กลับมาเปิด กลอนวันวาร อ่านอีกครั้ง คิดถึงจัง รู้บ้างไหม ใครคิดถึง ภาพเหตุการณ์ แห่งความหลัง ยังตราตรึง อดีตจึง คือความสุข ของทุกวัน ไม่หวั่นไหว ต่อความไกล สุดปลายฟ้า ต่อให้สุด ผืนพนา ก็ไม่หวั่น กาลเวลา จะเปลี่ยนไป ไม่สำคัญ ยังยึดมั่น ความจริงใจ ที่ให้เธอ ร้อยกวี วจีฉัน วันข้างหน้า จะกลั่นกรอง จากใจมา ให้เสมอ ฝากคำรัก คำคิดถึง ห่วงใยเธอ แม้ไม่เจอ เธออีกแล้ว ก็ตามที ยังรอนะ ฉันจะรอ การกลับมา ขอฝากฟ้า ฝากดวงดาว วอนเจ้านี้ ฝากสายรุ้ง ฝากน้ำค้าง กลางราตรี บอกคนดี ว่าฉันนี้เฝ้ารอคอย.......
26 มิถุนายน 2546 02:11 น. - comment id 149673
@@รอคอยเธอกลับมาในครานี้ รอคอยที่คุ้มค่ามหาศาล กับความรักและห่วงใยในวันวาน แม้ปีผ่าน..ก็ยังสุข..อยู่ทุกวัน@@..??
27 มิถุนายน 2546 11:45 น. - comment id 149906
อบอุ่นเสมอกับทุกบทกลอนที่ได้เข้ามาอ่าน ประทับใจ และเก็บไว้ในใจเรื่อยมา ขอเวลาเขียนกลอนนิดนะคนดี...
27 มิถุนายน 2546 11:53 น. - comment id 149909
ขออนุญาตเพียงฝันลงกลอนชิ้นนี้ครับ ....สายลมจ๋า...เจ้าพัดมา...จากทางไหน แล้วพบใคร...ระหว่างทาง...บ้างไหมหนา คนที่ฉัน...อยากจะพบ...เขาเรื่อยมา แต่เวลา...ฉันกับเขา...เราต่างกัน ...หากสายลม...จะพัดไป...ไกลสุดหล้า บอกเขานะ...พบฉันได้...เมื่อใจฝัน ฉันคอยเขา...อยู่ทุกที่...ด้วยผูกพันธ์ อีกคำนั้น...คิดถึงมาก...จากดวงใจ 09 ส.ค. 45 คิดถึงนานมา มิเคยลืมเลือน