เสียใจใช่ไหม... ฉันเองเข้าใจความรู้สึกนั้น ความห่างเหิน จากคนเคยผูกผัน จากมีใจให้กัน ก็ผัน...เป็นไม่มีใจ จะเป็นกำลังใจให้เธอ ตอบแทน วันฉันน้ำตาเอ่อ หวั่นไหว ที่เธอเอง ก็เคยให้ความห่วงใย จนฉันสู้ไหว...ความเข้มแข็งข้างใน... กลับคืนมา ยิ้มไว้นะ...ยิ้มไว้ ถึงจะไม่เข้าใจมากมายอะไรนักหนา ปล่อยความรู้สึก...ให้มันเป็นเรื่องของเวลา ไม่กี่วันข้างหน้า...เธอจะรู้สึกเหมือนว่า...ไม่เป็นอะไร
29 กรกฎาคม 2546 20:09 น. - comment id 157263
..อยากให้เธอรู้... ฉันดูเธอ..อยู่ใกล้... จะปกป้อง..คุ้มภัย... เป็นเพื่อนใจ... ที่แสนดี... ...เรน..ให้เพื่อน..... แบบว่า...แอบหัดแต่งนะคะ..
30 กรกฎาคม 2546 07:08 น. - comment id 157378
จะยิ้มสู้นิ รู้ว่ามีคนปลอบใจ ยิ้มแล้ว ขอมอบยิ้มยามเช้าให้คุณนิ
30 กรกฎาคม 2546 08:09 น. - comment id 157395
ไปเช่าตลกมาดูสักเรื่องสอง เรื่อง หรือ 10 ๆ เรื่องเรยก็ได้ หัวเราะบ้าลืมโลกไปเรย จาได้ลืม นื
30 กรกฎาคม 2546 09:27 น. - comment id 157400
มาขอรับกำลังใจนะจ๊ะ.. จะยิ้มไว้...^_^
30 กรกฎาคม 2546 10:17 น. - comment id 157411
ก็....ไม่เป็นอะไร..
30 กรกฎาคม 2546 12:34 น. - comment id 157444
จริงอะ แค่ไม่กี่วันเองเหรอ ละอองน้ำ อิอิ
30 กรกฎาคม 2546 14:48 น. - comment id 157465
แม้วันนี้เธอท้อแท้ หรืออ่อนแอหมดสิ้นหวัง รู้ไว้นะยังมีคนห่วงใยทุกวานวัน และเป็นกำลังใจให้เธอนั้นตลอดเวลา ***ขอร่วมเป็นกำลังใจให้เพื่อนคุณด้วยคนค่ะ***
31 กรกฎาคม 2546 11:56 น. - comment id 157646
ลมเย็นเย็นพัดมาในยามเช้า พาละอองจากหุบเขาสู่เบื้องล่าง หอบกลิ่นหอมของดอกไม้มาจางจาง กลางแดดอุ่นแห่งแรกสางฟ้าเริ่มใส บทกวีร่วงพราวจากราวฟ้า มาเอื้อนเอ่ยปลอบว่าไม่เป็นไร เพลงน้ำตาที่แสนสั้นแต่หวั่นไหว ก็ถูกปลอบด้วยหัวใจที่แสนงาม ขอบคุณ..แดดอุ่นลมเย็นและใบหญ้า ขอบคุณ..บทกวีที่ลมพามาทักถาม ขอบคุณ..ทุกสิ่งสวยใต้ฟ้าคราม ขอบคุณ..ละอองน้ำ... ขอบคุณ
6 กันยายน 2546 01:28 น. - comment id 165767
อ่านแล้ว..รู้สึกดีจัง ยิ้มไว้นะ...ยิ้มไว้ ถึงจะไม่เข้าใจมากมายอะไรนักหนา ปล่อยความรู้สึก...ให้มันเป็นเรื่องของเวลา ไม่กี่วันข้างหน้า...เธอจะรู้สึกเหมือนว่า... ...........ไม่เป็นอะไร..............