เปรียบเธอเป็นดอกฟ้า สุดสายตาจะมองถึง ฝันไฝ่ใจดื้อดึง เพียงแค่คิดก็ผิดแล้ว เมื่อใจเริ่มอ่อนล้า เฝ้าครวญหาประทีปแก้ว ความฝันอันเพริศแพรว โรยราแล้วหรือดวงตา ดอกฟ้าจะโน้มกิ่ง ให้พักพิงกับนกกา หลงทางบินผ่านมา แสนเหนื่อยล้าขอพักใจ เป็นบุญของเจ้านก สั่นงันงกเหมือนป่วยไข้ หายเหงาเพลาหวั่นไหว ได้ร่มใบกิ่งฟ้าบัง หลงร่มหลงอาหาร โปรยเป็นทานมีมนต์ขลัง ใต้ร่มกิ่งฟ้าบัง จะอยู่ยั้งกี่ราตรี.......
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 8 พ.ค. 2546 11:21 น. - ID 33636 
1569
8
0
8 พฤษภาคม 2546 11:44 น. - comment id 136446
ราตรีล่วงเลยแล้วแก้วกาหลง ที่กลางดองดอกดินกลิ่นหอมหวล เบ่งบานนานพร่างพราวเป็นราวรวง เห็นดอกดวงเด็ดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา เจ้าคู่ควรดอกไหนมิใช่หรือ เพราะเจ้าคือกาหลงมุ่งดอกฟ้า ไม่คู่ควรด้วยตัวเจ้าเป็นเพียงกา ปรารถนาเกี่ยวดอกฟ้ามาห่มใจ บทกวีลึกซึ้ง เหมือนจะยอมรับในโชคชะตา ปรารถนาให้ราตรีมีเนิ่นนาน...มิร่วงโรย
8 พฤษภาคม 2546 12:11 น. - comment id 136453
คราใดใจอ่อนล้า เฝ้าครวญหาประทีปแก้ว โอ้ใจใสวาวแวว ฝากให้แล้วด้วยจริงใจ หากเป็นเพียงนกกา หลงบินมาเหมือนป่วยไข้ จะรักษาด้วยห่วงใย พักกายใจในทุกครา ใต้ร่มกิ่งฟ้าบัง ให้พลังทุกทิวา จะคงอยู่คู่ดินฟ้า ให้นกกาได้พักพิง....ฯ ไพเราะในบทกวี..สื่อความหมายที่ชัดเจน..ชื่นชมค่ะ...
8 พฤษภาคม 2546 12:34 น. - comment id 136458
+++++++++++++++++++*
8 พฤษภาคม 2546 12:45 น. - comment id 136463
ดอกฟ้าเพียงนิยามงามสูงส่ง อย่าพะวงหลงเพ้อตามนิยามฝัน หากจะรักรักเลยเท่าเทียมกัน สองใจมั่นสองมือสู้อยู่บนพื้นพสุธาเดียวกัน..
8 พฤษภาคม 2546 14:38 น. - comment id 136513
นกจ๋านกน้อย ๆ ฉันให้เจ้าอาศัยได้บ่อย ๆ รู้ไหม ถ้านกยังไม่มีที่จะไป อยู่กับฉันก็ได้ไม่เป็นไรฉันยินดี
8 พฤษภาคม 2546 14:39 น. - comment id 136514
หน้าส่วนตัว
ตั ด แ บ่ ง ม า ชั่ ง ดู จิ ค่ ะ
ค ง ไ ม่ ห นั ก เ ป็ น ตั น ห ร อ ก มั้ ง
=^___________^=
8 พฤษภาคม 2546 17:03 น. - comment id 136587
ให้ข้อคิดดีครับ...ชื่นชม
8 พฤษภาคม 2546 18:04 น. - comment id 136608
กายังหลังเลย ดอกฟ้าจะไม่หลงได้ไงคะ
8 พฤษภาคม 2546 20:12 น. - comment id 136629
ดอกฟ้าสูงจัง อย่างนี้ต้อง.... เธอคือนางฟ้า... และยังคงเป็นนางฟ้า... เธอคือนางฟ้า... นางฟ้า... เพราะฉันรู้ว่าเธอนั้นมีค่า ที่ไม่อาจจะมองด้วยตา ยิ่งได้พบก็ยิ่งได้รู้ว่า เธอคือนางฟ้า เธอคือนางฟ้า...
8 พฤษภาคม 2546 22:05 น. - comment id 136655
ดอกฟ้า--กาหลง กาหลงพงษ์เจ้าปักษา บินผ่านฟ้าเวหาหล หัวใจทุกสุขคลุกเคล้าปน ขอให้บินขึ้นยลดอกฟ้ากลางนภา ด้วยบริสุทธิ์วิสุทธิ์มรรครักคือเมตตา ย่อมโปรยปลายทั่วป่าให้เจ้าสุขเกษม เอิบอาบอิ่มหัวใจปรี่เปรม ดุจเสพสมหงส์เหมทิพนฤพาน เขียนตามอารมย์นิขออภัยหากผิดพลาดนิ
9 พฤษภาคม 2546 07:00 น. - comment id 136733
เรน..แอบมา..
.....
9 พฤษภาคม 2546 10:45 น. - comment id 136765
ดอกฟ้างามโน้มกิ่งให้อิงแอบ ต้องเจ็บแปลบในใจเพราะใครหนอ ทิ้งดอกฟ้าให้ชอกช้ำน้ำตาครอ เพียงพี่ท้อตีราคาค่าต่ำไป
31 สิงหาคม 2546 17:21 น. - comment id 144962
เพิ่งเข้ามาขอบคุณ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
