เธอได้ยินไหม เสียงน้ำค้างร่วงบนใบหญ้า เสียงลมกระซิบลอดผ่านใบไม้.. เธอได้ยินไหม เสียงนกกลางคืนครางเสียงต่ำ ชวนให้หดหู่ในคืนข้างแรม เธอได้ยินไหม เสียงถอนหายใจแห่งฟากฟ้า ทอดถอนให้กับดวงดาว..ที่กำลังลาลับ เธอได้ยินไหม เสียงเหล่านั้น .. ที่ฟังดูคล้ายเสียงคนร้องไห้ ที่ตรงนี้ มีฉันนั่งอยู่เพียงเดียวดาย และฉันสามารถบอกเธอได้ ว่าไม่มีใครร้องไห้.. อยู่แถวนี้
24 เมษายน 2546 12:11 น. - comment id 130738
พูดไม่ออกเลย
24 เมษายน 2546 12:13 น. - comment id 130741
งั้นเสียงอะไรล่ะ อื๋ออออ...
24 เมษายน 2546 12:34 น. - comment id 130755
ไอ้ที่ว่าพูดไม่ออกนี่มันหมายความว่าไงอ้ะ..น้ำ งั้นเสียงอะไรล่ะ อื๋ออออ... เอ่อ.. นี่ไม่ใช่กลอนผีนะ ..สีน้ำฟ้า :)
24 เมษายน 2546 13:05 น. - comment id 130770
(^ . ^) โอ๋ ๆๆๆ ล้อเล่นน่า..ใจน้อยจัง
24 เมษายน 2546 13:30 น. - comment id 130783
ถ้าวันใดเศร้าเหงา น้ำตาเขาอาจเป็นเพื่อน ถ้าวันนี้สุขเป็นเพื่อนเตือน ว่าวันมะเลื่องอาจมีน้ำตา แลไม่ลืมมาเป็นเพื่อนเคียง นิ
24 เมษายน 2546 15:04 น. - comment id 130816
:) เปล่าใจน้อยนะ..(เอ..หรือว่า เหมือนหัวเริ่มจะล้านๆ) :) :) ขอบคุณ - น้ำ ชอบใจที่เห็นคำว่า วันมะเลื่อง จัง ไม่ค่อยได้เห็นใครใช้ :)
25 เมษายน 2546 16:17 น. - comment id 131257
ดีใจจังเลยนะ ที่ไม่พบคนกำลังร้องไห้ ถ้าเช่นนั้นเธอคงสุขใจ เอาแหละงั้นหัวเราะให้ฟังหน่อยเป็นไร... ได้ไหมเธอ ไม่ร้องไห้นะดีแล้ว การเดินทางของกาลเวลายังอยู่อีกไกล แวะมาเป็นเพื่อนให้กำลังใจด้วยคน