+++ เยี่ยมบ้านเบิ่งสวน ที่ศรีราชา ๖ +++

วฤก

๑๘
๏ มหาหงส์เหมือนเหาะห้วง.......หาวเหิน
เห็นอย่างหงส์ย่างเดิน.............เหยียบด้าว
ระรวยกลิ่นประทิ่นเชิญ...........ชมชื่น
เชยสนิทนาสิกน้าว................แนบเนื้อนัดถนอม ฯ
๑๙
๏ สุคนธรสฤๅหยดย้อม..........หยาดชโลม
หอมกลิ่นกลบโพยม..............พยัชน์ฟุ้ง
สุชนชื่อกระโหม...................หอมกว่า......ผกาแฮ
ทุจริตชนยิ่งคุ้ง.....................คละเคล้าคาวเหม็น ฯ
๒๐ 
๏ เป็นใดใครสาปให้..............เห็นเป็น
อ้างลิขิตพระพรหมเข็น..........ขีดอ้าง
ชั่วดีใช่ประเด็น....................ดีชั่ว
ผลจากจิตคิดสร้าง...............เสร็จแล้วส่งผล ฯ
๒๑
๏ คนแลแปรเปลี่ยนได้.........โดยตน
เดี๋ยวชั่วเดี๋ยวดีดล................ดุจแกล้ง
แผกผกาค่าสุคนธ์................คงเที่ยง
หอมใช่เป็นเหม็นแสร้ง..........สร่างเชื้อเชือนฉม ฯ
๒๒
๏ มหาหงส์แม้นห่างห้วง........หาวไกล
ถนอมกลิ่นหอมหับใน..........นุ่มเนื้อ
สาธุชนบ่แปลงใจ................จริงมั่น
มุ่งประกอบประการเกื้อ........กิจสร้างทางกุศล ๚				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    17 พฤษภาคม 2546 00:16 น. - comment id 138795

    งามไม้ดอกงามชื่นใจ..เก่งมากเหมือนเดิมค่ะ
  • ราชิกา

    18 พฤษภาคม 2546 21:14 น. - comment id 139206

    ชอบดอกมหาหงส์ออีกแล้วค่ะ...ที่บ้านก็ปลูกเช่นกันค่ะ..ภาคเรา..เรียกว่า..ดอกสเลเต..ใช่มั้ยคะ..หอมเย็นๆ..สดชื่นด้วยค่ะ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน