คำถาม..จากเด็กน้อย..

rain..

ฉันอยู่..ที่ไหน
   ระหว่างใจ..ที่สับสน
 ท่ามกลางกลุ่ม..ฝูงชน
  ในหมู่คน..ของผู้ใด
 ด้านขวา..เป็นเขตกั้น
   เธออย่าล้ำ..เข้ามาใกล้
  ด้านซ้าย..ขอห่างไกล
   หลบได้มั้ย..อย่าเข้ามา 
 คำถาม..จากเด็กน้อย
  นั่งตาปรอย.. มองท้องฟ้า..
  อยากขอ ความเมตตา..
    ชี้ทางมา..เอื้ออาทร..				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    14 กรกฎาคม 2546 20:24 น. - comment id 154166

    (ผมขอตอบแบบกำปั้นทุบดิน)เมื่อด้านซ้าย ด้านขวา เขาห้าม พี่เห็นว่ามีทางเดียวเท่านั้นที่จะไปได้ คือทางกลาง หรือน้องเรนว่างัยครับ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    14 กรกฎาคม 2546 21:34 น. - comment id 154183

    รูปน่ารักจังค่ะ
    
    รูปเรนรึเปล่านะ???
  • ณรังษี

    14 กรกฎาคม 2546 21:37 น. - comment id 154187

    โห้ยยยยยย!!!!!!!
    ขอใช้ภาษาแบบนี้บ้างนะ....ได้ปล่าวร่า....?
    
    หลับตาลงตรงนี้ที่ว่างเปล่า
    ใช้ใจเฝ้ามองดูความเคลื่อนไหว
    แสงสีทองที่เคยส่องในหัวใจ
    นั่นเห็นไหมลำแสงงามอร่ามตา
    
    หยุดตรงนี้ที่สับสนคนรอบข้าง
    แล้วใช้ความสว่างอันเจิดจ้า
    เดินต่อไปอย่าท้อและรอรา
    ก็จะพ้นคนซ้าย-ขวานะเรนจัง
    
    ....มาทักทายได้ปล่าวร่า.....
    
    
    
    
  • ใจปลายทาง

    14 กรกฎาคม 2546 21:58 น. - comment id 154190

    
    ..........รถไฟฟ้าเลยจ๊า  อิๆๆ กวนเล่นน๊า เรนจ๋า..................
    
    ............................
  • windsaint

    14 กรกฎาคม 2546 23:39 น. - comment id 154205

    เอื้ออาทรหรอ ไม่รู้สิบ้านเอื้ออาทรไม่เคยไปซะด้วย อิอิ
    
    ว่าแต่จองไว้ด้วยหรอพี่เรน อิอิ
    
    แซวเล่นเน้อ
  • ทะเลรัก

    14 กรกฎาคม 2546 23:54 น. - comment id 154209

    ฉันอยู่..ที่ไหน
       ตอนนี้ใจ..ฉันสับสน
    ไม่มีใคร..เข้าใจตน
     คิดถึงคน..ที่จากไป
    ฉันคิดถึง..เธอคนเดียว
      เธอแลเหลียว..มาบ้างไหม
    ฉันสับสนเหลือเกิน..ใจ
     เธอเห็นฉันอยู่ส่วนไหน..ของใจเธอ
    
    ^__^
  • น้ำ

    15 กรกฎาคม 2546 01:56 น. - comment id 154222

    บ้างบางที ที่สับสน
    แม้ละคน ปนฝูงชน
    เหงาเงียบเพียง  ใจจำจน
    ลืมล้นท้น เส้นสายนา
    
    เอยถ้อยร้อยคำรำพัน
    จรจรันไพรพงศ์พนา
    ดั่นด้นค้นหาวิชา
    เพื่อภายหน้าพึ่งพิงตน
    
    เส้นสายปราย วาดเขียนเพียร
    เช่นชีพเที่ยง ไม่เวียนวน
    สติปัฏฐาน สถิตคำรน
    จิตสว่างจน นฤพานเผย
    
    อิอิ มาแจมนิ  น้องเรา
  • ทะเลใจ

    15 กรกฎาคม 2546 02:15 น. - comment id 154223

    น่าฉงฉานเรนจัง  จังค่ะ  ---
    มะเอมมานั่งทำตาปรอย ๆ ด้วยคนนะคะ  --
    เรนจังจะได้มีเพื่อน  ---
  • อาเฮียครับ..!!

    15 กรกฎาคม 2546 08:45 น. - comment id 154232

    เธออยู่ตรงนี้
    ที่มีเพื่อนพ้อง
    ซ้ายขวาประคอง
    พี่น้องชื่นชม
    อย่าคิดวิตก
    ให้อกขื่นขม
    ยืนเหยียบโลกกลม
    ยิ้มไปด้วยกัน...!!
    
    
    
    
  • เจ้ามอมแมม

    15 กรกฎาคม 2546 10:56 น. - comment id 154251

    เธออยู่ในใจ
    ไม่ได้หายไปไหน
    อย่างถามอย่างนี้อีกนะ 
    ว่าอยู่ที่ไหน
    อิอิ
    
  • พี่พุดพัดชา

    15 กรกฎาคม 2546 13:20 น. - comment id 154276

    พี่อยู่กลางใจในความฝันอันว่างเปล่า
    เหมือนเป็นเงาปลอบใจให้อิงขวัญ
    เป็นสายธารหวานดวงใจไปนิรันดร์
    เป็นงามฝันในทุกที่ที่เธอรอ
    พี่ขอเป็นบทกวีที่ซึ้งเศร้าเฝ้าปลอบโลก
    ให้ลดโศกใจคนวนเวียนหนอ
    เป็นคำอ้อนอ่อนหวานผ่านคำงามละเอียดละออ
    เป็นภูผารอรับฟังให้พลังใจ
    เป็นทะเลดอกไม้ร่ายมนต์สุข
    ให้ลืมทุกข์ลืมพ่ายให้ทานไหว
    ให้มีรักมีหวังตราบยังมีลมหายใจ
    ให้หัวใจดวงนี้ที่ละเมียดละมุน
    และทุกชาติพี่หมายมาดวาดโลกฝัน
    ดับตะวันยามแรงร้อนผ่อนโลกหมุน
    ให้น้ำใจใสงามมากอบอุ่น
    ให้กลิ่นกรุ่นดังดอกไม้ประดับโลกประดับใจ
    (ไปแสนนาน..ผสานเป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวใจเธอ..นะคนดี..ที่รักจริง..)
    
    
  • ข้าวปล้อง

    15 กรกฎาคม 2546 14:01 น. - comment id 154279

    ว่าแต่ เรนจังอยากได้บ้านเอื้ออาทรรึจ๊ะถึงได้ถามทาง รู้สึกว่าตอนนี้มันจะเต็มแล้วน๊า ๕๕๕ ู^-^
  • ดิน

    15 กรกฎาคม 2546 16:52 น. - comment id 154297

    @@เคว้งคว้างกลางฝูงชน
    
    ใจสับสนบนเส้นทาง
    
    ยิ่งคิดจิตอ้างว้าง
    
    ที่ก้าวย่างระหว่างใจ
    
    @@มองไปในทางเปลี่ยว
    
    เราผู้เดียวไม่เหลวไหล
    
    ดั้นด้นอดทนไป
    
    เพื่อคว้าชัย..สิ่งใฝ่ปอง@@..??
    
    
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:08 น. - comment id 154347

    พี่ชัยชนะค่ะ.....
           ..ขอเรน..ค้นหา..
              อีกครั้ง..  กับคำถาม.....
            เรน..ขอบคุณ..นะคะ..
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:14 น. - comment id 154350

    พิมจ๋า...
              ..เรน..ปล่าวร่า..
         ดูตา เธอดิค่ะ...
              ..แล้วพิม..  คิดว่า..เป็นเรน..ปล่าวร่า..
           อิอิอิ...
    
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:24 น. - comment id 154359

    พี่ ณ รังษีค่ะ... 
                โห้ยย!!..ได้จิค่ะ.
              .อิอิอิ.
          เป็นไปได้..งัยร่า
      เรนว่า.. เหลื่อเชื่อ..จริงจริง
        โลกหมุนวน..หยุดนิ่ง
      ในสิ่ง ที่เรน..อยากตาม..
       ทุกอย่าง..อยากเรียนรู้ 
        มองดู  เฝ้าพากเพียรถาม..
        ระหว่าง...สองข้างทาง
       งดงาม..พร่างพริ้ว.. ภายใน
          มีคำถาม... มากมาย
        คนรอบกาย.. ตอบไม่ได้
        อยากถาม.. จากหัวใจ
       ผิดมากไหม.. ที่เป็นเรน.. 
             แบบว่า..อย่าว่า..เรนร่า..
       ก้อ แค่ เรน หัดแต่งกลอนนะคะ..
             ..บทกลอน..ของพี่ชาย...
          ทำให้..  เรน..มีฝัน..
            ..จะมุ่งมั่น.. 
            สัญญา... 
              ..เรน..ขอบคุณ...นะคะ....
    
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:31 น. - comment id 154364

    *** อ้อมค่ะ.. บ้านเรนไม่มีรถไฟฟ้า..งัยดีร่า..
               ..บอกเรน..ใหม่นะคะ..
                   อิอิอิ..
    
    ***พี่ลม...
             ..บ้านเอื้ออาทร.. อยู่ใกล้พี่เรนเองแระ..
           มาดิ..  พี่เรน จาพาไป..
               ...คิดถึง..
            ขอบคุณ...มากมาย.. ..
    
    ***เก่ง..ของพี่เรน...
             ขอโทษ..เก่งนะ...
       ..เมล์ของ..พี่เรน..ยังไม่ได้..
            พี่เรน..ทำไม่เป็น...
             รอก่อน..นะคะ..
         ..คิดถึง.. เก่งนะ..
                มากด้วยจิ.. 
         คนผมตั้ง..ของพี่เรน...
                อิอิอิ...
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:41 น. - comment id 154372

    พี่น้ำค่ะ...
            บทกวี...ของพี่น้ำ..
        แปลก..ใหม่..
             ..สดใส และมียิ้ม...
          เรนชอบ..
              ..ขอบคุณ..นะคะ..พี่คนดี นิ..
         อย่าว่า..  เรนร่า...
             อิอิอิ..     ..
    
    ***มู๋เอม...
              ...เรน..คิดถึงนะ...
           พี่กี้ร่า...
              ฝากบอกด้วยดิค่ะ..
         เรน..คิดถึง...  ...
              มามะ..มานั่ง..ใกล้ๆ..เรน..
               ก้อ..ตอนนี้ เรน..อยากมีเพื่อน...
          ขอบคุณ...มู๋เอม....นะคะ..            
    
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:54 น. - comment id 154375

    อาเฮียค่ะ...
              ..ถึงบ้าน..ยังร่า..
         อาเรนว่า..น่ากลัวจัง..
             ..ขับรถ. อาเรนขอ.ให้ระวัง..
        อย่า..หุนหัน.. ขับแซง..ใครนะ..(อิอิอิ..)
              ...
            ...อาเร้นน..อยากได้โลกใบใหญ่....
            ..โลกกลม ..ไม่เอา.
               .อย่าขำดิ!..
            โลกของเรน... กับ..
        .วัน...พรุ่งนี้..ของเรน..
             ...ฝัน..มีน้ำทะเล..สวยใส..
              มี ต้นไม้ใหญ่.. ให้เรา...
            มีอาเรน..มีพ่อ..หายเศร้า..  
          มีเงา..เมตตา..ของพ่อ..เต็มฟ้า... 
               ...
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 20:59 น. - comment id 154377

    พี่มอมค่ะ...
            ..เรน..อยู่ไหน..
          ใต้โต๊ะ..ปล่าวน๊า..
             ..ตอนนี้หรอ...
          มองให้ดี..นะคะ..
              ..เรน..อยู่กับ พี่มอม..
         ข้างๆ.. งัยยร่า...
                 ..อิอิอิ...
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 21:08 น. - comment id 154378

    ***พี่พุด พัดชา..คนดีของเรน...
           ..บทกลอน...ที่ให้..
                ..ขอเรน เก็บไว้..เป็นพลัง...
          สัญญา จะไม่ หวั่น..
             ..คว้าฝัน.. พร้อม..ทุกคน..
         เรน..ขอบคุณ นะคะ...
          อ่อนโยน.. กับที่เรน..ได้รับจัง..
    
    ***ข้าวปล้องค่ะ...
              ..บ้านเอื้ออาทร...
          ..ยังไม่หมด นะคะ..
               อยู่ในใจ.. ข้างใน งัยร่า..
         ...แค่ ..ขอ..ให้เรน..สักหลัง..
               ..จะมุ่งมั่น สร้างต่อ..
              เรนจะรอ..
         จะขอ ..จากข้าวปล้อง ละกานน.. นะคะ..  
                 อิอิอิ..
  • rain..

    15 กรกฎาคม 2546 21:20 น. - comment id 154381

    พี่ดินค่ะ...
          .. จะคว้าดาว มากอด
          จะพร่ำบอก ดาวบนฟ้า
           ..อยากให้ รับรู้ว่า..
         เรนมุ่งมา ..เพื่อคว้าดาว..
              ไม่หวั่นทาง..ห่างไกล
           ล้มลุกได้ .คราปวดร้าว
             ..ทุกย่าง ที่เรนก้าว
           หวังคว้าดาว.. มาแนบฝัน...
                 ..เรน..ขอบคุณ..พี่ดิน..นะคะ..
       บทกลอน...ไพเราะมาก....
             ..เรนชอบจัง...
  rain..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน