รูปกวีงามสู่ใจงาม

น้ำ

รูปกวีงามสู่ใจงาม
ลายเส้นอักษร       วรรณวิ จิตร       ดลลิขิต
เป็นเชิงนิต(โลกนิติ)   วงศ์หงส์   สงค์อักษร
จะพรอดพล่ำ           คำนำ          ล่ำคำกลอน
ผ่อนทุกข์ร้อน        ภัยลน            ด้นดลจาร
เสียงสำเนียง       เสนาะเพราะ     สำนวนกวี
เช่นทำนอง          ดลตรีฟ้อน       อัปสรสาร
ผัสสะ                  นอกทบใน       ให้จำขาน
แลสอนใจ                  ใฝ่ธรรม        จำกลครู(ครูม้า)
เปรียบอากาศ       โสตรู้กลิ่น           สินาสิก
เผื่อจริต                 วงศ์วรรณ          ชั้นเชิงพรู(ครูอัล)
ใจปิติ                     สุขเย็น                เพียรอยู่
นทผู้รู้                    ผู้ตื่น                 ผู้เบิกบาน
รสหวานคำ      ร้อยหวานถ้อย      ล้ำฉ่ำทรวง
บ้างคำผวน        คำพ้อง               คำคล้องจอง
เป็นร้อยกรอง      ร้อยแก้ว           แพร้วคำ
อัถรส                ผิว์อร่อยลิ้น        คลายสิ้นคร่ำ(ครวญ)
ผิวกายสัมผัส      รูปเย็นร้อน        อ่อนแข็งเคร่ง.........(ตึงไหว,ครูยุภา)
ผัสสะใน                 ลงสู่ใจ                     ได้รับรู้
สุขสดใส                 สุขฤทัย             สุขพร่างพรู
น้อมมิตรอยู่       นทครูกวี    นบปราชญ์กลอนเอย