น้อมเศียร คารวะครู นิ้วทั้งสิบ ขึ้นพนม ก้มเกศา ด้วยจิตข้า ฯ ขอระลึก ถึงครูภู่ เปรียบยิ่งกว่า เบื้องปฐม บรมครู ขอเชิดชู ทุกบทกลอน คอยสอนใจ ความจำหลัก ทักทุกบท สอนทุกบาท ไทยเป็นชาติ กลอนกวี ที่ยิ่งใหญ่ เพราะครูนั้น ถ่ายวิชา ทุกคราไป หวังเพื่อให้ ศิษย์ระลึก ฝึกจดจำ ทุกบทกลอน ทิ้งให้คิด สะกิดเสมอ ยามพลั้งเผลอ ยินคำสอน ครูวอนสั่ง คอยปลุกปลอบ ใจให้สู้ ครู..ทุกครั้ง สติตั้ง เพียรอยู่ มิรู้คลาย จึงกราบบาท กลบท จรดหน้าผาก ว่าถ้าหาก ดวงจิต คิดขึ้นได้ ขอให้ครู รับรู้ อยู่มิวาย ข้าฯนั้นไซร้ ระลึกบุญ พระคุณครู ทิกิ_tiki สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติ Copyright ..All rights reserved น้อมเศียร คารวะครู
26 มิถุนายน 2546 03:28 น. - comment id 149684
เทิดพระคุณ ครูไว้ จากใจข้าฯ
26 มิถุนายน 2546 08:13 น. - comment id 149697
ขอจารจำวรรคทองท่านครูสุนทรภู่ ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน อีกบทละกัน แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน จะหามาเพิ่มอีกนิแม่คุณtiki
26 มิถุนายน 2546 08:15 น. - comment id 149698
@@ขอเดินตามคุณป้าในครานี้ ก้มกราบยอดกวีที่สั่งสอน เฝ้าระลึกถึงคุณพระสุนทร ครูเพลงกลอนเลิศค่าแห่งฟ้าไทย@@..??
26 มิถุนายน 2546 08:17 น. - comment id 149699
เอาเท่าที่ผมพอจะจำได้นะครับ ของท่านสุนทรภู่ทั้งหมดนะครับ บทนี้จาก พระอภัยมณีครับ ถึงแสนรู้ผู้หญิงเข้าสิงสู่ ก็เสียรู้แสนร้อนดังศรปัก จะรบศึกนึกไม่เป็นเป็นไรนัก แต่รบรักนี่คิดอึกอิดใจ ส่วนบทนี้จาก นิราศอิเหนา ครับ จะหักอื่นขืนหักก็จักได้ หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก สารพัดตัดขาดประหลาดนัก แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดประหลาดใจ อันนี้จาก สิงหไกรภพครับ เห็นเขาคู่ดูนกโอ้อกเอ๋ย เหมือนพี่เคยเคียงพักตร์สมัครสมาน เห็นธารน้ำรำลึกเมื่อเล่นธาร เริงสำราญหรือมาร้างให้ห่างกัน เห็นกวางทองย่องเยื้องชำเลืองหลบ เหมือนแลพบยุพินเมื่อผินผัน หอมลูกอินกลิ่นระคนปนลูกจันทร์ เหมือนกลิ่นขวัญเนตรรื่นชื่นอารมณ์ นี่จาก โคบุตรครับ โอ้ดวงนุชสุดสายสวาทจิต สวาทเจ้าหรือจะคิดอางขนาง สวาทน้องอย่างหมองเลยน้องนาง สวาทโน้นหรือจะร้างสวาทนุช สวาทไหนหรือจะเปรียบสวาทมิ่ง สวาทแม่นี่ยิ่งเป็นที่สุด พี่หวังเสกเป็นเอกอนงค์นุช อนงค์ไหนมิได้สุดสวาทเรียม อันนี้จาก พระอภัยมณี ครับ เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล อันนี้จาก นิราศสุพรรณ นะครับ คลองคดลดเลี้ยวล้วน หลักตอ เกะกะระเรือรอ ร่องน้ำ คดคลองช่องแคบพอ พายถ่อ พ่อเอย คนคดลดเลี้ยวล้ำ กว่าน้ำลำคลอง ส่วนสุดท้ายนี้จาก นิราศวัดเจ้าฟ้า ครับ ถึงเกาะเรียนเรียนรักก็หนักอก แสนวิตกเต็มตรองเจียวน้องเอ๋ย เมื่อเรียนกนจนจบถึงกบเกย ไม่ยากเลยเรียนได้ดังใจจง แต่เรียนรักรักนักก็มักหน่าย รักละม้ายมิได้สมประสงค์ ยิ่งรักมากพากเพียรยิ่งเวียนวง มีแต่หลงลมลวงน่าทรวงโทรม คิดถึงนะแม่คุณtiki
26 มิถุนายน 2546 10:16 น. - comment id 149713
ก่อนตอบความ วาบหวาม พ่อน้ำเอก อีกคุณกอง ดินเสก ไหว้ครูภู่ ถามหน่อยเถิด พ่อน้ำจ๋า น่าเอ็นดู ว่าไปอยู่ วัดแล้ว ใช่หรือไร เพิ่งแว่วแว่ว วิปัสสนา กรรมฐาน คำพระจาร จารึก ใยสึกได้ เขากล่าวแล้ว แจ้วแจ้ว อยู่หนได้ ระวังดาบ รักไซร้ จะทิ่มทรวง (นะจ๊ะ)
26 มิถุนายน 2546 16:28 น. - comment id 149755
5555ขำจริงจริงอิอิอิอิ............ เพิ่งแว่วแว่ว วิปัสสนา กรรมฐาน คำพระจาร จารึก ใยสึกได้ เขากล่าวแล้ว แจ้วแจ้ว อยู่หนได้ ระวังดาบ รักไซร้ จะทิ่มทรวง ยิ่งดูจิต ติดตาม สติเตือนเหมือน ไม่เลอะเลือน เชือนแช ใจใสใส ตาหูจมูก ลิ้นกาย หทัยยะรูปใจ ก่อกำลัง สมาธิไสว ในการงาน ผลทางปัญญาขยันก่าวเดิมเยอะจ๊ะ ผลทางใจในสมาธิสงบเย็นกว่าน้ำใดใด ผลทางแก้ทุกข์ก็ดูตนแก้ไป ผลเบิกบานหอมใจกว่าใดเลย อิอิ ทำวิปัสแล้วหัวใจใสจริงนะแม่ทูนทองใจของนิ
1 กรกฎาคม 2546 16:48 น. - comment id 150897
เก่งๆทั้งนั้นเลยอ่ะ...แป๊ะๆๆๆ นับถือ นับถือ @^_^@
29 กรกฎาคม 2546 23:53 น. - comment id 157329
กลับมาดูกลอนเก่าเก่าให้เข้าใจ ว่าจากไปเกือบเดือนเหมือนใจหาย โทรศัพท์ถูกตัดชัดวุ่นวาย เกือบร้องไห้ต้องจ่ายเงินหมื่นหลายพัน
14 กรกฎาคม 2547 17:18 น. - comment id 283210
มาดูความเรียบร้อย