.. สุดปลายมือ..ฉันยื่น หวัง..เพียงสัมผัสคืน อ้อนอุ่น จากอีกหนึ่งมือ..ของคุณ อย่างคนเคยคุ้น..ก่อนมา ..สุดใจเช่นกัน...ฉันให้ ถนุถนอมเกินใคร..เลอค่า เป็นหนึ่งที่เห็น..เด่นตา จึงทุ่มใจโดยไม่คิดว่า..รักจะลวง ..สุดท้าย .. สุดทางแล้ววันหนึ่ง รักที่ซึ้งค่า..เคยปรารถนาจะหวง วันนี้..ไม่มีคุณห่วง รู้สึก..ใจฉันเพียงดวง..นั้น....ยิ่งหวั่นรอน ..สุด... ตรงจุดง่าย - ง่าย กลับมีคำถามมากมาย..เก็บ - ซ่อน เมื่อไหร่..ที่คล้ายจะอาทร ความร้าวไหวจึงยิ่งบั่นทอน.. และ..มันช่างร้ารอน..สิ้นดี
10 มิถุนายน 2546 22:54 น. - comment id 146321
..กลอนบทนี้ เขียนด้วยแรงบันดาลใจ จากกลอนบทนึงที่อ่าน อาจไม่ได้เขียนตอบใคร เพราะมีเวลาน้อย อยากมาเอ่ยขอโทษ .. แต่สัญญา ..จะกลับมาตอบกระทู้ให้แน่นอนครับ คิดถึงทุกคน..
10 มิถุนายน 2546 23:29 น. - comment id 146330
ได้อ่านกลอนเศร้า ๆ แบบนี้..คงไม่มีใครโกรธลงหรอกนะคะ.... ^_^
11 มิถุนายน 2546 00:40 น. - comment id 146350
สุดใจฉันสุดทางฝันในวันนี้ มีคนดีคนเดียวในดวงใจให้ใฝ่ฝัน(ให้ฝากฝัน) มีรักแล้วอย่าเสียใจนะยอดชีวัน โลกหมุนฉันมาพบเธอแม้เก้อรอ! ลาไปเชียร์คุณภราดร กานอนะน้องรัก จากใจพี่พุด..หยุดฝันไม่ได้เลยจ้า
11 มิถุนายน 2546 15:39 น. - comment id 146436
สุดดวงใจ...จะไขว่คว้า ใช่ร้างรา...ให้อาลัย รักเธอนั้น...ด้วยหทัย เรามีใจ...ให้แก่กัน....ฯ มาร่วมเป็นกำลังใจค่ะ..แวะมาทักทายนะคะ..
11 มิถุนายน 2546 16:15 น. - comment id 146444
เข้ามาทักทายเช่นกันค่ะ
11 มิถุนายน 2546 19:22 น. - comment id 146493
ใฝ่หา .. สุดใจ คงไม่ .. ไขว่คว้า ปล่อยตาม .. ชะตา ให้ฟ้า .. กำหนด .. บางครา .. ชีวิต ..ก็ฝืนโชคชะตาไม่ได้ .. บางครา .. ชีวิต .. เราคิดว่าเราเป็นผู้ตัดสิน .. สุดท้าย .. ชีวิต .. ก็ต้องเป็นไปตามฟ้าลิขิตอยู่ดี