เมาไม่ขับ ...หลับใน....ให้จอดรถ เคารพกฎ...จราจร...ไม่บ่อนใบ้ รักษาทาง....มารยาท ...ไม่ปาดไป ไม่ซิ่งแข่ง...แซงไล่....ให้รบกวน มิใช่เพียงตัวเองจะช้ำชอก หากพลาดพลั้งวิ่งออกเจอรถสวน ไม่หยุดยั้งรั้งรถไม่ให้รวน สิ่งไม่ควรอาจเกิดได้ในพริบตา มือถือพวงมาลัยใจถือกฎ จะขับรถต้องระวังทั้งซ้ายขวา ชีวิตตนและผู้อื่นนั้นมีค่า และรักษาค่านี้ให้มีนาน
9 กรกฎาคม 2546 11:38 น. - comment id 152926
@@เมาไม่ขับนั้นดีเป็นที่หนึ่ง ไปไม่ถึงจุดหมายกลายเป็นผี ส่วนตัวผมนั้นหนอก็แสนดี เมาทุกที..คอพับ..หลับคาวง@@เห่อๆๆ
9 กรกฎาคม 2546 12:47 น. - comment id 152946
เมามายเมิน หมองหมาง คงแคลงคลาง อ้างว้างแฝง ควบรถขับเร่งแซง คือทางแห่งห่วงสุสาน มายืนยันครับ
9 กรกฎาคม 2546 22:00 น. - comment id 153151
@...kongdin..... น้ำ ... ขอบคุณมากค่ะที่มาร่วมรักษาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน เมามัวไม่กลัวโทษ จึงถูกโจทก์แจ้งข้อหา ไม่ระวังยั้งสุรา ถูกตีตราสวมโซ่ตรวน ......ขอบคุณมากค่ะที่มาร่วมแจม...
10 กรกฎาคม 2546 10:48 น. - comment id 153233
(ขอแซวสักนิดตามสไตลล์ที่ถนัด) ขอบอกผ่านหวานใจอยู่ที่บ้าน ด้วยเหตุการณ์วันนี้พี่เมาหนัก ผู้หมวดสั่ง เมาไม่ขับ ต้องหยุดพัก ขอปักหลักค้างบ้านเพื่อนสักหนึ่งคืน (เมาด้วยกันหมดทั้งวง)
12 กรกฎาคม 2546 08:01 น. - comment id 153716
..อ่าน บทกวีนี้.. ด้วย น้ำตา..คลอ... ..อีกครั้ง..กับบทพิสูจน์..ตัวเอง... ..ยังคง.. อ่อนแอ.. .ความรู้สึก.. สูญเสีย... .กับความทรงจำ... ..ยากลบเลือน.... ...เรน.. กราบขอบคุณ...พี่ดอกแก้ว...นะคะ.. กับบทกวี.. เตือนใจ...ใครอีก..หลายๆคน.. ...เรน...ขอร้อง....
14 กรกฎาคม 2546 23:16 น. - comment id 154202
@เรนน้อย....สวัสดีจ้ะ เช็ดน้ำตาเสียนะคะหนูน้อย ยิ้มสักนิดลบรอยที่โศกศัลย์ อนุสรณ์เตือนใจในครั้งนั้น มีสักวันที่จะคลายจากใจราญ ....สู้ๆๆๆ นะคะ ....แต่ว่าร้องไห้ให้กับความทรงจำสะเทือนใจ.....ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดนะคะ ....บางครั้งกลับทำให้สบายใจขึ้นมาก....พี่ดอกแก้วจะอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจน้องเรนเสมอค่ะ...นะคะเด็กดี