เหลือแต่ฉันคนเดียว รักก็เหลือแค่เพียงครึ่งเดียว เมื่อเธอเดินจากฉันไป ฉันไม่รู้จริง ๆ ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร กับหัวใจที่มันแตกสลาย เพราะว่ารัก มันเป็นแค่เพียงแก้วบาง ๆ ที่เธอและฉัน สร้างขึ้นมา แล้ววันนี้ ทำไมกลับมาทิ้งกันไป ให้รักพังทลาย ไปกับตา หมดแล้วใช่ไหม ไม่เหลืออะไรใช่ไหม แก้วที่แตกสลายไป ไม่มีทางเหมือนเดิม หมดแล้วใช่ไหม ทิ้งไว้แค่เพียงเศษใจ ที่มันไม่มีทางต่อ ส่วนหนึ่งมันหายไปตลอดกาล แก้วที่ฉันประคอง ทะนุถนอมมันมาให้เธอ แสนนาน ไม่มีความหมายเลย ฉันไม่รู้จริง ๆ ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร กับหัวใจ ที่มันแตกสลาย สร้างมาก็เพราะเธอ จบไปก็เพราะเธอ เหลือแค่เศษใจ จมน้ำตา
26 เมษายน 2546 20:54 น. - comment id 131700
ซึ้งครับ ...........ซึ้ง........... แค่นี้จิงๆ ซึ้ง . . . ก็ ซึ้ง ไง ซึ้ง อ่ะ อิอิ
27 เมษายน 2546 02:56 น. - comment id 131872
แก้วที่บางใสเป็นแก้วที่เจียรนัยมาจากใจของผู้ให้กำเนิด แก้วที่ทนุถนอมมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แก้วใจ แก้วที่โดนทิ้งร้างห่างไปเพราะแก้วใสเริ่มขุ่นมัว แก้วที่ร้าวคือแก้วที่วางไว้กับมือของคนที่เรามั่นใจ แล้วแก้วใสใสก็หลุดร่วงลงไป แก้วใจ ก็แตกแหลกกับพื้น จะประสานแก้วให้เข้าที่ คงต้องมีความพยายามอย่างใหญ่หลวงใครเล่าจะสนใจแก้วร่วง คงปล่อยให้แก้วนั้นจมดิน แก้วใจที่บอบช้ำ แก้วใจที่ระกำ แก้วใจที่มีราคี ใครหรือจะรับแก้วตา