...น้ำใสใสในแก้วเห็นแล้วหรือ นั้นแหละคือผลลัพธ์ทำกับฉัน เธอได้มอบตอบต่างเหมือนรางวัล ที่สุดกั้นจึงร่วงจากดวงตา ทีละหยดจดจำฤทธิ์ช้ำชอก ไม่ต้องบอกเนืองแน่นอย่างแสนสา สุดบรรยายคลายเศร้าเมื่อเขามา รักเลยล้าหมดพลันจากฉันไป สิ่งดีดีมีหรือคือคำถาม เหมือนจะหยามเย้ยฉันนั้นใช่ไหม แล้วก้าวย่างห่างฉันจากกันไกล ฉันร้องไห้รินหลั่งครั้งเธอเมิน แล้วรองใส่ไว้ในแก้วใบนี้ ถึงไม่มีคุณค่าน่าสรรเสริญ แต่รักลาค่าหลากมากเหลือเกิน ถึงนานเนิ่นให้จำความช้ำพอ สิ่งดีดีมีให้อยู่ในแก้ว เธอรู้แล้วใช่ไหมอะไรหนอ ฉันเก็บไว้ให้วันที่ฉันรอ เพื่อจะขอกรวดน้ำยามจำเป็น และวันนี้ที่เฝ้าก็เข้าหา พร้อมน้ำตาเธอนั่นที่ฉันเห็น อย่าติดค้างอย่างใดในเนื้อเย็น ความทุกข์เข็ญเธอเศร้าสู้เอาเอง...
15 มิถุนายน 2546 01:08 น. - comment id 147139
ขอสวดน้ำคว่ำขันกันชาตินี้ อย่าได้มีชาติหน้ามาหลอกหลอน และชาติไหนไหนใจของฉันเลิกร้าวรอน ชาตินี้สอนให้คว่ำขันขอผิดหวังเพียงชาติเดียว!นะดวงใจ..
15 มิถุนายน 2546 06:50 น. - comment id 147170
อโหสิรักต่อกันไม่ฝืนใคร ให้เลิกร้างหลงไหลใจเจ้าเอ๋ย ตรวจน้ำคว่ำแก้วแวววาวใจเลย รักเป็นไอระเหยผ่านม่านตา กลอนหวานจนอดแจมไม่ได้เลยนิมือเราคันอิอิ
15 มิถุนายน 2546 11:36 น. - comment id 147217
ถึงกรวดน้ำคว่ำขัน มันไม่ยาก แต่ว่าหาก คว่ำหัว กลัว หงายหลัง ส่วนแก้วนั้น มันยังดี พอประทัง กินน้ำตา อีกสักครั้ง ยังพอทน เพราะรู้ฤทธิ์ รักร้าย คล้ายความเก่า จึงได้เข้า มาตอบ ชอบสักหน ไม่กินข้าว ดอกนะ เจ้า มรณน(อิอิ กลอนพาไป) แต่ยังทน รักหาย ไม่ตาย (ก็ดีแล้ว)
15 มิถุนายน 2546 21:20 น. - comment id 147285
มาเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ...กลอนเพราะนะคะ...แต่เศร้าจังเลย...
15 มิถุนายน 2546 21:46 น. - comment id 147291
เอาน้ำในแก้วไปล้างความชังในใจจะดีกว่าไหม วันนี้รักกันไม่ได้ ก็ไม่อยากให้เกลียดกัน
15 มิถุนายน 2546 22:00 น. - comment id 147300
มีเวลาอกหักกับเขาด้วยหรือไร ..? แปลกจัง เมื่อไหร่กันเนี่ย ...