนอม.......................นานเนิ่น หมายชื่นชมรุ่งเช้า....................เช่นร้างพลางฤๅ ๚ ๏ สองมือเคยปลูกเจ้า...............จวบสมัย คราเมื่อต้นแตกใบ...................กิ่งก้าน ออกดอกดื่นพิไล.....................จรุงกลิ่น มวลภู่หมู่ผึ้งจ้าน......................ลอบย้ำไยหลง ๚ะ๛
31 กรกฎาคม 2546 16:40 น. - comment id 157703
สายหยุดฉุดใจให้............ดมดี พอตอนสายหยุดมี...........กลิ่นหอม ไม่เหมือนดั่งใจพี่............ที่รัก เจ้าเฮย เช้าสายบ่ายเย็นถนอม....เจ้าไว้ เนิ่นนาน
31 กรกฎาคม 2546 16:51 น. - comment id 157714
^__^ ไปเสม็ดเร่ร่อน นอนหนาว คืนยาวแสนสั้น ผันเปลี่ยน ลมพัดคลื่นซัด หมุนเวียน มองห้าส่องเทียน ขึ้นไป มองไปมองหา หาไม่ แสงเทียงส่องไป อ่อนถึง เปิดตะวันส่องไป โอ้ตะลึง แต่งแล้วงงจึง จิงแล้วหลับดีก่า ^__^
31 กรกฎาคม 2546 21:10 น. - comment id 157820
ติดตามคุณอัลมิตรามานาน ดอกสายหยุดคงมีความหมายกับคุณอยู่มาก เห็นเขียนบ่อยครับ แต่ละครั้งที่เขียนก็เหมือนตัดพ้อใครบางคนขอรับ
1 สิงหาคม 2546 07:41 น. - comment id 157885
สายหยุดหยุดรักแล้วเพราะสาย สิ้นสลายสายฝันสายหวังสายเสน่หา สายสายสายเสียแล้วฤาแก้วตา สายเสียจนเหว่ว้าน่าตกใจ! พี่พุดรักบทนี้มากนะคะน้องน้อย
1 สิงหาคม 2546 11:50 น. - comment id 157924
....สายหยุด.........เช้าไม่หยุด...อิอิ..
1 สิงหาคม 2546 21:33 น. - comment id 158016
:) ขอบคุณค่ะ ทุกๆ คน
2 สิงหาคม 2546 02:03 น. - comment id 158111
พี่อัลครับ บทกวีสายหยุดบทนี้ หยุดใจจริงๆ ครับ ผมชอบมากเลยครับ ปกติดอกสายหยุดรู้จักกันแต่เฉพาะบทของ สุนทรภู่.. เขียนได้งามพอกันเลยครับ
2 สิงหาคม 2546 13:16 น. - comment id 158179
จ๊ะ คุณลำน้ำน่าน .. สายหยุด เป็นหนึ่งในพรรณไม้ที่อัลมิตราชื่นชอบ รองจากดอกแก้ว .. ครั้งใดที่อยากจะพรรณาถึงดอกไม้ อดไม้ได้ ที่จะคิดถึง สายหยุด ..ดอกแก้ว ..
4 สิงหาคม 2546 00:28 น. - comment id 158251
...ดึกดื่นยืนมองเจ้า สายหยุด เพราะเจ้าบริสุทธิ์ ก่อนเช้า กลัวสายเกินจะฉุด ชมชื่น กลางคืนจึงยืนเฝ้า ดูดอกเจ้าสาวหลง... ................สวัสดีครับ..............
4 สิงหาคม 2546 07:56 น. - comment id 158282
.....สายหยุดสายกลิ่นสิ้น............................หอมสลาย สายเสน่หามากมาย...................................ห่างร้าง กลีบดอกออกเรียงราย...............................สละกลิ่น ฤาแม่ คงหม่นจนมล้าง........................................ร่วงแล้วโรยลา ฯ .....สายหยุดฉุดเหนี่ยวน้อม.........................ถนอมนวล หากกลิ่นยินยลหวล...................................ห่วงแท้ ดอกโรยโหยกำสรวล.................................โศกสลด ปราศดอกชอกใจแล้..................................หยุดห้อมดอมดม ฯ ........อรุณสวัสดิ์ค่ะ .........