ตั้งแต่ที่ มีกัน จากวันนั้น คนอย่างฉัน ก็เปลี่ยนไป ไม่เหมือนก่อน เลิกนิสัย ดื้อรั้น เอาแต่งอน เลิกมองค้อน โวยวาย ให้อายคน ที่เปลี่ยนไป เพราะเธอ เธอที่รัก หวาดกลัวนัก หากวันใด เธอไม่สน จะยากเย็น เช่นไร ใจจำทน ปิดตัวตน ที่แท้จริง สิ่งละอาย แล้วเธอเล่า กลับกล่าวหา ว่าจุ้นจ้าน กลับมองผ่าน ขานกัน ฉันใจง่าย ไม่เคยแคร์ ได้แค่มอง เป็นของตาย ช่างโหดร้าย ร้ายกาจ บาดหัวใจ กลัวเธอเจ็บ กลัวเธอช้ำ จึงจำเปลี่ยน เธอกลับเฆี่ยน ด้วยคำ หวาดหวั่นไหว หลงคิดว่า เธอคนดี มีหัวใจ หารู้ไม่ ใครหักหลัง พังชีวี จะไม่แคร์ เห็นใจ ใครอีกแล้ว ดวงจิตแน่ว เป็นแนวทาง กลางวิถี เรื่องผ่านมา พอแล้ว พอกันที ปิดฉากควาย ตัวนี้ ที่ร้าวราน
ลูกเป็ดขี้เหร่ 25 มิ.ย. 2546 22:28 น. - ID 35718 
918
6
0
25 มิถุนายน 2546 22:49 น. - comment id 149626
ว่าตัวเอง อะไรขนาดนั้น น้องพิมพ์
26 มิถุนายน 2546 01:06 น. - comment id 149664
หน้าส่วนตัว
@@เจ็บอะไรไหนเล่าเท่าเจ็บรัก
ถูกเขาหักหัวใจใครจะเหมือน
เจ็บร้าวลึกเช่นนี้กี่ปีเดือน
รักเชือดเฉือนคมบาด..แทบขาดใจ@@..??
26 มิถุนายน 2546 02:33 น. - comment id 149676
ของตายไม่วายเต้น ให้เขาเห็นคุณความดี เขาเมินไม่รู้ชี้ เจ็บฤดีไปแล้วกัน เขาจ้องเป้าหมายอื่น ยิ้มสดชื่นทางเสือผ่าน ปวดใจให้ร้าวราน นึกว่าทานได้เป็นบุญ... ทางเสือผ่านก็มีแต่รอยเท้าเสือ อิอิ
26 มิถุนายน 2546 19:02 น. - comment id 149790
good เก่ง
27 มิถุนายน 2546 21:54 น. - comment id 150008
หุหุ ขอบคุณค่า
28 มิถุนายน 2546 22:17 น. - comment id 150199
จะปิดฉากละครในตอนนี้ คิดให้ดียังมีต่อหาภาคใหม่ ละครจบคนโห่ฮาร้องโวยวาย ควรเปลี่ยนใหม่ตอนจบคนปรบมือ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
