ปลาเอ๋ย...เจ้าปลาน้อย ฝันใฝ่เลื่อนลอยเกินเอื้อมถึง หลงรักลำแสงแห่งดาวดึงส์ เฝ้าครุ่นคิดถึงเจ้าดวงดาว ทุกวันแหวกว่ายมาเฝ้ารอ หวังเพียงขอความรักจากดาวขาว ขอเพียงลำแสงได้ทอดยาว กลบความเงียบเศร้าของหัวใจ เฝ้ารอวันแล้วและวันเล่า รอคอยดาวเจ้าจะเคลื่อนไหว สาดแสงมาปลุกในหัวใจ ให้ชุ่มชื่นสดใสในใจตน รอคอยตราบสิ้นอายุขัย เฝ้าขอความรักไปไม่เห็นผล สิ่งที่คืนกลับมาช่างมืดมน จึงพิสูจน์ความอดทนจนสิ้นใจ อธิษฐานให้ร่างกายได้เป็นดาว แม้ไม่สุกสกาวไม่หวั่นไหว ขอเพียงดาวจะรู้และเข้าใจ ถึงความรักที่มีให้นั้นนิรันดร์ อนุสรณ์ความรักเจ้าปลาน้อย เปลี่ยนรูปรอยจากรักที่คงมั่น ตัวปลากลืนหายกับทรายพลัน เกิดปลาใหม่นั้นเป็นปลาดาว...
9 พฤษภาคม 2546 01:07 น. - comment id 136715
กลับมาแล้วแก้วกลางใจในวันนี้ รอคนดีกี่กับป์กัลป์ฉันคอยหา ไม่มีวันเลิกรักรอแม้นทรมา หนี้เสน่หาสวาทหวังยังไม่พอ..
9 พฤษภาคม 2546 01:15 น. - comment id 136723
น่ารักดีค่ะ นิทานปลาดาว คืนนี้คงฝันดี พรุ่งนี้จะไปหาปลาเลี้ยง
9 พฤษภาคม 2546 10:03 น. - comment id 136755
เป็นความรักที่น่าประทับใจมากค่ะ
9 พฤษภาคม 2546 16:13 น. - comment id 136827
เคยเขียนแค่หัวใจใสปลานิ มีแจม ปลาน้อยหัวใจน้อยรอคอย แสงแห่งดาวดึงลอยให้หวัง แม้นรักแล้วหทัยใสเปรี่ยมพลัง ไกลสุดฝันยอมให้หั่นใจสลายยังรักเอย
9 พฤษภาคม 2546 20:31 น. - comment id 136887
น่ารักจังค่ะ .. คืนนี้.. ถ้ามองหาปลาดาวบนฟ้าจะเจอไหมน๊า