ท้องฟ้าที่ว่างเปล่า กับความเหงาที่ไม่คุ้น สายลมอ่อนละมุน กลับยิ่งหนุนให้ยิ่งเหงา ครึ่งฟ้าไกลไปไหม ถามหัวใจเพียงเบาๆ หนึ่งคนคงเหน็บหนาว หนึ่งคนร้าว ไม่แพ้กัน สิ่งใหม่ที่ไม่คุ้น เมื่อโลกหมุนก็เปลี่ยนผัน คงคุ้นในสักวัน เพียงไม่นานก็คุ้นเคย ท้องฟ้าที่ว่างเปล่า มองคนเหงาอย่างเมินเฉย คงไม่มีวันคุ้นเคย ไม่คุ้นเลย ไม่มีเธอ