ฝันร้าย (สังคมด้านมืด)

จิรัฐิติกาล


แหงนหน้ามองโลกด้วยรอยยิ้ม
ปิดทบเปลือกปริ่มตาด้วยรสฝัน
ดื่มด่ำอภิรมย์แสงนวลจันทร์
เพื่อกำนัลไร้เดียงสาในอารมณ์
แล้วลมหนาวพัดกระทบร่างย่ำค่ำ
ให้ชุ่มฉ่ำลำนำเพลงสุขสม
หอมเรณูละอองฟางได้ดอมดม
ร่วมร่วงลงจมนิมิต...ตำนานวัน
.......................
.......................
.......................
คลุ้งตลบครวญสนั่นครางคราบเลือด
ที่แห้งเหือดเดือดระเหิดด้วยโศกศัลย์
คือเนื้อกายปลิดกรีดใจจาบัลย์
จากวันสันต์แสงส่องจวบมืดฟ้า
ขาวดาวตกหม่นมิดไม่ได้เห็น
เหนื่อยลำเค็ญทนท้อสู้เพื่อภายหน้า
ไร้ปุยเมฆร่มเงาห่มกายา
และโดดเดี่ยวปะวายุกลางผืนดิน
หมองหมอง เทาหม่นฝุ่นฝ้าหนา
นมนานมาเจ้าดอกไม้กลางป่าหิน
กลีบเกสรหยาดน้ำตาให้กัดกิน
จนขาดวิ่นสงบเงียบด้วยทนทานต์
.......................
ผ่าวจะไหม้ลอยเป็นไอสู่ฟ้าสูง
เหลือคราบรอยในฝูงกลุ่ม หญ้า, อาจหาญ
ลู่ระโหยโรยตามลมเหลืองซีดจาง
ท่ามพื้นกาญจน์กรวดละเอียดเนียนฝ่ามือ
กลมเกลือกกลิ้งดิ้นทอประกายแดด
จะเผาแผดเงยประชันด้วยหยิ่งดื้อ
อ่อนแทบพองไม่หนีแหนงรับมือ
ให้ร่ำลือพนาวาทางเรียงราย
กล้าอาจองทะนงคงคุณค่า
ขอฟันฝ่าจนหมดกาลต้องจางหาย
สง่าเจ้าหยดน้ำค้างกลางทะเลทราย
ไม่วายไหลซึมลงดินให้ไม้โต
.......................
ศิวิไลซ์แล้งล้าไร้สันติ
จักพินาศปราศไอรักแดนมโหฬ-
ฬารประจักษ์ลงลึกในรากโคน
ไชชอนจึ่งโดนสันดานคน
หาแสงทองทอประกายจิตสำนึก
ที่จำตรึกตรึงทุกอณูขน
เนื้อเบาบางบริสุทธิ์แยบยล
คือผิวคนถูกครอบงำ - ความรุ่งเรือง
คราบรรพ์ถิ่นดำเนินด้วยปัญญา
ครารัมย์ราวูบวาบฟุ้งเฟื่อง
ปรารถนาเจ้าจิตวิญญาณกลางเมือง
ปรากฏเตือนประเทืองชนจิตวิไล
.......................
ยามกระแสธาราหยุดหลั่งไหล
ยามสุรีย์เลิกส่องแสงอีกต่อไป
เมื่อร่างกับใจไร้วิญญาณ !?!?
ฤๅเขลาขีดจำกัดความมนุษย์
ท้ายที่สุดคนนั้นขลาดตามคำขาน
ไร้ค่า - ทำลาย - ประจาน
บันทึกลงสันดานทรามชน
จะมีใครให้คำตอบกอปรความหวัง
ที่เฝ้าฝันเพ้อหาทุกแห่งหน
อยากเห็นหยดน้ำค้างในนามคน
ตระหง่านตรงกลางเมืองเหมือนดอกไม้
.......................
.......................
.......................
ผวาลุกตื่นตามองหน้า - หลัง
ความฝันฝังทิ้งทวนหวนคิดให้
เป็นความจริงค้นให้ถามตามใจ
(กลัวว่าไฟไหม้สังคมเป็นเถ้าผง !!)				
comments powered by Disqus
  • จิรัฐิติกาล

    8 เมษายน 2546 12:04 น. - comment id 123803

    เอ่อ...ยาวจังเลย
    ขอบคุณที่ทนอ่านครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 เมษายน 2546 13:30 น. - comment id 123839

    ยาวมากเลย  อ่านจบค่ะ  ไม่แปลความหมายไม่ได้ทั้งหมด  วันหลังเอาเนื้อ ๆ หน่อยนะค่ะ  จะตามไปเป็นกำลังใจให้ในคราวหน้าค่ะ
  • ใจปลายทาง

    8 เมษายน 2546 20:47 น. - comment id 124039

    อ่านจบแล้วค่ะ ไม่ได้ทนอ่านน่ะ แต่อ่านเพราะชอบจ๊ะ
  • น้ำ

    9 เมษายน 2546 07:28 น. - comment id 124220

    แจ้งใจแลใจแจ้ง มิแล้ง มิหนาย 
    ให้สรวน  สำราญ ด้วยจนต์ทุกท่านทุกตน
    ทุกยลทุกยิน อีกไฟที่ร้อนในอก สิไฟฟ้าสว่างแสง เปรียมพลังแรง ให้แสงให้สี
    ดีในใจ
    ไข้ใจหายไขใจหวนทวนสำนึก
    นิตรึกดูรู้ใจแจ้งแจ้งใจตน
    จะผ่อนรน
    ผ่อนพัก
    หลักใจ
    ในจินต์
    กานท์
    นิ
  • จิรัฐิติกาล

    11 เมษายน 2546 12:47 น. - comment id 125405

    ขอบคุณกำลังใจล้น 
    วันหน้าจะไม่บ่นพล่ามให้เมื่อยตา
    น้ำเยอะกว่าเนื้ออย่าหาว่าบ้า(จริงๆนะ) 
    วันแล้งปะเหงื่อไหลจึงท้อด้น
    บ่นพล่ามท่ามความว่าง
    เด็กรอผล ent ก็อย่างงี้แล...อิ.อิ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน