แค่เพียงกระจกแก้ว....บาง...บาง...ที่กั้นระหว่างเรา.... เพราะเพียงคำว่าทิฐิ....เพียงคำสั้น...สั้น...เท่านั้น ที่ทำให้เธอกับฉัน....ไม่เข้าใจ.... เธอ...เขา...ฉัน...และอีกคน.... ที่ร่วมชะตาชีวิตมาด้วยกันตลอด...ความผูกพัน...มิตรภาพ จึงเกิดโดยไม่รู้ตัว...ฉันกับเธอ...เรารักกันมาก... ถ้าไม่เป็นเพราะความเข้าใจผิดในวันนั้น...กระจกแก้วคงไม่ร้าวฉาน...ในวันนี้ ฉันกับเขาแค่ไปพบกันเพียงลำพังเพื่อปรับความเข้าใจกันบางอย่าง... ฉันบอกเธอให้เข้าใจ....แต่เธอไม่รับฟัง... กลับไปกับอีกคน...เพียงเพื่อคำว่าประชด....เราจึงขาดจากกัน... กระจกแก้ว...ที่กั้นหัวใจเรา...กลับทำให้ทุกฝ่ายต้องทรมาน... ฉันกับเธอรักกัน...เขาและอีกคนก็รักกัน... กลกามเทพแปลงฤทธิ์ผิดตำแหน่งแล้ว.... สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรสักอย่าง....ลืมไม่ลง...สักที... เมื่อกระจกแก้ว...ที่แตกต่อเข้าไหม่... มันก็ยังมองเห็นรอยร้าว...ที่พร้อมจะแตกอีกครั้ง... แล้ววันหนึ่ง...ทุกคนก็บรรจบกันอีกครั้ง...พร้อมกับ...ความรู้สึกดีดี... และทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม.... กระจกแก้วบางบาง.... ที่กั้นกลางระหว่างเธอฉัน.... ลดบ้างคงดีกัน... แล้วหันหน้าเข้าพูดคุย......
5 เมษายน 2546 19:55 น. - comment id 122580
ตรงใจม๊ากกกกก...ค่ะ เห็นด้วย อยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม.... กระจกแก้วบางบาง.... ที่กั้นกลางระหว่างเธอฉัน.... ลดบ้างคงดีกัน... แล้วหันหน้าเข้าพูดคุย......
5 เมษายน 2546 22:16 น. - comment id 122694
บางที การได้คุยกันมากขึ้น -- มันอาจจะทำให้เข้าใจกันมากขึ้นก็ได้นะคะ ---
5 เมษายน 2546 23:37 น. - comment id 122763
นึกว่ากระจกวิเศษ จะได้ถามว่าใครงามเลิศในปัฐพี
6 เมษายน 2546 08:45 น. - comment id 122891
ปรับความเข้าใจกันน่ะ
6 เมษายน 2546 14:21 น. - comment id 122963
ขอบคุณทุกคนมากนะที่เข้ามาเยี่ยมเรา เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ