เดือนดวงเสี้ยวค่อยลาลับไปจากฟ้า พร้อมๆ กับหยาดน้ำตาที่พร่าใหล เขียนคำกลอนอนุสรณ์ไว้อาลัย มอบแด่เพื่อนผู้จากไปชั่วนิรันดร์ ยังส่งข่าวถึงกันเมื่อวันก่อน อยากให้ภาพนั้นหวนย้อนดั่งความฝัน จะถักทอเส้นใยสายสัมพันธ์ โอบกระชับรับขวัญคลายหวั่นใจ เพื่อนคนดี..นับจากนี้ไม่มีแล้ว หอมรำเพยกลิ่นดอกแก้วแล้วแผ่วหาย ฝากมาลัยดอกรักวางไว้ข้างกาย เหนือแผ่นดินครั้งสุดท้ายใต้แสงดาว เพื่อนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าโดยหน้าที่ ดุ่มด้นไปในวิถีที่เหน็บหนาว ทางที่เดินฝ่าฟันนั้นเหยียดยาว ลืมเสียเถิด..ความรวดร้าวคราวครั้งนั้น ยังมีผู้สืบสานความหาญกล้า ด้วยดวงใจเปี่ยมศรัทธาท้าคำหยัน ดั่งหิ่งห้อยด้อยแสงกล้าแข่งจันทร์ ร้อยชีวิตรวมความฝันเพื่อวันไกล หลับสบายเถิดเพื่อนรักจงพักผ่อน เช็ดน้ำตาที่ร้าวรอนด้วยอ่อนไหว ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนใช่เลือนไป เขียนเรื่องราวฝากไว้ใต้แผ่นฟ้า
11 มิถุนายน 2546 19:24 น. - comment id 146494
เพื่อนหนึ่ง .. หลุดร่วง เหมือนดวง .. ดาวตก เจ็บแปลบ .. แสบอก สะทก .. สะท้าน มาอยู่เป็นเพื่อนด้วยคนค่ะ
12 มิถุนายน 2546 00:16 น. - comment id 146558
มาเป็นเพื่อนด้วยอีกคน เสียไปหนึ่งกลับได้เพิ่มอีกมากมาย สำหรับเพื่อน ได้ให้ความสำคัญเป็นอันดับหนึ่งอยู่แล้ว
12 มิถุนายน 2546 00:26 น. - comment id 146564
มาแสดงความเสียใจด้วยครับ ไม่นานความเศร้าจะหายไปนะครับ อย่างที่ผมเคยประสบมาแล้ว เป็นกำลังใจให้ครับ
12 มิถุนายน 2546 01:27 น. - comment id 146586
รักบทกวีบทนี้ที่สะเทือนใจสะท้านฝันสะท้อนขวัญมาก..และคิดถึงเพื่อนคนนึงมากๆเลยค่ะ.. คำว่าเพื่อนไพร ยิ่งพาให้หัวใจดวงนี้ของพุดพัดชาสงสัยเป็นยิ่งนักว่า ราวกับงานงามเหล่านี้ได้ผ่านตาผ่านดวงใจมานานเนิ่น.. เพื่อนไพรใครกันละหนอ..
12 มิถุนายน 2546 01:28 น. - comment id 146587
กลีบดอกไม้ลายกุหลาบเป็นเตียงนุ่ม แล้วห่มคลุมด้วยลมรักยามหลับฝัน มีสายหมอกหยอกล้อพ้อรำพัน เห่ยอดขวัญให้พักใจในฝันดี..
12 มิถุนายน 2546 12:15 น. - comment id 146643
ขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ดอกไม้แห่งมวลมิตรภาพหวานชื่นใจเสมอ และจะเบ่งบานอยู่กลางใจดวงนี้ตลอดไปค่ะ
18 มิถุนายน 2546 23:24 น. - comment id 148094
เพื่อนดีมีหนึ่งถึงจะน้อย ดีกว่าเพื่อนนับร้อยค่อยอิจฉา เกลือเพียงหนึ่งถึงจะน้อยด้อยราคา ก็มีค่ากว่าน้ำเค็มเต็มทะเล .....แวะมาทักทายครับ