เหงา

นกตะวัน

ความเหงาเป็นเช่นเพื่อนเยือนเสมอ		
สงสารเธอเจอเศร้าเปล่าเปลี่ยวยิ่ง
อยากปลอบขวัญวันหลายหนจนสุขจริง	
เธอยากนิ่งวิ่งอุตลุดสุดอ้างว้าง
ฉันจึงต้องลองใจให้เธอหลง			
เธอนั้นคงปลงใจไม่ไกลห่าง
ของขวัญฉันนั้นให้ไม่จืดจาง			
รักเราสร้างสางใหม่ให้ยั่งยืน
วันนี้นั้นฉันเธอเพ้อหากัน			
แทบทุกวันฉันใกล้ไม่เคยฝืน
เธอช่างพลอดกอดฉันไว้ไปทั้งคืน		
เราสองยืนยื่นสุขสนุกด้วยกัน
โธ่เด็กน้อยกลอยใจในดวงจิต			
ไม่เคยคิดติดใจใฝ่เหหัน
แต่การงานบานตะไทเพื่อใครกัน		
เพราะเธอนั้นฉันทนจนน้อยใจ				
comments powered by Disqus
  • พุด

    4 กรกฎาคม 2546 09:10 น. - comment id 151480

    ขวัญวิ่งใจให้ใครหนอขอให้หยุด
    ปีกรักรุดกางออกอย่าหลอกหลง
    ซุกอกเธอเพ้อเพ้อรักมั่นคง
    สองเราคงมีปีกฝันวันเสรี..บินคู่ใจ...
  • วุ่นเส้น

    6 กรกฎาคม 2546 16:56 น. - comment id 152242

    เพาะดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน