หน้าส่วนตัว
ฉันเดินออกไปไกล
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็กเล็ก ที่ไม่จำเป็นต้องเสียใจอะไร...ขนาดนั้น
พระอาทิตย์ ขึ้นและตก เหมือนเดิมซ้ำซ้ำประจำอยู่ทุกวัน
คงเหนื่อยหน่ายหนักหนากว่ากัน ก็ไม่เห็นมัน...จะบ่นอะไร
ฉันเดินออกไปเรื่อยเรื่อย
ปล่อยจังหวะไปกับความเรื่อยเปื่อย ให้หัวสมองมันเอื่อย ไม่คิดสิ่งไหน
ให้หัวใจเต้นช้าลง พร้อมพร้อมกับความมั่นคงที่ก่อร่างข้างใน
ท้องฟ้า สายลมยังสดใส และตอบรับทุกจังหวะหายใจ บอกว่าฉันยังเป็นใคร
.....คนนั้น...คนเดิม.....
ละอองน้ำ 10 ก.ค. 2546 15:52 น. - ID 36396 
791
6
0
10 กรกฎาคม 2546 16:06 น. - comment id 153338
พระอาทิตย์ขึ้นรับอรุณในตอนเช้า แล้วก็ต้องตกลงทุกคราวเมื่อใกล้ค่ำ พระอาทิตย์เป็นอย่างนี้เสมออยู่ประจำ เป็นอย่างนี้ทุก ๆ วันไม่ทำอะไร ส่วนตัวฉันนั้นเดินไปเรื่อย ๆ เดินด้วยความเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมาย ไม่มีอะไรจะให้ทำเป็นประจำมากมาย จึงเดินไปเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมายอย่างที่เป็น ***แวะมาทักทายจ๊ะ***
10 กรกฎาคม 2546 16:48 น. - comment id 153352
ก๊าบๆๆๆ แวะมาทักค่ะ
10 กรกฎาคม 2546 19:04 น. - comment id 153386
@@เดินห่างไปห่างออกไปไกลเรื่อยเรื่อย รู้สึกเหนื่อยกับวันอันเศร้าหมอง จุดเล็กเล็กที่เห็นเป็นครรลอง ยังทอดน่องท่องทาง..อย่างคนตรม@@..??
10 กรกฎาคม 2546 20:53 น. - comment id 153421
.................................................. ;)
11 กรกฎาคม 2546 11:08 น. - comment id 153542
อ้าว..เดินมาเจอกันพอดี.. :)
12 กรกฎาคม 2546 16:50 น. - comment id 153779
อ๋อ...คนหน้าตาแปลกๆคนนั้นน่ะเหรอ.... : O
12 กรกฎาคม 2546 18:39 น. - comment id 153799
คุณละอองน้ำ คงลาไกล ไปก่อน ลาคอน นกน้อยวอน ร่มไทร อาลัยห่วง รักก็รัก ร้างไร้ คงหล่นล่วง ใครเล่าหวง บินหา สุดห่างเอย อิอิ กลอนรักเศร้าเขียนได้ไม่รู้จบเลยนิ
5 กันยายน 2546 12:40 น. - comment id 165607
ก็ชอบแบบนี้นี่นาพี่น้ำ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
